Ազգային ժողովը փետրվարի 6-ին Սահմանադրության 213 հոդվածի փոփոխության նախագծի առաջին ընթերցման օրակարգով արտահերթ նիստ է հրավիրել։ Նախագծով առաջարկվում է փաստաթղթի ուժի մեջ մտնելու պահից դադարեցնել մինչև Սահմանադրության 7-րդ գլխի ուժի մեջ մտնելը նշանակված ՍԴ անդամների պաշտոնավարումը։
ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցությունն առաջին ընթերցմամբ չի ընդունի ՍԴ-ի դատավորների պաշտոնավարումը դադարեցնելու՝ իր կողմից ներկայացված նախագիծը՝ առաջարկելով այն դնել հանրաքվեի։ Սահմանադրության 202-րդ հոդվածի 3-րդ կետի ուժով ԱԺ-ին տրված լիազորությամբ «Իմ քայլն» առաջարկելու է քվեարկության դնել այդ նախագիծը համաժողովրդական հանրաքվեի ներկայացնելու մասին որոշումը։
Այս ընթացքում տարբեր տեսակետներ են հնչել, որ իշխանությունը հապաղեց Սահմանադրական դատարանի ճգնաժամը հանգուցալուծելու հարցում, իսկ այդ դանդաղկոտությունն ավելի բարդացրեց իրավիճակը։
Իրավագետ, «Հանրապետություն» կուսակցության քաղխորհրդի անդամ Նորիկ Եղիազարյանը համամիտ է ԱԺ «Լուսավոր Հայաստան» խմբակցության ղեկավար Էդմոն Մարուքյանի այն տեսակետին, որ չարժե մեկ հարցի պատճառով հրավիրել հանրաքվե, հսկայական ծախսեր անել, ժողովրդին ոտքի հանել և բերել ընտրատեղամասեր։
Իրավագետը «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում կարծիք հայտնեց, որ ՍԴ-ից սպասվող վտանգներ չկան։
Հակադարձեցինք, թե հասարակության մեջ կա կուտակված դժգոհություն, որ բարեփոխումներն ուշանում են, մարդիկ ռեալ քայլերի են սպասում, որ իրականացվի վեթինգ, դատաիրավական համակարգի բարեփոխումներ։
«Ես ժամանակին էլ նշել եմ, որ 2018թ․ տեղի ունեցած իրադարձություններն այնքան ժամանակ եմ համարելու իշխանափոխություն, քանի դեռ չի ընդունվել նոր Սահմանադրություն։ Որպեսզի այդ իրադարձությունները համարվեն հեղափոխություն, պետք է տեղի ունենան արմատական փոփոխություններ պետական և հասարակական կառուցվածքներում։ Իսկ դա կարող է ամրագրվել միայն Սահմանադրությամբ։ Հնարավոր է աշնանը հրավիրել հանրաքվե, ներկայացնել նորմալ նախագիծ՝ ընդհանրական ընդգրկմամբ, բոլոր հարցերը հաշվի առնելով։ Սա ձևով և բովանդակությամբ արատավոր Սահմանադրություն է, պետք է փոխվի։ Բայց միայն մեկ հարցի համար չպետք է հանրաքվե հրավիրել»,- ասաց մեր զրուցակիցը։
Նորիկ Եղիազարյանը կարծում է, որ պետք է համբերել մինչև աշուն, ժամանակ տալ սահմանադրական բարեփոխումների հանձնաժողովին, որպեսզի տեղի ունենան քննարկումներ։
«Սահմանադրությունները պետք է ընդունվեն միջազգային իրավունքի նորմերին համապատասխան։ Մենք ընդունել ենք Քաղաքական և քաղաքացիական իրավունքների հռչակագիրը, ընդունել ենք Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների մասին կոնվենցիան։ Եվ այս պահին չեմ կարծում, թե պետք է գնալ հապճեպ քայլերի»,- ասաց նա։
Մեր դիտարկմանը, թե նախկին ռեժիմի կողմից կա վտանգ, նախկինները ձգտում են ռևանշի, այդ իսկ պատճառով էլ համառորեն դիմադրում են, Նորիկ Եղիազարյանն արձագանքեց․ «Ո՞րն է վտանգը։ ՍԴ-ի միջոցո՞վ են փորձում, ինչո՞վ կարող է ՍԴ-ն նպաստել ռևանշիստական ուժերի ակտիվացմանը։ Ելնելով ՍԴ-ի իրավական կարգավիճակից, լիազորություններից՝ նման վտանգ ես չեմ տեսնում։ Վերջին հաշվով՝ ՍԴ-ն իննսուն տոկոսով գործերը քննում է դիմումների հիման վրա։ Պետք է դիմեն, որ Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ որպես խափանման միջոց կալանքը սխա՞լ է ընտրված։ ՍԴ-ն նման հարցեր քննարկելու իրավունք չունի։ Դա քննչական մարմինների և դատարանի իրավասությունն է։ ՍԴ-ն չի կարող փոխել խափանման միջոցը»։