Խորհրդարանն արտահերթ նիստում կքննարկի «Իմ քայլը» մեծամասնության աղմկահարույց նախագծերը, որոնք առնչվում են Սահմանադրական դատարանի խնդրին: Գործնականում, սա սկիզբն է մի նախաձեռնության կամ գործընթացի, որի առնվազն հայտարարված նպատակն ակնառու է՝ «օրենքից դուրս» դնել Սահմանադրական դատարանի ներկայիս կազմի մեծամասնությունը, որ ձևավորվել է նախկին իշխանությամբ: Կառավարող մեծամասնությունն ունի քանակական բավարար ռեսուրս օրենսդրական նախաձեռնությունն առաջ տանելու համար, և հարցն այն է, թե արդյոք բավարա՞ր է քաղաքական ռեսուրսը:
Բանն այն է, որ այստեղ քաղաքական «ճակատը» երկուսն է, ոչ միայն նախկին իշխանությունը, այլ նաև Եվրոպայի խորհուրդը: Սակայն դրանով հանդերձ կա նաև «անտեսանելի» ճակատը՝ տեղի ունեցող գործընթացների ինտելեկտուալ դիմադրության ճակատը, որը չի ասոցացվում նախկին իշխող համակարգի հետ, սակայն աստիճանաբար նաև դադարում է ասոցացվել Հայաստանում տեղի ունեցած թավշյա հեղափոխության հետ՝ ի դեմս դրա ներկայիս քաղաքական ձևաչափի: Որովհետև խնդիրն այստեղ եթե բազմասայր չէ, ապա առնվազն երկսայր է: Մի կողմից հասկանալի է թվում ՍԴ և դատաիրավական համակարգի լեգիտիմության խնդրի մեկնաբանությունը, մյուս կողմից, սակայն, անհասկանալի և անտեսանելի է այդ խնդրի լուծման հայեցակարգվածությունը, որովհետև առայժմ կիրառվում են ընդամենը ամպուտացիոն գործիքներ, առավել ևս իրավագիտական մասնագիտական ոչ պատշաճ ախտորոշման պայմաններում: Այս շերտը շարունակում է մնալ թավշյա հեղափոխության ինտելեկտուալ քաղաքական ռեսուրսը, սակայն դադարում է լինել այդ հեղափոխության արդյունքում ձևավորված կառավարող մեծամասնության քաղաքական-ինտելեկտուալ ռեսուրս:
Դրան զուգահեռ, պետք է դիտարկել նաև հանգամանքը, որ այդ շերտը, այդուհանդերձ, «օրգանական» ճյուղավորում կամ ներկայացվածություն ունի կառավարող մեծամասնության շղթայում, բայց գործնականում ավելի ու ավելի է նկատելի դառնում, որ այդ շղթայում դիտարկվում կամ զգացվում է որպես ավելորդ կամ օտար օղակ: Դա ևս իր հերթին ենթադրում է քաղաքական տրանսֆորմացիայի հետաքրքիր գիծ, որը կարող է ավելի երկարել ու ընդգծվել խնդիրների այդօրինակ լուծումների համատեքստում, որպիսին մատուցվում է խորհրդարանում տեղի ունենալիք արտահերթ նիստում: Այդ ամենին զուգահեռ, սակայն, կարևորագույն հարցը շարունակում է մնալ այն, թե քաղաքական ինտելեկտուալ այդ շերտը քաղաքական ինչ ասոցիացիա է կազմելու տեսանելի ապագայում, որովհետև մեկնարկած գործընթացը իրականում Հայաստանում ՍԴ խնդրի լուծման գործընթաց չէ, այլ ներքին քաղաքական տրանսֆորմացիաների նոր ալիքի խթանման, որը կարող է ունենալ անակնկալ զարգացումներ:
Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի
