Համացանցում աշխուժորեն քննարկվում է նախօրեին տեղի ունեցած իրադարձությունը, երբ ոստիկանությունը հատուկ գործողությամբ բերման ենթարկեց թավշյա հեղափոխությունից հետո վարչապետի և կառավարության հանդեպ սուր քննադատությամբ դիրքավորված նախկին իշխող համակարգին հարող շրջանակների մի խումբ ներկայացուցիչների: Նրանք բերման էին ենթարկվել հատուկ գործողությամբ, ապօրինի զենք-զինամթերք, կամ թմրանյութ ունենալու կասկածանքով, սակայն հետո ազատ արձակվել՝ կասկածները չհաստատվելու առումով:
Նախկին իշխանության տարբեր խմբերը յուրայինների հանդեպ այդ քայլը բնականաբար դիտարկել են, այսպես ասած, քաղաքական հետապնդման համատեքստում՝ անելով այդօրինակ մեկնաբանություններ ու գնահատականներ, ինչը արդեն բավականին հայտնի և ավանդական մոտեցում ու պաշտպանական մարտավարություն է:
Այդուհանդերձ, դրանից զատ, հանրությանը հետաքրքրում են մի շարք հարցեր՝ կապված ոստիկանության գործողության հետ, հաշվի առնելով նաև այն փաստը, որ այդ գործողությունը գոնե առերևույթ նախկին իշխող համակարգին տվել է այդօրինակ գնահատականների եթե ոչ հիմնավոր փաստարկ, ապա գոնե հակաքարոզչության հերթական առիթ: Ըստ այդմ՝ հնչում են հարցադրումներ՝ ինչո՞ւ է տրվել այդ առիթը: Այստեղ անշուշտ ինքնին կասկածից վեր է այն, որ ոստիկանությունը պետք է, անկախ քաղաքական որևէ արձագանքի հանդեպ մտավախությունից, իրականացնի իր գործառույթը և, եթե ունի տեղեկատվություն որևէ անօրինականության մասին, ապա պետք է անի դրանից բխող անհրաժեշտ քայլեր: Եթե կատարվել է ոչ համաչափ և իրավաչափ որևէ գործողություն, ապա ոստիկանությունը պետք է տա նաև դրա պատասխանը: Բայց աներկբա է, որ իրավապահ համակարգը որևէ գործողություն անելիս չպետք է առաջնորդվի հնարավոր քաղաքական արձագանքների հանդեպ մտավախությամբ:
Միևնույն ժամանակ, հանրությունը համենայնդեպս ունի հարցադրման որոշակի հիմք, թե արդյոք տեղի ունեցածը որոշակիորեն մտածված և կազմակերպված հակակառավարական սաբոտաժ չէ՞ր, այն էլ բավականին խորհրդանշական տոնական օրով: Իր հերթին, հենց այդ օրվա հանգամանքը թերևս հիմք է տալիս ենթադրելու, որ այդօրինակ գործողությունը չէր իրականացվի առանց ոստիկանության պետի իրազեկման, իսկ նա էլ չէր գնա այդօրինակ գործողության հավանության՝ առանց ծանրակշիռ հիմնավորման: Այլապես կարող է ստացվել, որ սաբոտաժը հենց ոստիկանապետի ԺՊ-ի դեմ է: Հատկապես նկատի ունենալով այն, որ օրերս վարչապետ Փաշինյանի մոտ խորհրդակցությանը քննարկվել էր ոստիկանության ռեֆորմի արագացման հարցը, ու վարչապետը հայտարարել էր, որ չեն գնա հատվածական քայլերի և կկենտրոնանան համակարգային ընդգրկուն ռեֆորմն արագացնելու խնդրի վրա: Դա փորձագիտական շրջանակներում դիտարկվել էր նաև որպես ոստիկանապետի ԺՊ-ի հարցում կողմնորոշվելու և նրան որպես հիմնական պաշտոնակատար նշանակելու մտադրություն: Այդ համատեքստում էլ նաև հատկանշական է տեղի ունեցածը, որը հանրային որոշակի արձագանքներում թիրախավորում է նաև ոստիկանապետի ԺՊ-ին:
Այդ ամենով հանդերձ՝ նաև, ի վերջո, պետք է արձանագրել մի հանգամանք էլ, որ ոստիկանության օպերատիվ գործողություններն իրենց շարժառիթներով ու հետագա արդյունքով գործնականում ոչ միշտ են հանրության համար լինում ամբողջապես տեսանելի, շոշափելի ու նաև հաշվետվության ենթակա, և նախօրեին տեղի ունեցած ակցիան պետք է դիտարկել նաև թերևս այդ ելակետով՝ իհարկե դարձյալ դրանից բխող ամենևին ոչ միարժեք վարկածային տիրույթում:
