Մի ամբողջ համակագ է ապամոնտաժվել և նոր համակարգի կառուցման ճաապարհին ենք: Մշակութային, արժեհամակարգային առումով ի՞նչ փուլում է մեր հասարակությունը: «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում արվեստի քննադատ, Ժամանակակից արվեստի ինստիտուտի տնօրեն Նազարեթ Կարոյանը նշեց. «Մենք ապրում ենք մի աշխարհում, որը միշտ անցումային իրավիճակում է գտնվում. անցում նշանակում է ապրել: Անցումը ապահովում է դինամիզմը: Մեծ իրադարձություն տեղի ունեցավ երկու տարի առաջ և անվանվեց թավշյա հեղափոխություն. խոսքը թավիշի և հեղափոխության հարաբերության մասին է, թե ինչպես է արտահայտվում թավիշը և ինչպես է արտահայտվում հեղափոխությունը»:
«Կարծում եմ՝ թավիշը օգտագործվում է նախկինից ժառանգած պետական ապարատի հանդեպ, որպեսզի հանկարծ քերծվածք չառաջանա, և հեղափոխությունն արտահայտվում է ոչ ստրատեգիական պլանավորմամբ՝ խառնիխուռն կերպով՝ առանձին դեպքերում, և արդյունքում նրանք, ովքեր հեղափոխություն են պահանջում, հեղափոխությունը չեն տեսնում, և նրանք, ովքեր թավիշ են պահանջում, թավիշը չեն տեսնում»,- նշեց մեր զրուցակիցը:
Նազարեթ Կարոյանի դիտարկմամբ՝ արդեն իսկ կան հսկայական փոփոխություններ, բայց հայտնի չէ այդ փոփոխությունների ուղղությունը և այն, թե արդյոք դրանք կհանգեցնեն այն իրավիճակին, որի մասին պատկերացնում ենք. «Շատերը կարծում են, որ այս փոփոխությունները մեզ չեն տանի այնտեղ, որտեղ կուզենայինք գնալ»:
«Հեղափոխության օրակարգին ոչ բնորոշ մշակութային քաղաքականություն է վարվում. նոր տեսլականներ չենք տեսնում, միայն լսում ենք խոսակցություններ և դիսկուրսներ, իսկ պրակտիկաները սկսում են սեղմվել պատին»,- նկատեց արվեստի քննադատը:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
