Եվրախորհրդարանը հունվարի 15-ին ընդունել է բանաձև, որով սատարում է Արևելյան գործընկերության երկրների տարածքային ամբողջականությունը, ինքնիշխանությունը և այդ երկրներում ուժի և ուժի սպառնալիքի չկիրառումը: Ընդունված բանաձևի տեքստն առայժմ Եվրախորհրդարանի կայքում տեղադրված չէ, բայց հասանելի է զեկույցի նախնական տարբերակը, որը հրապարակվել էր դեռ դեկտեմբերին: Տեքստում, մասնավորապես, նշվում է, որ ԵՄ-ն վերահաստատում է իր հանձնառությունը՝ սատարելու Ուկրաինայի և Արևելյան գործընկերության երկրների ինքնիշխանությունը, տարածքային ամբողջականությունը և անկախությունը իրենց միջազգայնորեն ճանաչված սահմաններում՝ համաձայն միջազգային իրավունքի, նորմերի և սկզբունքների՝ ավելացնելու համար աջակցությունը հակամարտությունների ազդեցությունը կրող, ինչպես նաև ներքին տեղահանված անձանց ու փախստականներին և կանխելու երրորդ երկրների, մասնավորապես Ռուսաստանի կողմից ապակայունացման փորձերը:
Բացի այդ, բանաձևի տեքստում նշվում է, որ ԵՄ-ն մերժում է ուժի կամ ուժի սպառնալիքի կիրառումը հակամարտությունների լուծման ճանապարհին և վերահաստատում իր այն տեսությունը, որ ԱլԳ բոլոր երկրներում հակամարտությունները պետք է լուծվեն միջազգային իրավական նորմերին և սկզբունքներին համապատասխան: ԵՄ-ն նաև ընդգծում է միջազգային իրավունքի վրա հիմնված պրոակտիվ դիրքորոշման կարևորությունը՝ Արևելյան հարևանության երկրների ձգձգվող հակամարտություններում: Բանաձևի տեքստում նշվում է, որ ԵՄ-ն դատապարտում է վրացական տարածքներ Աբխազիայի և Ցխինվալի շրջանի շարունակվող ռազմականացումը և կոչ է անում Ռուսաստանին կատարել միջազգային իրավունքով ստանձնած իր պարտավորությունները: Հարկ է նշել, որ Լեռնային Ղարաբաղի անունը Արևելյան գործընկերության երկրների մեջ առանձնացված չէ:
Մարդկային զարգացման միջազգային կենտրոնի նախագահ, քաղաքագետ Թևան Պողոսյանի խոսքով՝ սա նման բովանդակությամբ առաջին բանաձևը չէ: «Ամբողջ խնդիրն այն է, թե հետո այն ինչպես է մեկնաբանվելու ու կատարվելու։ Մենք գիտենք, որ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման միջազգային մանդատը Մինսկի խմբի համանախագահների ֆորմատում է և ոչ՝ Եվրախորհրդի։ Եվ հետո՝ չէ՞ որ մեկ անգամ չէ, որ հայկական կողմն ասել է, որ Արցախի Հանրապետությունը որևէ կապ չունի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության հետ։ Ճիշտ ձևով քարոզեք, առանց Արցախի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը մեզ ինչո՞ւ պետք է հետաքրքրի»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Ըստ Պողոսյանի՝ տեղեկատվական դաշտում խնդիրների ժամանակ հաղթում է այն կողմը, որը կարողանում է իր տեսակետները ավելի հզոր ձևով ներկայացնել ու օգտագործել. «Սա և՛ լոբբինգի հարց է, և՛ նաև երկրի սեփական կշիռը պետք է այնքան բարձրացնես, որ աշխարհը լսի քո տեսակետը և ոչ՝ Ադրբեջանի։ Հիմա Ադրբեջանը ամեն տեղ դրա համար օգտագործում է իր էներգետիկ դերակատարումը, մենք էլ գտնենք մերը, որ դառնանք Ադրբեջանից կարևոր։ Որպեսզի նման հարցերը մեզ չմտահոգեն, պետք է շատ հզոր տնային աշխատանք կատարենք՝ Հայաստանի զարգացման, ամբողջ աշխարհով մեկ հայության միասնականության, իրար տեր կանգնելու, իրար փայփայելու համար, բացատրելու, որ հայ աշխարհի նման միասնական ազգ չկա, և որ մեզ չեն կարող վախեցնել այս կամ այն բանաձևերով, և նույնիսկ եթե ընդունեն, հաջորդ տարի ստիպված լինեն փոխել կամ այլ մոտեցում ցույց տալ»։
Մեր զրուցակցի դիտարկմամբ՝ պետք է գտնել միատեսակ ձևակերպում, որն ինչ-որ չափով ընդունելի կլինի մեզ համար: «Եթե կոնկրետ գալիս են այն հարցին, թե որ հակամարտությունն ինչպես պետք է լուծվի, ապա եթե հայկական կողմն այդ անգամը բաց է թողնում ու չի կարողանում ոչինչ անել, ապա հաջորդ անգամ հասնի նրան, որ առանձին կետ լինի՝ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման մանդատ ունի Մինսկի խումբը, և նաև այն երեք սկզբունքները, որ մեզ համար մշտապես ընդունելի են եղել»,- եզրափակեց Թևան Պողոսյանը։
ՄԱՀՀի փորձագետ Արմեն Վարդանյանը հիշեցնում է՝ նման բանաձևերը պարտադիր իրավական ուժ չունեն, բայց ցանկալի է, որ դրանք չընդունվեն: «Սա որոշակի սփոփանք է Ադրբեջանի համար։ Հայաստանը Եվրախորհրդարանում ներկայացված չէ, բայց լավ կլիներ, որ աշխատեինք ԵԽ-ում ընդգրկված կուսակցությունների հետ։ Փաստացիորեն դա չեն արել կամ լավ չեն աշխատել»,- «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Ըստ Վարդանյանի՝ հայկական կողմը պետք է ակտիվ լինի. «Որպեսզի ադրբեջանցիների բերանում լեզու չդնենք։ Եվ երկրորդ՝ նախկինում իշխող ուժը՝ ՀՀԿ-ն, ԵԺԿ-ի անդամ էր ու այդ խողովակով կարողանում էր հարցեր լուծել, հիմա «Քաղաքացիական պայմանագիրն» ընդունել է առանց «իզմերի» քաղաքականությունը, եվրոպական ոչ մի կուսակցության, բլոկի չի անդամակցում, և սա էլ ինչ-որ առումով խնդիր է։ Եթե անդամակցես՝ քո կապերն ավելի կմեծանան, իսկ այսպես ավելի փոքր հնարավորություններ կան։ ԵԽ-ում իշխում է ԵԺԿ-ն, նախկինում հնարավոր էր աշխատել, իսկ հիմա միգուցե ինչ-որ բաներ և արել են, բայց փաստացի ունենք Հայաստանի դեմ բանաձև»։
