Սոլեյմանիի սպանությունը հիմնականում քարոզչական նպատակ էր հետապնդում, որի միջոցով Վաշինգտոնը փրկում է իր դեմքը։ Այլ խոսքով, ԱՄՆ-ը Իրանին պատժելու ռեսուրսներ չունի, քանի որ դեռևս թարմ են Իրաքյան և Աֆղանական պատերազմների ձախողումները և ստիպված է իր «ոստիկանի» կարգավիճակն արդարացնել ցուցադրական սպանությամբ և միայն դրանից հետո նստել բանակցությունների։
Դեմքը փրկելու խնդիր ուներ նաև Իրանը։ Բնական է, որ Թեհրանը չէր կարող մարսել գեներալի չեզոքացումը և պետք է գոնե ինչ-որ ցուցադրական գործողությունների դիմեր։ Վաշինգտոնը փաստացի տվեց նրան այդ հնարավորությունը։ Արևելքի նուրբ դիվանագետները այնպիսի հաշվարկով վրեժը լուծեցին, որ դա մի կողմից չափազանց ազդեցիկ էր, իսկ մյուս կողմից էլ լայնամաշտաբ պատերազմ սկսելու համար աննշան։ Չէ՞ որ նախագահ Թրամփի ձևակերպմամբ ամեն ինչ կարգին է։
Ամփոփելով միտքը նշենք հետևյալը․ ԱՄՆ-ն ու Իրանը փաստացի արդեն իսկ փրկել են իրենց դեմքերը։ Եկել է բանակցելու վճռական պահը, իսկ մեծ փոթորկից հետո երկխոսելը շատ ավելի դյուրին է։