Ցանկացած հեղափոխության ընթացքում տեղի է ունենում մտքերի, կարծիքների բախում, առաջ են գալիս նորարարական մտածելակերպով մարդիկ, ծնվում են նոր գաղափարներ: Ինչպիսի՞ն է հետհեղափոխական շրջանի մեր ինտելեկտուալ պոտենցիալը: «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում անդրադառնալով այս հարցին՝ արձակագիր, գրականագետ Գևորգ Տեր-Գաբրիելյանը նշեց. «Մենք մտքերի, մոտեցումների ու արժեքների բախում ունեինք նաև հեղափոխությունից առաջ, որը և բերեց հեղափոխության, այդ առումով մեծ տարբերություն չեմ զգում, անջրպետ չեմ տեսնում նախորդի և հաջորդի միջև, թեև խոսքի համացանցային ազատությունը հեղափոխությունից հետո ավելի բաց դարձավ, ինչի արդյունքում ավելի շատ հետաքրքիր գաղափարներ սկեցին հնչել: Բայց երբ դիտարկում եմ հայաստանյան գաղափարական ոլորտը, իհարկե դեռ փոքրիկությունը պահպանվում է, իսկ, օրինակ, Ռուսաստանում այդպես չէ. գաղափարների սպեկտորի բազմազանությունը նկատի ունեմ:
Մեզանում պետք է ավելի շատ հետաքրքիր գաղափարներ արտահայտվեն, բայց նոր գաղափարներ ծնելու համար ներդրում չի արվում, օրինակ՝ գրելու համար հոնորար չի նախատեսվում, ժամանակակից հայ գրականությունը ստեղծվում է ձրի՝ չհաշված դրամաշնորհների փոքրիկ մասը… Ոչ էլ գրախոսելու համար են փող տալիս, դրա համար գրախոսական մշակույթը իսպառ վերացել է»:
Մեր զրուցակիցն ակտիվորեն ներգրավված է «Փրկենք տպարանի շենքը» շարժման մեջ: Նրա խոսքով՝ Երևանը սկսել է քանդվել և աղավաղվել տարիներ ի վեր: «Այս իրադրությունը ժառանգած իրադրություն է, որովհետև որոշումների մեծ մասը կայացվել է նախկին իշխանությունների ժամանակ,- նշեց Տեր գաբրիելյանը:- Բայց նաև հեղափոխությունից հետո վերակառուցման ընթացքում որոշ խնդիրներին չանդրադառնալու հարց է, կոնկրետ մենեջմենթի հարց է. ԿԳՄՍ նախարարությունում կան մենեջմենթի հետ կապված խնդիրներ, դա օբյեկտիվ փաստ է, մենեջմենթի խնդիրներ կան մեր ամբողջ կառավարման մշակույթում, և դա խանագարում է ճիշտ որոշումներ ընդունել»:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
