ԱՄՆ ազդարարել է Իրանի դեմ նոր պատժամիջոցների մասին: Այդ մասին ասվում էր ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփի ուղերձում, որ նա արել էր ամերիկյան ռազմակայանների հրթիռակոծումից հետո, գործնականում ազդարարելով երկու երկրների միջև թեժ բախման սպասումների ավարտը: Հայաստանում քննարկման առարկա կարող է դառնալ նոր պատժամիջոցների հնարավոր ազդեցության հարցը: Արդեն իսկ արվում են կանխատեսումներ, որ դրանք Հայաստանի վրա կթողնեն ծանր ազդեցություն: Այդ «ապոկալիպտիկ» կանխատեսումները այժմ կարծես թե սկսելու են հաջորդել ամերիկա-իրանյան բախման առնչությամբ այդօրինակ կանխատեսումներին՝ Հայաստանի վրա ազդեցության առումով: Դրանք չիրականացան, և այժմ փորձ է արվում ապոկալիպսիսի տրամադրություն սնուցել հանրությանը պատժամիջոցների ազդեցության առումով:
Իրականում, սակայն, իրավիճակն այստեղ ոչ միայն ապոկալիպտիկին մոտ չէ, այլ կարող է լինել ավելի հետաքրքիր, քան թվում է առաջին հայացքից: ԱՄՆ նոր պատժամիջոցները, անշուշտ, կենթադրեն Իրանի հետ տնտեսական հարաբերության նոր սահմանափակումներ: Այդ տեսանկյունից, Հայաստանի վրա ազդեցությունը ենթադրվում է:
Սակայն նախ պետք է հասկանալ, թե Հայաստանն ինչպիսի՞ հարաբերություն ունի Իրանի հետ երկկողմ իմաստով:
Այստեղ տնտեսական ծավալը գերազանցապես էներգետիկայում է: Այդ ոլորտում Իրանի հանդեպ պատժամիջոցները, իհարկե, կունենան սահմանափակող իմաստ և նշանակություն, սակայն ոչ թե եղած ծավալները նվազեցնելու, այլ գուցե նոր ծավալների հարցում: Դրան զուգահեռ, սակայն, հարցն այստեղ ունի քաղաքական խորք և շերտեր: Միացյալ Նահանգների հետ աշխատանքի շնորհիվ հնարավոր է, իրատեսական է հասնել այն բանին, որ երկկողմ հարաբերությունը չընկնի պատժամիջոցի ազդեցության տակ:
Ամիսներ առաջ Հայաստանում ԱՄՆ դեսպանը հայտարարել էր, որ Նահանգների համար հարցն այստեղ թափանցիկությունն է: Վաշինգտոնի մոտեցումը հասկանալի է՝ ինքնին հայ-իրանյան հարաբերությունը իր ծավալներով էական չէ, որպեսզի առաջացնի ԱՄՆ մտահոգությունը:
Միաժամանակ, Նահանգները նաև լավ է հասկանում, թե Հայաստանի անկախ, ինքնիշխան քաղաքականության համար որքան էական է Իրանի հետ տնտեսական, մասնավորապես էներգետիկ հարաբերությունը: Այս համատեքստում էլ բացվում է երկկողմ աշխատանքի հնարավորությունը: Միևնույն ժամանակ, հայտնի է, որ հոկտեմբերից ուժի մեջ է մտել ԵՏՄ-Իրան ազատ առևտրի ժամանակավոր համաձայնագիրը, որը մի շարք ապրանքների առումով էապես նվազեցնում է Իրանում մինչ այդ գործած մաքսատուրքերը ԵՏՄ երկրների համար:
Հայաստանը, կարողանալով ԱՄՆ հետ աշխատել իր ռազմա-քաղաքական անհրաժեշտությունների համատեքստում՝ երաշխավորելով թափանցիկություն, կարող է նաև որոշակիորեն պրովայդեր լինել պատժամիջոցների ազդեցության հարցում ԵՏՄ ու ԱՄՆ միջև, կամ ավելի շուտ՝ «տրանսֆորմատոր», երբ որոշակի տնտեսական ծավալներով հարաբերություն կարող է իրականացվել՝ օգտագործելով հայաստանյան դաշտը: Մոտավոր, պայմանական իմաստով, ինչպես ավտոմեքենաների պարագայում էր, երբ Հայաստանը դարձել էր ԵՏՄ մեծ շուկա, ինչը, իհարկե, «փակվեց» 2020 թվականին մաքսային արտոնության ժամկետի սպառվելու հետ: Այդ տրամաբանությամբ, Հայաստանը կարող է դառնալ Իրանի հետ ԵՏՄ առևտրի «գոտի», ԱՄՆ հետ արդյունավետ հարաբերության պարագայում, եթե Նահանգները միջազգային նոր սահմանափակումներ մտցնի Իրանի հետ տնտեսական հարաբերության հարցում:
