Ռուբեն Հայրապետյանն իր հայտնի հարցազրույցով ակամայից կանխորոշեց դեկտեմբերի 23-ին կայանալիք ՀՖՖ նախագահի ընտրությունների ելքը։ Մասնավորապես, Հայրապետյանն իր առաջ խնդիր էր դրել ամեն գնով սևացնել ընտրություններում գլխավոր ֆավորիտ Արմեն Մելիքբեկյանին և ջուր լցնել իր թեկնածուի՝ Թովմաս Գրիգորյանի ջրաղացը։ Հայրապետյանը Մելիքբեկյանին անվանեց ֆուտբոլային չարիք՝ նրան մեղադրելով բանկային քարտի հետ կապված ֆինանսական չարաշահումների մեջ, հնչեցրեց վիրավորական արտահայտություններ, խոսեց նրա պոկված կոշիկի մասին։ Տեղի ունեցածը, բնականաբար, զայրույթի լայն ալիք բարձրացրեց ոչ միայն ֆուտբոլասերների շրջանում։ Ակնհայտ ցինիզմը անմիջապես կոշտ արձագանք ստացավ հասարակության շրջանում։ Մելիքբեկյանի պատասխանն էլ երկար սպասել չտվեց, ինչից հետո պարզ դարձավ, որ Հայրապետյանը ՀՖՖ-ն զավթելու համար, բացի ճնշումներից և սպառնալիքներից, խարդախություններից, օգտագործում է, այսպես կոչված, «կլյաուզայի» տեխնոլոգիան։ Ֆուտբոլն ատամներով պահելու մոլուցքը Սերժ Սարգսյանի մերձավորին ուղղակի կտրել է մերօրյա իրականությունից։
«Ռուբեն Հայրապետյանի հայտարարությունը ֆինանսական չարաշահումների մասին աբսուրդային է, դա միայն որպես հերյուրանք կարող եմ որակել։ Ես ընդհանրապես ոչ մի հավաքական Իսպանիա չեմ տարել։ Եղել է դեպք 2008թ. հունվարին, երբ ես, որպես ՀՖՖ գլխավոր քարտուղարի տեղակալ, գնացել էի Բարսելոնա խաղացանկը քննարկելու, այո, քարտը գողացել են, և ամբողջ վնասը, որը, եթե չեմ սխալվում, կազմում էր մոտ 2100 եվրո, ես վերականգնել եմ։ Այդ մասին կան փաստաթղթեր, ու եթե ՀՖՖ տնօրենը չի տեղեկացրել Ռուբեն Հայրապետյանին, ապա դա լուրջ խնդիր է, իսկ եթե տեղեկացրել է, ու Ռուբեն Հայրապետյանը ստում է, ապա դա այլ հարց է։ Բացի դրանից, Ռուբեն Հայրապետյանի տրամադրած տեղեկատվության անհամապատասխանությունը ակնհայտ է այնքանով, որ, ինչպես նշեցի, դեպքը եղել է 2008թ. հունվարին, մինչդեռ ես իմ դիմումի համաձայն ֆեդերացիայից հեռացել եմ 2008թ. վերջին։ Ես այդ ընթացքում ազգային հավաքականի հետ որպես պատվիրակության անդամ 2008թ. աշնանը մեկնել եմ Բոսնիա և Հերցեգովինա ու Բելգիա։ Բացի այդ, 2011թ. Ռուբեն Հայրապետյանը խնդրել էր ինձ մեկնել Չեխիա՝ Վարդան Մինասյանի հետ խաղացանկը կազմելու համար աջակցելու որպես ֆեդերացիայի նախկին աշխատակից, ես չեմ մերժել, գնացել ու մասնակցել եմ քննարկումներին. բնականաբար դա ապացուցող բազմաթիվ փաստեր կան։ Ես կզարմանայի, եթե ֆեդերացիայից գումար գողացած մարդուն ևս մեկ անգամ խնդրեին երեք տարի անց մասնակցել քննարկումներին ամենակարևոր հարցով, որը խաղացանկի կազմումն է։ Նշեմ նաև, որ 2012թ. Ռուբեն Հայրապետյանը խնդրել էր ինձ վերադառնալ աշխատանքի ՀՖՖ, որը ես մերժել եմ։ Եթե ֆինանսական չարաշահում թույլ տված անձին այդքան անգամ հրավիրում են մասնակցելու ֆեդերացիայի աշխատանքներին կամ կանչում են հետ, ապա ես այլևս ոչ մի մեկնաբանություն չունեմ։ Ընդհանուր առմամբ չեմ ուզում անդրադառնալ ՀՖՖ նախկին նախագահի հայտարարություններին, քանի որ այնտեղ ճշմարտության տոկոս գրեթե չկա»,- «Վիվառոնյուզ»-ին տված հարցազրույցում ասել էր Մելիքբեկյանը։
Ու փաստորեն, սկանդալային այս հարցազրույցով Հայրապետյանը ոչ միայն փարատեց այն կասկածները, որ Գրիգորյանն իր թեկնածուն է, այլև իրենց լեզվով ասած՝ «քցեց» նրան։ Ռուբեն Հայրապետյանն ուղղակիորեն նույնացրեց իրեն և Թովմաս Գրիգորյանին՝ հայտարարելով, որ իրենց կոշիկները երբեք չեն պոկվի։ Առ այն, որ ՀՖՖ նախկին նախագահը գովաբանում է մի մարդու, ակամայից փաստում է, որ տվյալ անձինք միևնույն արժեհամակարգի կրողներ են։
Եթե հայացք նետենք դեպի անցյալ, ապա այս պնդումը շատ ավելի ցայտուն կլինի։ Բավական է միայն հիշատակել ֆուտբոլիստներին հայհոյելու և վիրավորելու դեպքերը։ Արձանագրենք ևս մեկ կարևոր իրողություն։ Հայրապետյանն իր հարցազրույցով վերջնականապես միավորեց ֆուտբոլային աշխարհի առողջ ուժերին։ Հիմա հայկական ֆուտբոլի ճակատագրով մտահոգված մարդիկ ավելի քան երբեք համախմբված են ընդդեմ չարիքի։ Ու եթե նույնիսկ Հայրապետյանի թիմը, գործի դնելով բիրտ ուժը, մախինացիաները, ֆեյք ՀԿ-ները՝ հաղթի ընտրություններում, միևնույն է՝ Նեմեց Ռուբոյի թեկնածուն ՀՖՖ նախագահ չի լինի։ Չի լինի, քանզի դա թույլ չի տա ֆուտբոլային աշխարհը։ Թույլ չեն տա նույնիսկ ֆուտբոլին ոչ այնքան մոտ գտնվող մարդիկ, որոնք անտարբեր չեն տեղի ունեցող արատավոր երևույթների նկատմամբ։
Ցավալի է միայն, որ ՀՖՖ նախագահի ընտրություններում պայքարը ծավալվել է ոչ թե հստակ ծրագրային և կառուցողական դրույթներով, այլ պայքարն ընթանում է չարիքի դեմ։ Ավելի ստույգ՝ համընդհանուր պայքար է չարիքի դեմ։ Չարիք, որի արմատները սպասվածից ավելի խորն են։ Չարիք, որը բռնաբարել է մեր ֆուտբոլը։
