ԱՄՆ Կոնգրեսի վերին պալատը՝ Սենատը, դեկտեմբերի 12-ին միաձայն ընդունել է Հայոց ցեղասպանության ճանաչման և դատապարտման մասին բանաձև, որով մերժվում է Հայոց ցեղասպանության թուրքական ժխտողականությունը: Սենատի այդ բանաձևը մի քանի անգամ արգելափակվեց Էրդողանի ԱՄՆ կատարած այցի արդյունքում, սակայն, խոշոր հաշվով, ինչպես տեսնում ենք՝ ապարդյուն:
Շատ վերլուծաբաններ կարծում են, որ գլոբալ քաղաքականության մակարդակում տեղի են ունենում բավականին լուրջ տրանսֆորմացիաների մասին, ինչի արտահայտություն են դառնում նաև ԱՄՆ Կոնգրեսի երկու պալատներում ընդունված Հայոց ցեղասպանության ճանաչման և դատապարտման մասին բանաձևերը: Դրանք, իհարկե, մեկը մյուսի հետ կապ չունեն, սակայն հատկանշական է, որ վերջին մոտ մեկուկես ամիսների ընթացքում, փաստորեն, տեղի են ունենում այդ երկու նշանային ակտերը:
Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ի հետ քննարկմանը մասնակցեցին ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Սոս Սվետիսյանը, կառավարման հարցերի փորձագետ Սերոբ Անտինյանը, վերկուծաբան Հակոբ Բադալյանը:
«Հայաստանյան տեղեկատվական միջավայրում հայտնի էր, որ երեք անգամ արգելափակվել էլ այդ փաստաթղթի ընդունումը, անսպասելի էր այսպիսի քվեարկությունը,- նշեց Հակոբ Բադալյանը:
Հատկանշական է, որ բանաձևի ընդունման ժամանակ ոչ ոք դեմ չի արտահայտվել: Անդրադառնալով այս դիտարկմանը՝ Սոս Ավետիսյանը նշեց, որ եթե սենատորներից գեթ մեկը դեմ լիներ, այսինքն՝ վետո կիրառվեր, բանաձևը չէր ընդունվի: Պատգամավոր կարծիքով՝ շատ կարևոր էին սենատոր Ռոբերտ Մենենդեսի և բանաձևի համահեղինակ Թեդ Քրուզի կատարած աշխատանքները:
Հարցին, թե ԱՄՆ նախագահն այս բանաձևի հետ կապված ինչ լիազորություններ ունի, Սերոբ Անտինյանը նշեց. «Այս բանաձևը իրավաքաղաքական, հռչակագրային բնույթի փաստաթուղթ է և չի պահանջում հետագա վավերացումներ կամ հաստատումներ: Ներկայացուցչական մարմնի կողմից նմանատիպ հարցերի վերաբերյալ կարող են կայացվել տարբեր բնույթի իրավական ակտեր՝ բանաձև, որոշում կամ օրենք. որոշումը և օրենքն են, որ իրավական գործընթաց են ենթադրում և ունեն շարունակական պրոցեդուրա և ավարտվում են նախագահի ստորագրությամբ կամ վավերացմամբ: Այս պարագայում գործ ունենք կարևոր պամական, քաղաքական նշանակություն ունեցող փաստաթղթի հետ, բայց այդուհանդերձ այն հռչակագրային բնույթի բանաձև է»:
Քնարկման մասնակցիների դիտարկմամբ՝ Հաշվի առնելով ԱՄՆ-ի և Թուրքիայի վերջին շրջանի հարաբերությունները՝ այս բանաձևի ընդունման շարժառիթները կարծես թե ուրվագծվում են. «Այս փաստաթուղթը գործիք է ԱՄՆ ձեռքին, Թուրքիայի դերը փոխվում է»:
Մանրամասն՝ տեսանյութում: