Հայկական ֆուտբոլի փրկության հարցը շարունակում է ակտիվորեն քննարկվել հասարակության շրջանում: Դեկտեմբերի 23-ին Հայաստանի ֆուտբոլի ֆեդերացիան կունենա նոր նախագահ և գործադիր կոմիտե: Ոմանք ծանր իրավիճակից դուրս գալու ճանապարհը կապում են ՀՖՖ նախագահի պաշտոնում առաջադրված թեկնածուներից որևիցե մեկի հետ, ոմանք էլ, վերջնականապես հուսախաբ եղած, պնդում են, որ անդունդից դուրս գալու հեռանկար ուղղակի չկա:
Հիշեցնենք, որ ՀՖՖ նախագահի պաշտոնի համար պայքարում են լեգենդար ֆուտբոլիստ՝ «Անի» ֆուտբոլայի ակումբի նախագահ Խորեն Հովհաննիսյանը, «Լոռի» ակումբի նախագահ Թովմաս Գրիգորյանը, ինչպես նաև ՀՖՖ փոխնախագահ Արմեն Մելիքբեկյանը:
Մեր ֆուտբոլում ստեղծված իրավիճակի, ինչպես նաև առաջիկա ընտրություններին վերաբերող հարցերի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ը զրուցել է Հայաստանի ազգային օլիմպիական կոմիտեի գլխավոր քարտուղար Հրաչյա Ռոստոմյանի հետ:
– Պարոն Ռոստոմյան, ինչպե՞ս կբնութագրեք ստեղծված իրավիճակը ՀՖՖ նախագահի ընտրություններին ընդառաջ:
– Ցավով պետք է նշեմ, որ մասնագիտական վերլուծություն անելու պարագայում համոզվում ենք, որ հեռանկարը բավական մշուշոտ է: Չկան ծրագրեր, որոնք կարող են օգնել դուրս բերել այս իրավիճակից: 30-40-ի վրա դաշտեր կառուցելով կամ ակադեմիաներ կառուցելով ֆուտբոլը չի զարգանա: Ինչ-որ բան սխալ է արվում, և ժամանակն է, որ համարձակություն ունենանք և ընդունենք դա: Ընդհանրապես, ցանկալի կլիներ, որ մեր երկրում բոլոր ոլորտներով մարդիկ սխալվելու պարագայում բարձրաձայնեին դրա մասին: Պետք է գտնել խնդիրը, բայց այդ խնդիրը գտնելու համար մեկ մարդը բավարար չէ: Ֆուտբոլը փրկելու համար անհրաժեշտ է ազգային մոտեցում: Անհրաժեշտ է, որ ոչ միայն ֆուտբոլի, այլև մարզաշխարհի մարդիկ համախմբվեն այս հարցի շուրջ: Գոյություն ունեն ինչպես կարճաժամկետ, այնպես էլ երկարաժամկետ ծրագրեր: Կարճաժամկետ ծրագիրը վերաբերում է ազգային հավաքականին: Ֆուտբոլասերը չի կարող 8 տարի սպասել՝ մինչև հավաքականը ուժեղանա: Կան մի քանի տարբերակներ: Ես մեծ հույսեր եմ կապում ԵԱՏՄ-ի և այս տարածքում հանդես եկող ֆուտբոլիստների հետ: Օրինակ՝ Իտալիայի պես հավաքականն ունի նատուրալիզացված ֆուտբոլիստներ, որոնք օգնում են բարձր պահել երկրի պատիվը: Երկարաժամկետ ծրագիրը բնականաբար վերաբերում է ֆուտբոլի ընդհանուր զարգացմանը: Մեզ թվում է, թե ֆեդերացիայի նախագահ փոխելով լուծում ենք խնդիրը: Իրականում սխալը փոխարինում ենք սխալով. սա է խնդիը:
– ՀՖՖ նախագահի համար պայքարում են 3 թեկնածուներ: Նրանցից ո՞ւմ եք տեսնում այս պաշտոնում, և ո՞ւմ հետ կարելի է հույսեր կապել:
– Միանգամից ասեմ, որ առաջադրված բոլոր թեկնածուներին բացասաբար եմ վերաբերվում: Սկսենք Արմեն Մելիքբեկյանից: Նրա հասցեին հնչեցրած մեղադրանքներին լուրջ չեմ վերաբերվում, բայց… Գաղտնիք չէ, որ Արթուր Վանեցյանը, լինելով նաև ԱԱԾ պետ, ժամանակ չուներ լիարժեք կերպով ղեկավարելու նաև ֆուտբոլային գերատեսչությունը: Այդ ընթացքում դե ֆակտո ՀՖՖ ղեկավարի դերը ստանձնել էր հենց Մելիքբեկյանը: Իտալիայից կրած խայտառակ պարտության և ընդհանուր ձախողման մեղավոր է նաև նա, ուստի պետք է Վանեցյանի հետ հրաժարական տար նաև Մելիքբեկյանը: Կարծում եմ՝ նա չի կարող առաջնորդել մեր ֆուտբոլը: Մտավախություն ունեմ, որ որոշ ժամանակ անց կարող է երանի տանք նախկիններին, մասնավորապես՝ Ռուբեն Հայրապետյանին: Շատերն են տեղյակ իմ և Հայրապետյանի փոխհարաբերությունների մասին, բայց հիմա կարող եմ ասել, որ նրա օրոք նման կոլապսային իրավիճակներ չէին առաջանում: Խաղերի ժամանակ հայհոյանքներ և ծեծկռտուքներ տեղի չէին ունենում: Ինչևէ, Խորեն Հովհաննիսյանը լեգենդ է, մեծ ավանդ ունի մեր ֆուտբոլում: Բայց նրան որպես ՀՖՖ նախագահ չեմ պատկերացնում: Հասարակությունը լավ ծանոթ է Հովհաննիսյանի թե՛ դրական և թե՛ բացասական կողմերին: Այս պաշտոնի համար հարկավոր է լավ մենեջեր: Որպես ավագ ընկերոջ՝ Հովհաննիսյանին խորհուրդ եմ տալիս հանել իր թեկնածությունը և մնալ որպես լեգենդ: Պետք չէ ներգրավվել նման մակարդակի խաղերի մեջ: Ինչ վերաբերում է Թովմաս Գրիգորյանին, ապա տեղյակ եմ նրա հետ կապված միջադեպերի մասին: Հրապարակումներ եղան, որ նա դատարանի կողմից սնանկ է ճանաչվել: Նման մարդն ուղղակի իրավունք չունի ղեկավարելու 10 միլիոն դոլար բյուջե ունեցող կառույց: Այստեղ ամեն ինչ պարզ է:
– Իսկ ո՞րն է իրավիճակից դուրս գալու ճանապարհը: Ի՞նչ պետք է անել ֆուտբոլը փրկելու համար:
– Ես ֆուտբոլային աշխարհի առողջ ուժերին հորդորում եմ համախմբվել: Խոսքս ուղղում եմ ֆան ակումբների կառույցների՝ ՖԱՖ-ի և «Ռեդ Իգլսի»-ի ղեկավարներին՝ Սերգեյին և Դենիսին: Միավորվեք ծագած խնդրի շուրջ, մի կողմ դրեք բոլոր տարաձայնությունները, մենք իսկապես ծանր վիճակում ենք գտնվում: Հորդորում եմ համախմբվել բոլոր ակումբների ղեկավարներին, մասնավորապես՝ «Շիրակի» նախագահ Արման Սահակյանին, որը Գյումրիում մեծ գործեր է արել մեր ֆուտբոլի համար: Կարևորում եմ նաև «Լեգալ Սպորտ» գործակալության դերը, որոնք տիրապետում են ժամանակակից ֆուտբոլի զարգացման դետալներին և նյուանսներին: Այս գործակալությունը ևս մեծ օգուտ կարող է տալ մեր ֆուտբոլին: Պետք է լինի ընդհանուր քննարկում և բոլորի կողմից զարգացման ծրագիր: Այո, առջևում ընտրություններ են: Կարող ենք գոնե այնպես անել, որ ՀՖՖ նոր նախագահը և աշխատակազմը առաջնորդվեն հենց այդ ծրագրով: