Ռոբերտ Քոչարյանի կալանքի տակ գտնվելը չի խանգարում Փաշինյան-Պուտին հարաբերությանը, որում ձևավորվել է բավականին լավ աշխատանքային փոխհարաբերություն, և այն հիանալի զարգանում է: Այս հայտարարության հեղինակը Հայաստանում կառավարող քաղաքական ուժի որևէ ներկայացուցիչ չէ, այլ ՌԴ նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովը, որն այդ մասին Բիշքեկում ասել է «Սպուտնիկ Արմենիա» ռուսական պետական լրատվական գործակալությանը: Պեսկովը ասել է, որ Պուտինը Երևանում հանդիպել է Քոչարյանի տիկնոջ հետ, պահպանում է ընկերական կապը երկրորդ նախագահի հետ՝ միաժամանակ նշելով, որ Հայաստանում տեղի ունեցած իշխանափոխությունից հետո բավականին ժամանակ է անցել, և հայ-ռուսական դադարը լրացվել է:
Պուտինի մամուլի քարտուղարի հայտարարությունը բավականին հատկանշական է Հայաստանում տեղի ունեցող ներքին զարգացումների ֆոնին: Հատկանշական նախ՝ այն իմաստով, որ Ռուսաստանը փաստորեն վերջին օրերի ընթացքում երկրորդ անգամ է սառը ջուր լցնում երկրորդ նախագահի համակիրների և անմիջապես նրա այն գնահատականների վրա, թե Հայաստանում «արևմտամետ» իշխանություն է, որը հարվածի տակ է դնում հայ-ռուսական հարաբերությունը: Ռուսաստանն արտգործնախարարի և նաև ՌԴ նախագահի մամուլի քարտուղարի մակարդակով փաստորեն հայտարարում է հակառակի մասին:
Ինչո՞ւ է Մոսկվան սառը ջուր լցնում Հայաստանի նոր իշխանության, մասնավորապես Նիկոլ Փաշինյանի դեմ Ռոբերտ Քոչարյանի հակաքարոզչության վրա: Այստեղ, իհարկե, պատճառները հարկավոր է փնտրել թերևս արտաքին իրողություններում, որտեղ, օրինակ, նկատելի է հայկական գործոնի նշանակության բարձրացումը՝ մասնավորապես այնպիսի կարևոր մի հարթակում, ինչպիսին ամերիկյան քաղաքականությունն է: Այնտեղ, իհարկե, Ներկայացուցիչների պալատում Հայերի ցեղասպանության մասին բանաձևի ընդունման աննախադեպ քայլից հետո արգելափակվեց համանման բանաձևի ընթացքը Սենատում, սակայն դրան անմիջապես հաջորդեց Կոլումբիա դաշնային շրջանում, որը մայրաքաղաքային շրջան է, համանման բանաձևի ընդունումը:
Միաժամանակ, թե՛ այդ, թե՛ ընդհանրապես լայն քաղաքական իրադրության իմաստով անհրաժեշտ է արձանագրել, որ Ռուսաստանը պարզապես չի տրվում Հայաստանի հանրային մեծամասնությանը հակադրվելու այն «թակարդին», որ կամա թե ակամա Մոսկվայի համար լարվում է Փաշինյանի «հակառուսականության» մասին հակաքարոզչությամբ: Ինչ է մտածում Պուտինը Փաշինյանի մասին իրականում՝ հնարավոր է դիտարկել ամենատարբեր ենթադրական վարկածներով, սակայն մի բան ակնառու է՝ Պուտինը հիանալի է պատկերացնում, որ Փաշինյանը մեծ լեգիտիմություն ունեցող վարչապետ է, և գնալ այդ վարչապետի դեմ հրապարակավ կամ տուրք տալ այդ վարչապետի դեմ վարվող ներքաղաքական հակաքարոզչությանը՝ կնշանակի գնալ Հայաստանի հանրության ճնշող մեծամասնության դեմ: Իսկ Ռուսաստանի համար ներկայումս դա կլինի աշխարհաքաղաքական չափից մեծ ճոխություն:
Ըստ այդմ՝ գլխավոր հարցն այն է, թե Նիկոլ Փաշինյանը որքանո՞վ կկարողանա խորքային, հեռանկարային առումով կապիտալիզացնել իր լեգիտիմության հանգամանքը հայ-ռուսական հարաբերության վերափոխման համատեքստում, ինչը էական նշանակություն է ունենալու նաև Հայաստանի ներքին քաղաքական կյանքի տրամաբանության վրա, որտեղ փաստորեն շարունակում են գերիշխել վասալության տրամաբանությունն ու քաղաքական հաջողությունը մետրոպոլիայի որևէ գրասենյակում փնտրելու մտայնությունը:
Հատկանշական է այն, որ Մոսկվան այդ փնտրտուքն իրականացնողներին որքան դռնից դուրս է հանում, այնքան նրանք համառորեն փորձում են խցկվել պատուհանից:
