Դատավոր Աննա Դանիբեկյանը այսօր հրապարակել է դատախազ Կարեն Բիշարյանի բացարկի մասին միջնորդության որոշումը։
Երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի փաստաբան Հովհաննես Խուդոյանը բանավոր միջնորդություն էր ներկայացրել դատախազ Բիշարյանի բացարկի մասին։ Փաստաբանի խոսքերով՝ դեռևս 2018 թվականի փետրվարի 23-ին խորհրդարանում 2008 թվականի մարտի 1-ի իրադարձությունների վերաբերյալ լսումների ժամանակ Բիշարյանը հիմքեր չէր տեսնում Քոչարյանին անգամ որպես վկա հարցաքննելու համար։ «Հետագայում դատախազը հանկարծ ձերբակալության հիմքեր տեսավ։ Թեև հանգամանքները, որոնք հիմք են հանդիսացել մեղադրանքի համար, հայտնի էին նաև նախկինում՝ դա 0038 հրամանն է, ԱԴ մտցնելը։ Եվ անգամ բարձրացվել է ԶՈւ ներգրավման հարցը։ Սա վկայում է դատախազի սուբյեկտիվ վերաբերմունքի մասին՝ քաղաքական իրավիճակի փոխվելու հետևանքով»,- ասել է փաստաբանը։
Վերադառնալով խորհրդակցական սենյակից՝ դատավորը մերժել է միջնորդությունը։
Ազատազրկված նախագահի պաշտպանական թիմի իրավական փաստարկներին անդրադառնալ անգամ չարժե, որովհետև դրանք, ըստ էության, բացակայում են։ Ակնհայտ է, որ 2018-ի հեղափոխությունից հետո վերանայվել է պետության քրեական քաղաքականությունը, իսկ կոնկրետ Մարտի 1-ի գործում երևան են եկել նոր փաստական տվյալներ, ըստ այդմ՝ հղում անել կոնկրետ դատախազի հին դիրքորոշումներին ու դրանց հիմքով ինքնաբացարկի միջնորդություն ներկայացնել՝ այնքան էլ ադեկվատ չէ։
Քաղաքական տեսանկյունից՝ սա «երազախաբություն» է, երբ Քոչարյանը փորձում է ռեաբիլիտացնել այն իրավիճակը, որը Հայաստանում կար մինչև թավշյա հեղափոխությունը։ Դա, իհարկե, անհնար է, որովհետև քաղաքականության մեջ հնի մեխանիկական ռեստավրացիա երբեք չի լինում։
Մյուս կողմից՝ Քոչարյանի թիմի մարտավարությունը, կարծես, գոնե առայժմ, աշխատում է․ այսօր նույնպես դատարանը չանցավ գործի բովանդակային քննարկմանը, այլ խոսքով՝ երկրորդ նախագահի փաստաբաններին հաջողվում է վիժեցնել դատական բնականոն գործընթացը։
Միամիտ կլինի կարծել, թե ժամանակի վրա խաղալը Քոչարյանի մարտավարությունն է՝ միայն իրավական գործընթացով պայմանավորված։ Ըստ ամենայնի՝ երկրորդ նախագահի մարտավարությունը կառուցվում է արտաքին ազդակների վրա, ինչի շնորհիվ նա ակնկալում է որոշակի շրջադարձ։
Այլ խոսքով՝ Քոչարյանը Մոսկվայից կոնկրետ երաշխիքներ է ակնկալում, որոնք կարող են խոչընդոտել Մարտի 1-ի գործի համապարփակ բացահայտմանը։ Երկրորդ նախագահի փաստաբաններն ու փոքրաթիվ աջակիցներն անում են հնարավորը դատարանին հեղինակազրկելու համար։ Մի կողմից դատարանը չի կարողանում ձեռնամուխ լինել գործի բովանդակային քննարկմանը, մյուս կողմից՝ նիստերի դահլիճում առաջանում է մի լարվածություն, երբ դատավոր Դանիբեկյանն օբյեկտիվորեն չի կարողանում վերահսկել իրավիճակը՝ ինչպես այսօր, երբ ամբաստանյալների փաստաբանների ու դատախազների լեզվակռիվը վերաճեց «քուչի բազարի»։ Նման իրավիճակում դժվար է ակնկալել օբյեկտիվ դատաքննություն։
Մյուս կողմից, Մոսկվան ակնհայտորեն շահագրգռված չէ Մարտի 1-ի լիարժեք բացահայտմամբ ու, ըստ էության, ապահովում է Քոչարյանի «թիկունքը»։ Ռուսաստանում ապահով ապաստան են ստացել գործով մեղադրյալ, ՊՆ նախկին նախարար Միքայել Հարությունյանը, նախաքննությունը նախկինում իրականացրած մարմնի ղեկավար Վահագն Հարությունյանը, ենթադրաբար՝ «դասալիքների» այս շարքը շուտով կհամալրի նաև նախկին գլխավոր դատախազ Գևորգ Կոստանյանը։ Նման «հինգերորդ շարասյուն» պահելով՝ Ռուսաստանի իշխանությունները մի կողմից վիժեցնում են գործի ամբողջական բացահայտման հնարավորությունը, մյուս կողմից՝ հիմքեր են ստեղծում Հայաստանի իշխանության հետ առևտուր անելու համար։
Մարտի 1-ի գործի բացահայտման բնականոն ընթացքն այս համատեքստում կարող է վտանգվել։ Եթե գործի ամբողջական բացահայտումը կենսական է նոր Հայաստանի անշրջելիությունն ապահովելու համար, ապա գործընթացի վիժեցումը կարող է իրական դարձնել հին համակարգի ռևանշի վտանգը։ Ըստ այդմ՝ Ռոբերտ Քոչարյանի «երազախաբությունը» սնուցման կոնկրետ աղբյուրներ ունի։
Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի