Քաղաքական անհաջողակից դեպի քաղաքական հանցագործ ընդամենը մեկ քայլ է և Վազգեն Մանուկյանն ասվածի վառ ապացույցն է: Ցավոք սրտի Հայաստանի երրորդ հանրապետության առաջին վարչապետի քաղաքական գործունեությունը արժևորվում է հենց այս համատեքստում: Այլ ճանապարհով հնարավոր չէ հասկանալ, թե ինչպես Ղարաբաղ կոմիտեի գաղափարախոսն ու Արցախյան շարժման ակտիվ դերակատարներից մեկն ընդամենը մի քանի տարիների ընթացքում փոխակերպվեց քաղաքական շարքային հաճախորդի, որը տարատեսակ ծառայություններ է մատուցում պատրոնին: Վազգեն Մանուկյանի քաղաքական գործունեության ամենաուշագրավ դրվագները երեքն են․ Ազգային ժողով մտնելն ու հայտարարելը, որ եթե 30 րոպեից չգամ, ապա եկեք իմ ետևից, ինչը հետևանքով ամբոխը ներխուժեց ԱԺ և լինչի դատաստանի ենթարկեց ԱԺ նախագահին և փոխնախագահին։
Հաջորդը հոկտեմբերի 27-ի առթիվ արված ուշագրավ հայտարարությունն է, երբ Վազգեն Մանուկյանը ահաբեկիչներին ներկայացրեց որպես մի խումբ ռոմանտիկներ։ Իսկ վերջերս պարզեց, որ նա ահաբեկչությունից օրեր առաջ հանդիպել և ոգեշնչել է Նաիրի Հունանյանին։ Վերջին ուշագրավ դրվագը 2008-ի ընտրություններն են, երբ Վազգեն Մանուկյանը մեծագույն ծառայություններ մատուցեց Սերժ Սարգսյանին՝ օգնելով նրան ընտրակեղծիքների միջոցով դառնալ նախագահ։ Ի պատասխան այս ծառայության որպես նվեր ստեղծվեց Հանրային խորհուրդը՝ հատուկ պարոն Մանուկյանի համար, որի գործառույթները մինչ օրս պարզ չեն։ Իսկ հիմա այդ նույն Վազգեն Մանուկյանը Հանրային խորհդրի նախագահի կարգավիճակով նորից փորձում է ծառայություններ մատուցել, բայց այս անգամ Ռոբերտ Քոչարյանին՝ փաստացի դառնալով վերջինիս փաստաբանն ու նվիրյալ հաճախորդը։
Մի՞թե այսքանից հետո այս որակներով գործիչը կարող է շարունակել պաշտոնավարել։ Անարդար է, պարոն Քոչարյանի հաճախորդները սպասում են պիցա ուտելով, իսկ Վազգեն Մանուկյանը հարկատուների փողերի հաշվին կառավարական միջանցքներում պարապ-սարապ ման գալով: Թո՛ղ գնա ու միանա իր ընկերներին: Վազգեն Մանուկյանը պետք է հեռացվի Հանրային խորհրդի նախագահի պաշտոնից և սա վարչապետ Փաշինյանի ամենաառաջնահերթ խնդիրներից մեկն է, քանի որ մրցակցությունից դուրս հայտնված պետական գործչից, ապաշնորհ ընդդիմադիրից և բազմիցս օգտագործված հաճախորդից ամեն ինչ կարելի է սպասել:
