Սերժ Սարգսյանն ազդարարել է, թե մոտենում է քաղաքացիների հետ անկեղծ զրույցի ժամանակը: Այդ առնչությամբ, իհարկե, հանրության շրջանում կարծիքները կամ սպասումները տարբեր են: Կան շերտեր, որոնց համար Սերժ Սարգսյանը չունի հանրության հետ խոսելու որևէ իրավունք կամ հիմք: Կան շերտեր, որոնք պակաս արմատական են և պատրաստ են լսել Սարգսյանին, նաև հարցեր ուղղել նրան, եթե, իհարկե, Սարգսյանը խոսի այնպես, որ հանրությունն ունենա դրա հնարավորությունը: Որովհետև նախագահության շրջանում Սերժ Սարգսյանին հարց տալու հնարավորություն ունեին միայն ընտրյալ լրատվամիջոցները, այն էլ՝ թերևս նախապես հստակ համաձայնեցված հարցերով: Փոխվե՞լ է Սերժ Սարգսյանի համար այդ հարցում որևէ բան, թե՞ ոչ՝ կերևա, երբ նա ունենա իր ազդարարած «անկեղծ զրույցը»:
Այն, որ Սարգսյանը կունենա հանրությանն ասելու շատ բան, և թերևս Հայաստանում այն անձանցից է, որն այդ առումով ունի ամենաշատ ասելիքը՝ համենայնդեպս տեղեկացվածության իմաստով, թերևս ավելորդ է քննարկել: Այլ հարց է, թե Սարգսյանն ինչ ասելը կամ ինչի մասին խոսելը կհամարի նպատակահարմար, իսկ ինչի մասին՝ կլռի: Օրինակ՝ նա կխոսի՞ մարտի 1-ի մասին՝ այսպես ասած, պաշտոնական խոսքերի շրջանակից դուրս, որ հնչեցրել է անցնող 11 տարիներին, այդ թվում՝ ցուցմունքի տեսքով, որ եղել է հեղափոխությունից հետո: Կամ՝ Սերժ Սարգսյանը կխոսի՞ այն մասին, թե ինչու թղթի վրա մնացին դեռևս 2008-ի հոկտեմբերին իր հռչակած մեգանախագծերը՝ նոր ատոմակայան, Հայաստան-Իրան երկաթուղի, Համահայկական բանկ: Կամ կխոսի՞ այն մասին, թե ինչու 2013 թվականի սեպտեմբերի 3-ին տեղի ունեցավ գիշերային շրջադարձը: Չէ՞ որ ինքն էր Պրահայի հայ համայնքի հետ հանդիպմանը խոստովանել, որ դա այդպես էր, ասելով, որ չէր կարող մեկ գիշերում տասը միլիոն հայի կարծիք պարզել: Է՞լ ինչքան կանկեղծանա Սերժ Սարգսյանն այդ հարցում, հետո 2015-ին ոչ իշխանական բևեռը ցրելու հարցում, որը մինչ այդ փաստորեն Սերժ Սարգսյանին զրկել էր Եվրասիական միության հարցում մանևրի որևէ հնարավորությունից:
Իսկ ի՞նչ կարող է ասել Սերժ Սարգսյանը 2016-ի ապրիլյան քառօրյայի մասին, այդ մասի՞ն որքան կանկեղծանա Սարգսյանը: Քառօրյա, որը գործնականում 2013-ի շրջադարձի հետևանքն էր: Ի՞նչ կասի նա ՊՊԾ գնդի գրավման օրերի մասին, այդ ընթացքում զուգահեռ տեղի ունեցող Վիեննա-Սանկտ Պետերբուրգ արցախյան գործընթացի մասին: Հակառակ պարագայում, եթե ոչ՝ այդ ամենի, ապա էլ ինչի՞ մասին է Սերժ Սարգսյանը պատրաստվում ունենալ անկեղծ զրույց. թավշյա հեղափոխությա՞ն մասին: Բայց չէ՞ որ հնարավոր չէ խոսել դրա մասին՝ չխոսելով այդ հեղափոխությանը նախորդած և փաստացի այդ հեղափոխությունը հասունացրած տասնամյակի, դրա ընթացքում հանգրվանային գործընթացների մասին:
Թե՞ Սերժ Սարգսյանը քաղաքացիների հետ անկեղծ զրույց ասելով նկատի ունի միայն այն քաղաքացիներին, որոնք դեկտեմբերի 9-ի ընտրությանը ձայն են տվել ՀՀԿ-ին: