«Սեռական հոլով»-ը՝ բժիշկ-սեքսապաթոլոգ Վրեժ Շահրամանյանի օգնությամբ անդրադառնում է սեռական կյանքի խնդիրներին, փորձում է տալ սեռական կյանքի վերաբերյալ հարցերի պատասխանները:
Գաղտնիք չէ, որ մեր օրերում վիրտուալ աշխարը կարծես թե դարձել է մեր կյանքի անբաժան մասնիկը, բայց սկսել է վիրտուալ դառնալ ոչ միայն մեր սովորական շփումը, այլ նաև ինտիմ կյանքը: Մեր այսօրվա հյուրի խնդիրը կապված է հենց այդ երևույթի հետ: Նա 28 տարեկան երիտասարդ է, պատմում է, որ մանկապատանեկան տարիքից՝ մոտավորապես 12-15 տարեկանից հետաքրքրված է եղել պոռնոֆիլմերով, զբաղվել է ձեռնաշարժությամբ. «Եղել են օրեր, որ մի քանի ժամ շարունակ համակարգչի առաջ նստել և պոռնոֆիլմեր եմ դիտել: Սեքսն այլևս ինձ չէր ձգում, ուզում էի նայել նման ֆիլմեր և զբաղվել ձեռնաշարժությամբ: Ինձ թվում էր, որ ամուսնությունն ինձ կփրկի, ամուսնացա, բայց… ուղեղիս մեջ միայն ձեռնաշարժությունն է»:
Խնդիրն այն է, որ վիրտուալ շփումները նաև վիրտուալ սեքսը սկսել են կլանել մարդկանց, մարդը սկսում է հեռանալ իրական հարաբերություններից՝ նախընտրելով վիրտուալը: Իհարկե այս ընթացքում առաջանում են նաև հոգեբանական խնդիրներ, բարդույթներ, որոնք ձնագնդի սկզբունքով կարող են կուտակվել և ազդել նաև սեռական առոջղության վրա: Սովորաբար վիրտուալ հարաբերություններով տարված են այն տղամարդիկ, ովքեր ինքնամփոփ են, ամաչկոտ, ունեն ցածր ինքնագնահատական և նախընտրում են խնդիրն իրենց մեջ պահել: Մասնագիտական օգնության դիմելը խնդրի լուծման համար լուրջ քայլերից մեկն է: Վիրտուալ սեքսը կախյալություն է, որից պետք է ձերբազատվել: Իսկ դրա համար պետք է հրաժարվել վիրտուալ ամեն ինչից և դիմել մասնագիտական օգնության… Վիրտուալ կյանքն անբնական է, անշունչ, այն չի կարող գունավորել կյանքը:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
