Արցախի Հանրապետության արտգործնախարար Մասիս Մայիլյանը հոկտեմբերի 8-ին հայտարարել է 2020 թվականին սպասվող նախագահի ընտրությանն իր թեկնածությունն առաջադրելու որոշման մասին:
Մասիս Մայիլյանի որոշումը անկասկած նոր իրավիճակ է ստեղծում Արցախի նախագահի ընտրության գործընթացում: Մինչ այժմ ընտրությանը մասնակցելու մտադրության մասին հայտարարել էին Արցախի ԱԽ քարտուղար Վիտալի Բալասանյանը, որը, ինչպես հայտնի է, կոշտ դիրքավորվել է Հայաստանի իշխանության և տեղի ունեցած հեղափոխության դեմ, ինչպես նաև նախօրեին միացել էր Ռոբերտ Քոչարյանի ազատ արձակման մասին հայտարարությանը, ինչպես նաև Արցախի նախկին վարչապետ Արայիկ Հարությունյանը: Գործնականում հենց նրանք էին դիտվում, այսպես ասած, պայքարի հիմնական հավակնորդներ:
Մասիս Մայիլյանի առաջադրումը էապես փոխում է գործընթացի տրամաբանությունը՝ մի շարք պատճառներով: Մեծ հաշվով, թե՛ Արայիկ Հարությունյանը՝ չնայած Հայաստանում տեղի ունեցած հեղափոխության հանդեպ իր լոյալ և աջակցող դիրքորոշմանը, թե՛, առավել ևս, Վիտալի Բալասանյանը դիտարկվում են ընդհանուր առմամբ Հայաստանում և Արցախում իշխած նախկին համակարգի ներկայացուցիչներ: Իհարկե, այստեղ դոգմատիկ եզրակացությունները տեղին չեն, քանի որ թե՛ նախկին համակարգը, այսպես ասած, միատարր ու միաշերտ չէր, թե՛ ընթացիկ քաղաքական զարգացումները այդպիսին չեն ու չեն կարող լինել: Սակայն Մասիս Մայիլյանի ներգրավումը՝ որպես թեկնածու, ոչ թե նոր գույն, այլ մեծ հաշվով նոր տրամաբանություն է հաղորդում Արցախի նախագահի ընտրության գործընթացին՝ հաշվի առնելով այն, որ Մայիլյանը չի ասոցացվում նախկին իշխող համակարգի հետ որևէ կերպ: Իհարկե, կա արտաքին գործերի նախարար լինելու հանգամանքը, բայց ամբողջ հարցն այն է, որ ասոցիացիան պաշտոնը չէ, որ առաջացնում է, այլ, այսպես ասած, քաղաքական կենսագրությունը:
Այդ հանգամանքը, ի դեպ, արցախյան նախընտրական գործընթացում թերևս առաջ է բերելու նաև «լյուստրացիայի» էֆեկտ, ու այդ տեսանկյունից հարկ է հետևել, թե ինչպիսին են լինելու հանրային-քաղաքական արձագանքները նախագահի թեկնածու առաջադրվելու մասին Մասիս Մայիլյանի որոշման հանդեպ:
Ի դեպ, այստեղ հատկանշական է, որ Մայիլյանը չի ներկայացնում քաղաքական որևէ ուժ, որևէ կուսակցություն և գործնականում հայտը ներկայացնում է համազգային օրակարգ ձևավորելու շեշտադրումով, որի առաջարկն, ի դեպ, օգոստոսի 5-ին Ստեփանակերտի հրապարակի ելույթում ներկայացնում էր Նիկոլ Փաշինյանը:
Լուսանկարը՝ Armeniasputnik-ի