Կրեմլի ժպիտը՝ ՆԱՏՕ-ի ներթափանցող ռազմավարությանը

Իրանական «Ջոմհուրի Էսլամի» օրաթերթը նոյեմբերի 23-ի համարում «Կրեմլի ժպիտը՝ ՆԱՏՕ-ի ներթափանցող ռազմավարությանը» խորագրով իր խմբագրականում, անդրադառնալով Լիսաբոնում կայացած ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրների գագաթնաժողովին, գրում է. «Վերջին օրերին միջազգային ոլորտում երկու կարևոր իրադարձություն տեղի ունեցան. առաջինը՝ Սեուլում` G20 երկրների գագաթնաժողովը և երկրորդը՝ Լիսաբոնում` ՆԱՏՕ անդամ երկրների գագաթնաժողովը:»
Թերթը հիշյալ երկու գագաթնաժողովների մասին կարճ մեկնաբանություն տալով, ՆԱՏՕ-ի գագաթնաժողովին անդրադառնալով` գրում է. «ՌԴ նախագահ Դիմիտրի Մեդվեդևը, անսպասելի շրջադարձ կատարելով, հայտարարեց, թե ավարտին են հասել ՆԱՏՕ-ի և ՌԴ միջև եղած լարված հարաբերությունները, և Արևելքի և Արևմուտքի միջև նոր հարաբերություններ են ի հայտ գալիս: Այժմ ՌԴ ու ՆԱՏՕ հակահրթիռային համակարգ ստեղծելու գործում համագործակցելու ենք միմյանց հետ: Սակայն հիմնական հարցն այն է, թե «Արևելքի և Արևմուտքի մեղրամիսը» բոլոր կողմերի դիրքորոշումների ու մոտեցումների համապատասխանության արդյո՞ւնքն է: և ավելի կարևոր հարցադրումն այն է, թե ի՞նչ և ո՞ր կողմի մոտ է քաղաքական ու ռազմավարական փոփոխություն առաջացել, որ նախկին ռազմավարական թշնամիներն այսօր սիրաշահում են միմյանց ու խոսում ընկերության ու համագործակցության մասին:» Թերթը շարունակության մեջ գրում է. «Շատ կարևոր խնդիր է, հասկանալ, թե ինչո՞ւ ՌԴ-ը, որը նախկինում խիստ քննադատում էր ևրոպայում Արևմուտքի կողմից հակահրթիռային համակարգերի տեղակայման նախագիծը, այսօր աջակցում է դրա իրականացման գործընթացին: Իրականում ԱՄՆ-ը ու ՆԱՏՕ-ն երբեք իրենց քաղաքականությունները չփոխեցին Մոսկվայի նկատմամբ, և անգամ, երբ կազմալուծվեց Վարշավայի պայմանագիրը, դրան զուգահեռ չլուծարվեց ՆԱՏՕ-ն, այլ փորձեց ներթափանցել նախկին Սովետական հանրապետությունների տարածք: Կրեմլի իշխանությունները թող չպատկերացնեն, որ կարող են Արևմուտքին ժպտալով` փոխել ՆԱՏՕ-ի ռազմավարությունը: Վերջին շրջանում ՌԴ իրականացված ըմբոստություններն ապացուցում են, թե Արևմուտքը պատեհ առիթն օգտագործելու է` հարվածելու Ռուսաստանին: Ժամանակին Կրեմլի այսօրվա ղեկավարները խստորեն քննադատում էին Ելցինի վարած քաղաքականությունը Արևմուտքի հանդեպ, բայց այսօր տեսնում ենք, որ նրանք անցել են հենց այն օրերին գծած իրենց կարմիր գծերից: Դեռ պարզ չէ, թե Կրեմլի ղեկավարները ներկա իրավիճակը գնահատելիս պարզամտությա՞ն են մատնվել, թե Արևմուտքն այնքան է ներթափանցել Ռուսաստանի ազդեցիկ կենտրոններում, որ այլևս թելադրում է իր բոլոր ցանկությունները:»