Կալիֆոռնիայի Սենատը վավերացրել է Թուրքիայում ներդրումներն արգելող օրինագիծը (AB 1320): Օրինագծին կողմ է քվեարկել Սենատի անդամներից 33-ը ձեռնպահ՝ 7-ը, դեմ ձայն չի եղել: Օրինագիծը պետք է վավերացվի նաև նահանգապետի կողմից՝ օրենքի ուժ ստանալու համար: Օրինագիծը, որը ներկայացվել է Կալիֆոռնիայի նահանգային օրենսդիր ասամբլեայի անդամ Ադրին Նազարյանի կողմից, արգելում է «Կալիֆոռնիայի պետական կենսաթոշակային համակարգին» (CalPERS) և «Կալիֆոռնիա նահանգի ուսուցիչների կենսաթոշակային համակարգին» (CalSTRS) նոր ներդրումներ կատարել կամ թարմացնել գոյություն ունեցող ներդրումները Թուրքիայի կառավարության կողմից թողարկվող և վերահսկվող արժեթղթերում, պարտատոմսերում՝ Հայոց ցեղասպանությունը պետական մակարդակով ժխտելու համար: Ադրին Նազարյանի խոսքերով՝ Կալիֆոռնիան այս կերպ հստակ ուղերձ է հղում Թուրքիային՝ դադարեցնելու Ցեղասպանությունը ժխտելու նենգ արշավը: CalPERS-ի և CalSTRS-ի անդամները կարող են սառեցնել ներդրումները միայն դաշնային կառավարության կողմից քայլեր ձեռնարկելուց հետո: Հատկանշական է նաև, որ ներդրումները պետք է սառեցվեն Թուրքիայի դեմ պատժամիջոցների հաստատումից հետո վեց ամսվա ընթացքում:
Ամերիկագետ Սուրեն Սարգսյանը չի կարծում, թե այս նախաձեռնությունը որևէ առնչություն ունի վարչապետի՝ ԱՄՆ կատարելիք այցի հետ։ «Նման նախաձեռնությունները նոր չեն, հայ համայնքը տարբեր նահանգներում մշտապես հանդես է եկել նման նախաձեռնություններով։ Իհարկե, ոչ ամենուրեք է հասնում հաջողության, բայց սա այն դեպքն է, որտեղ կա որոշակի հաջողություն։ Սա ընդամենը հայ համայնքի նախաձեռնություններից հերթականն է, որը վարչապետի այցի հետ որևէ փոխկապակցվածություն չունի»,-«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց նա։
Մեր զրուցակիցն ընդգծեց՝ Հայոց ցեղասպանության ճանաչման բանաձևեր ընդունվել են տարբեր նահանգներում՝ նահանգային օրենսդիրների կողմից, նաև Արցախի ճանաչման վերաբերյալ են բանաձևեր ընդունվել տարբեր նահանգների օրենսդիրների կողմից, բայց դրանք ավելի շատ դեկլարատիվ բնույթի ակտեր են. «Միացյալ Նահանգների քաղաքական համակարգը պատկերացնելով՝ շատ բարդ է բացատրել, թե ինչ հետևանքներ կարող են լինել։ Նման ակտեր կարող են ընդունվել, բայց դա բացարձակ չի ազդելու ֆեդերալ իշխանության աշխատանքի, ֆեդերալ իշխանության քաղաքականության վրա։ Ֆեդերալ իշխանությունը շարունակելու է իր քաղաքականությունը, որը ենթադրում է Թուրքիայի հետ բարեկամական հարաբերություններ»։
Ըստ Սարգսյանի՝ Թուրքիայի համար Միացյալ Նահանգների որևէ նահանգի կողմից Ցեղասպանության ճանաչումը երբեք կշիռ չի ունեցել. «49 նահանգ ճանաչել է Հայոց ցեղասպանությունը, և այդ առումով, իհարկե, Թուրքիան առանձնապես լուրջ չի վերաբերում այդ բանաձևերին՝ հասկանալով, որ դրա հետևում հայ համայնքի, հայ լոբբիստների ակտիվությունն է։ Այնպես որ, սա թուրք-ամերիկյան հարաբերությունների վրա բացասաբար չի ազդելու։ Իհարկե, այժմ որոշակի լարվածություն կա հարաբերություններում, բայց եթե այդ հարցը դիտարկենք գլոբալ տեսանկյունից՝ Թուրքիան Միացյալ Նահանգների համար շարունակում է մնալ ռազմավարական նշանակություն ունեցող պետություն, որի հետ այս պահին որոշակի խնդիրներ կան, բայց հաջորդ պահին՝ ամիսներ կամ տարիներ անց իրավիճակը կարող է փոխվել։ ԱՄՆ-Թուրքիա հարաբերությունները զիգզագի նման են զարգացել, անընդհատ եղել են վայրիվերումներ, և այս իրավիճակն էլ բացառիկ չէ»։
Մեր զրուցակիցը չի կարծում, թե Հայաստանը կարող է շահել ԱՄՆ-Թուրքիա լարված հարաբերություններից. «Մեր ազդեցությունը Վաշինգտոնում շատ թույլ է լուրջ աշխարհաքաղաքական հարցեր լուծելու համար։ Եթե մենք լինեինք Իսրայելի պես պետություն, իհարկե, մենք ավելի լայն հնարավորություն կունենայինք մանևրելու քաղաքական հակասությունների վրա՝ մանավանդ գերտերությունների միջև։ Բայց մենք այսօր չունենք այնպիսի ռեսուրս, որ օգտվենք ԱՄՆ-Թուրքիա լարված հարաբերություններից և այստեղ ինչ-որ շահեր հետապնդենք՝ մանավանդ եթե հաշվի առնենք, որ Թուրքիայի հարաբերությունները թեպետ լարվել են Միացյալ Նահանգների հետ, բայց բավականին ջերմացել են հարաբերությունները Թուրքիայի և Ռուսաստանի միջև։ Սա նույնպես պետք է հաշվի առնենք»։
Ռուս-թուրքական հարաբերությունների լավացումից, ըստ Սուրեն Սարգսյանի, Հայաստանը չի տուժի. «Ցանկացած պարագայում մեր շահերից է բխում տարածաշրջանային խաղաղությունը, լարվածության բացակայությունը։ Երբ տարածաշրջանում կրքերը շատ են բորբոքված լինում՝ դա մշտապես Հայաստանի վրա ուղղակի կամ անուղղակի ազդեցություն ունենում է»։
