Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի գլխավորությամբ կառավարությունում տեղի է ունեցել խորհրդատվություն Ամուլսարի հետ կապված իրավիճակի վերաբերյալ։
Ամուլսարի հետ կապված հանրային քննարկումների դիսկուրսում ի՞նչը վրիպեց այդ թնջուկից, ի՞նչն էր կարևոր, որ այդպես էլ չդարձավ հանրային քննարկման առարկա․ «Առաջին լրատվական»-ի հարցին հանրային ֆինանսների կառավարման փորձագետ Հովհաննես Ավետիսյանը պատասխանեց․ «Ես ինքս բազմիցս խոսել եմ այդ ծրագրի տնտեսական արդյունավետության և նպատակահարմարության մասին։ Դեռ մի կողմ թողնենք բնապահպանական ռիսկերը, որոնք ակնհայտ են նույնիսկ առանց այդ հետազոտությունների։ Ինչքան էլ մենք ապահովության մասին խոսենք, մենք սեյսմիկ գոտում ենք գտնվում, և եթե նույնիսկ կիրառվի ժամանակակից միջոցներ, միևնույն է, այդ բնապահպանական ռիսկերը չեն կարող հասցնել նվազագույնի, էլ չեմ ասում վերացնելու մասին։ Բայց այստեղ բաց է մնում տնտեսական արդյունավետության մասը, թե այդ հանքը մեր ինչին է պետք։ Այն, որ այդ մարդիկ այդտեղ ներդրումներ են արել, պետք է ծառայի որոշակի բարիքի և արդյունքի ստեղծմանը։ Իսկ այս ընկերության ներդրողները ֆոնդեր են, և այդ ֆոնդերի տերերին բացարձակ հետաքրքիր չէ, թե ձեռնարկությունը ինչ կստեղծի կամ կստեղծի՞, թե՞ ոչ, վնաս կտա՞, թե՞ ոչ։ Նրանք հետաքրքրված են, որպեսզի բորսայում այդ արժեթղթերի գները բարձրանան, որովհետև այն պահից, երբ բորսայում այդ ընկերության արժեթղթերի գները բարձրացան, նրանք վաճառելու են իրենց արժեթղթերը, դուրս են գալու այդ պրոցեսից, որովհետև նրանց նպատակը կարճաժամկետ հատվածում մեծ շահույթ ստանալն է։ Դա տեղի է ունենալու այն պահից, երբ կսկսվի այդ հանքի շահագործումը՝ անկախ նրանից, թե հետո ինչ կլինի։ Այսինքն՝ մենք պետք է հասկանանք՝ որպես պետություն օտարների համար շարունակում ենք մնալ կորզման, շահագործման առարկա, թե արժեք ստեղծող պետություն ենք ունենում»։
Իսկ Հայկական բնապահպանական ճակատի անդամ Աննա Շահնազարյանն ասաց․ «Սա ավելի գլոբալ տնտեսական հարց է։ Նույն Եվրոպայում կա մի մինուսային՝ բալանսից դեպի բացասական տանող բաժին, որը վերաբերում է հանքարդյունաբերությանն ու բնապահպանական ծախսերին։ Այդպիսի վիճակագրություն Հայաստանում չի վարվում՝ բնապահպանական խնդիրները և հանքարդյունաբերության ու իր հետ բերված խնդիրները նրանք ազգային հաշիվների մեջ գրում են որպես մինուս, և դա պետք է երևա, արտացոլվի ու քննարկման առարկա լինի։ Մի բան, որը Հայաստանում ոչ արվում է որպես մեթոդաբանություն և հանրայնացվում, ոչ էլ գաղափարախոսության մեջ է»։
Մանրամասները՝ տեսանյութում։
