Եթե Ամուլսարի ոսկեբեր քվարցիտների հանքավայրի շահագործումը կյանքի կոչվի, ապա դա տեղի է ունենալու ՀՀ օրենքների կոպտագույն խախտումներով։ Կարող ենք առնվազն հինգը թվարկել․ 1. Շրջակա միջավայրի վրա ազդեցության և փորձաքննության մասին ՀՀ օրենքը։ 2. Սևանա լճի մասին ՀՀ օրենքը, 3. Ընդերքի մասին ՀՀ օրենսգիրքը, 4․ Բուսական աշխարհի մասին ՀՀ օրենքը, 5․ Կենդանական աշխարհի մասին ՀՀ օրենքը և Տեխնիկակական անվտանգության ապահովման պետական կարգավորման մասին ՀՀ օրենքը։ Եթե հակիրճ ամփոփենք ապա կստանանք հետևյալ պատկերը․ հանքը բացվելու է Սևանա լճի ջրահավաք ավազանում, այն սպառնալիքի տակ է թողնելու տեղի ամբողջ կենսական միջավայրը՝ կենդանական ու բուսական աշխարհը, հատկապես հարվածի տակ են հայտնվելու կարմիր գրքում գրանցված կենդանիներն ու բույսերը։
Բայց սրանք դեռ ծաղիկներն են, որովհետև ամենամեծ հարվածը ուղղված է լինելու տեղի բնակչությանը։ Եթե ուզում եք պատկերացնել հանքի վտանգավորության աստիճանը, ապա ուշադրություն դարձրեք հետևյալ վիճակագրությունը․ Չեխիան, Հունաստանը, Թուրքիան, Գերմանիան, Հունգարիան, Կոստա Րիկան, Արգենտինան, Էկվադորը և ԱՄՆ-ի որոշ նահանգներ արգելել են ցիանիդով կույտային տարրալվացման եղանակով ոսկու և արծաթի կորզման գործընթացը։ Նատրիումի ցիանիդը (NaCN) չափազանց ուժեղ և արագ գործող թունավոր նյութ է, որը մարդու օրգանիզմ ներթափանցելու դեպքում 2-4 ժամվա ընթացքում առաջացնում է տանջալից մահ:
Ամուլսարում Լիդիան ընկերությունը հենց ցիանիդի օգնությամբ է նախատեսում իրականացնել ոսկու կորզումը, որը Արփա գետից հեռու է ընդամենը 1 կմ, իսկ Գնդեվազ գյուղից 1.2կմ։
Վարչապետ Փաշինյանը իր հայտնի լայվում ասում էր, թե 99.9 տոկոս վստահում է էլարդի փորձաքննությանը, բայց վարչապետը կարծես թե չգիտի, որ գրեթե բոլոր աղետները տեղի են ունենում հենց այն 0.1 տոկոսի բացակայության պատճառով։ Իսկ եթե աղետ լինի, ապա ո՞վ է պատասխան տալու, վարչապետին անվերապահ աջակցություն հայտնած այն չինովնիկները՞։ 21- րդ դարի Հայաստանը հանքարդյուներության հետ միասին երկար ճանապարհ չի կարող գնալ։
