Ազգային անվտանգության ծառայությունն ավարտել է Պետական վերահսկողական ծառայության պետ Դավիթ Սանասարյանի գործի նախաքննությունը: Այդ մասին հայտնել է Սանասարյանի փաստաբանը, որը 20 օր ժամանակ է խնդրել գործի նյութին ծանոթանալու համար՝ մինչ այն կհասնի դատարան:
Ինչպես հայտնի է, Դավիթ Սանասարյանը մեղադրվում է խոշոր հաշվով կոռուպցիոն քայլերի համար, որը նա ինքը չի ընդունում և հերքում է: Գործի նախաքննության ընթացքում վարչապետ Փաշինյանը կասեցրել էր Դավիթ Սանասարյանի պաշտոնավարումը:
Սանասարյանի գործը, որ, այսպես ասած, սկսվեց ամիսներ առաջ, նրան ներկայացված մեղադրանքից առաջ նույնիսկ որակվեց իբրև ներիշխանական բաժանարար գծերի առաջին դրսևորումներից մեկը: Այդ գնահատականները ավելի խորացան արդեն այն բանից հետո, երբ ԱԱԾ-ն մեղադրանք ներկայացրեց Դավիթ Սանասարյանին: Միևնույն ժամանակ, ՊՎԾ պետն ինքն էլ դեռևս իր կառույցի աշխատակիցներին ներկայացված մեղադրանքի ժամանակ էր հայտարարել, որ գործը հետապնդում է այլ նպատակներ և կապ չունի իրավական գործընթացի հետ: Այլ կերպ ասած՝ դեռ մինչև իրեն մեղադրանք ներկայացնելը ՊՎԾ պետը «այլ շահերով» էր պայմանավորել սկսված գործը:
Այս՝ ոչ նոր հանգամանքը նոր լույսի ներքո է հայտնվում ընթացիկ ներքին իրավիճակի պայմաններում, որն առանձնահատուկ թեժ բնույթ է ստացել Ամուլսարի հարցում: Բանն այն է, որ հարցը դարձյալ հանգել է ներիշխանական բաժանարար գծերի խնդրին, քանի որ «Իմ քայլը» խորհրդարանական խմբակցության մի շարք պատգամավորներ արտահայտվում են Ամուլսարի շահագործման վերաբերյալ կառավարության մտադրության դեմ: Այդ հանգամանքը առաջացրել է քննարկումներ և դիտարկումներ, թե գործընթացն ինչքանով կարող է առաջացնել քաղաքական ճաք և տրոհում կառավարող ուժի ներսում:
Ահա այս իրողության ֆոնին էլ ուշագրավ է հայտարարությունն այն մասին, որ Դավիթ Սանասարյանի գործի նախաքննությունն ավարտվել է, և փաստորեն գործը դատարանի ճանապարհին է: Իհարկե, որևէ պահի այդ նախաքննությունը պետք է ավարտվեր, և այն չէր կարող ձգվել հավերժ. սա ինքնին հասկանալի է: Այդուհանդերձ, առնվազն խորհրդանշական է, որ նախաքննության ավարտի մասին հայտնի է դառնում ներկայիս ներքաղաքական փուլում, որտեղ առանցքային ինտրիգներից մեկը դարձյալ ներիշխանական իրավիճակի և փոխհարաբերության, ուժերի դասավորության և հետագա ներիշխանական ստատուս-քվոյի խնդիրն է, ինչպես ՊՎԾ պետի գործում:
