Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը Մերձավոր Արևելքի ուղղությամբ առանձնանում է պասիվությամբ: Մեր երկրում տեղի ունեցած հեղափոխությունից հետո, գոնե փորձագիտական մակարդակում, բազմիցս խոսվել է այս վեկտորի ակտիվացման անհրաժեշտության մասին: Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ը զրուցել է արաբագետ Սարգիս Գրիգորյանի և մերձավորարևելյան քաղաքական գործընթացների փորձագետ, իսրայելագետ Սերգեյ Մելքոնյանի հետ:
Անդրադառնալով Սիրիա հումանիտար առաքելություն ուղարկելու ՀՀ իշխանությունների որոշմանը և այն մեկնաբանություններին, որ Հայաստանն այս կերպ փաստացի աջակցում է Սիրիայի իշխող վարչակարգին, ինչպես Իրանը և Ռուսաստանը, Սարգիս Գրիգորյանն ասաց. «Անկեղծ ասած, չեմ կիսում այն փորձագետների կարծիքը, որ Հայաստանը Բաշար Ալ-Ասադի կողմնակիցն է: Կարծում եմ, որ այս ընթացքում մենք բազմիցս ցույց ենք տվել, հայտարարել ենք, որ դրական չեզոքության դիրքերից ենք հանդես գալիս, ինչն իր դրական ազդեցությունն ունեցավ հայ համայնքի ճակատագրի վրա: Իմ կարծիքով՝ պետք է հետևել, թե Սիրիայում և ընդհանրապես Մերձավոր Արևելքում ինչ պրոցեսներ են ընթանում»:
Մեր զրուցակիցը կարծում է, որ պետք է Մերձավոր Արևելքի ուղղությամբ ունենանք ճանապարհային քարտեզ. «Հումանիտար առաքելության հետ կապված՝ այն փորձագետների թվին եմ պատկանում, որ կարծում եմ՝ այդ ներկայությունն անհրաժեշտ էր, մենք պետք է ներկա լինեինք Սիրիայում, առավել ևս, որ սիրիական հակամարտության մեջ որոշակի համաձայնեցված մոտեցումներ են նկատվում ինչպես Սիրիայում, այնպես էլ Սիրիայից դուրս, ուստի այս համաձայնությունների ֆոնին պետք է այնտեղ լինենք՝ հասկանալու համար, թե ինչ է տեղի ունենում»:
Սերգեյ Մելքոնյանի խոսքով՝ եթե Հայաստանը ազգային անվտանգության նոր ձևավորվող կոնցեպտում ներառում է արտասահմանում բնակվող հայ համայնքներին պաշտպանելու անհրաժեշտության մասին կետը, ապա պետք է ուղիղ մասնակցություն ունենար սիրիական հակամարտությանն այն ժամանակ, երբ կար Քեսաբի, Հալեպի հայկական թաղամասերը պաշտպանելու անհրաժեշտություն: «Չնայած առաքելությունը հումանիտար բնույթ ունի, բայց եթե նայենք գլոբալ կոնյունկտուրայի պրիզմայով, գործ ունենք ռազմական, ոչ թե քաղաքացիական կոնտինգենտի հետ, բացի այդ, Սիրիա կոնտինգենտ ուղարկելը հնարավոր դարձավ Ռուսաստանի աջակցությամբ»,- ընդգծեց նա՝ հավելելով, որ Արևմուտքը Սիրիայում ունի կոալիցիա, որը գործողություններ է իրականացնում, իսկ Ռուսաստանը միայնակ է գործում, ինչ վերաբերում է Հայաստանին, ապա վերջինս իր այս քայլով խառնեց խաղաքարտերը՝ այս կերպ հնարավորություն տալով, որ ՀԱՊԿ անդամ մյուս երկրները ևս միանան Ռուսաստանին:
Անդրադառնալով Իսրայելի հետ հարաբերություններին՝ Մելքոնյանը փաստեց, որ մի քանի ամիս է, ինչ շարունակվում են խոսակցություններն այն մասին, որ Հայաստանը նախատեսում է դեսպանատուն բացել Իսրայելում, բայց շատ խոչընդոտներ կան՝ որտե՞ղ է բացվելու դեսպանատունը՝ Արևմտյա՞ն Երուսաղեմում, Արևելյա՞ն Երուսաղեմո՞ւմ, Թել Ավիվո՞ւմ, հետաքրքրվա՞ծ է արդյոք Իսրայելը ունենալ մշտական դիվանագիտական ներկայացուցչություն Երևանում: «Իմ կողմից կարող եմ ասել, որ Հայաստանն Իսրայելի համար մեծ հետաքրքրություն չի ներկայացնում, ինչպես Ադրբեջանը, ուստի կարևոր է հասկանալ, թե ինչ օրակարգ ենք ունենալու»,- նշեց նա:
Առավել մանրամասն՝ տեսանյութում:
