ՀՀ Քննչական կոմիտեն երեկ հաղորդարգրություն էր տարածել Ամուլսարի ոսկեբեր քվարցիտների հանքավայրի շահագործման վերաբերյալ: Կարծես թե որոշումը կանաչ լույս է վառում հանքի շահագործման համար, միայն թե վերջնական որոշումը թողնված է կառավարության վրա. որոշում, որն, անշուշտ, քաղաքական է լինելու, քանի որ դրանով կառավարող թիմն իր վերաբերմունքն է արտահայտելու հանքարդյունաբերության, բնության պահպանության և այլ կարևորագույն խնդիրների վերաբերյալ: Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ի հետ քննարկմանն իրենց դիտարկումները ներկայացրին Կառուցողական կուսակցության քարտուղար Դավիթ Հովհաննիսյանը, քաղաքագետներ Հայկ Սուքիասյանը և Հայկ Մարտիրոսյանը:
Կառավարությունը հայտնվել է քաղաքական որոշման երկընտրանքի առջև: Հայկ Մարտիրոսյանի դիտարկմամբ՝ այս խնդիրը բնապահպանական էր, բայց իր կարևորությամբ դարձել է քաղաքական. «Եվ իր հետևանքներով սա նաև պատմական, ինչպես նաև ազգային անվտանգության խնդիր է և նույնքան կարևոր է, որքան թշնամուն տարածքներ զիջելը կամ տարածքներ ազատագրելը, որովհետև դարձյալ հողերի մասին է խոսքը: Եթե մենք մեր ազգային հողերի որոշակի հատված ոչնչացնելու ենք առհավետ և թունավորելու ենք, սպանելու ենք շրջակա տարածքներում բնակվող բնակչությանը, թունավորելու ենք Սևանը, ապա նույնպիսի կարևորության խնդիր է դառնալու»:
Քաղաքագետի խոսքով՝ իշխանությունը չկարողացավ հեղափոխության օրերին այս խնդիրը արագ լուծել: «Հետո չկողմնորոշվեցին, և հիմա, ըստ իրենց կարծիքի, անգամ ձեռնտու է, որ Ամուլսարի հանքը շահագործվի: Արագ լուծման տարբերակը իսկական սեփականատերերին գտնելն էր, նրանց հետ զրուցելը և ասելը՝ գնացե՛ք Հայաստանից: Կամ պետք է հանրաքվեի ուժով փակվեին որոշ հանքեր, և չեղարկվեին նախկին որոշումները: Կարող էին նաև փորփրել ու շատ հանգիստ կգտնեին կոռուպցիոն փաստեր, և նախորդ ռեժիմի օրոք կայացված որոշումը ճանաչվեր կոռուպցիոն»,- նշեց քաղաքագետը՝ հավելելով, որ հանքարդյունաբերական հարցերում որևէ դատարան չի կարող կողմ լինել, և որ Արևմուտքում հանքարդյունաբերությունը համարվում է տնտեսության ապականող, հետամնաց ոլորտ:
Դավիթ Հովհաննիսյանի խոսքով՝ իշխանությունը պետք է ունենա զարգացման մոդել յուրաքանչյուր բնակավայրի համար: Նրա դիտարկմամբ՝ ամենակարևոր ռիսկը մարդու՝ առողջ շրջակա միջավայրում ապրելու իրավունքի խախտումն է:
«Հայաստանի տարածքն ազգային ունեցվածք է ոչ թե որևէ իշխանության մենաշնորհը, որ ինչ որոշում ցանկանա, կայացնի,- նշեց Հակ Սուքիասյանը:- Առաջին հերթին պետք է հաշվի առնել տվյալ տարածքի բնակիչների կարծիքը»: Հայկ Մարտիրոսյանը հավելեց. «Իշխանությունը դուխ չունի Ամուլսարի հարցով հասարակությանը ձեռնտու որոշում կայացնել»:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
