«Մենք ո՛չ կինո ունենք, ո՛չ կինոյի մասին օրենք… Վերջին տասը տարվա մեջ ոչինչ չի փոխվում»,- այս մասին «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում ասաց պրոդյուսեր Արմեն Գրիգորյանը՝ անդրադառնալով հարցին, թե ինչ փուլում է գտնվում Կինոյի մասին օրենքի մշակումը և երբ է այն ներկայացվելու ԱԺ: Պրոդյուսերի խոսքով՝ կա Կինոյի մասին օրենքի երեք նախագիծ: Նրա կարծիքով՝ օրենքը չի կարող լուծել կինոյի ոլորտի խնդիրները. «Կա երկիր, ու օրենք չունի կինոյի մասին, բայց շատ լավ կինո ունի, և կա երկիր, որ շատ լավ օրենք ունի, բայց վատ կինո ունի, օրինակ՝ Ռուսաստանը… Հարցն այն է, թե կինոգործիչներն ուզո՞ւմ են, որ երկրում լավ կինո լինի, թե՞ չէ: Կինոյով շատ հեշտ կարելի է դուրս գալ միջազգային ասպարեզ, կինոն կարող է երկրի համար մեծ փիար լինել և դիվիդենտներ բերել, և կինոյով հնարավոր է զգալի գումարներ աշխատել»:
Ա. Գրիգորյանի խոսքով՝ ակնհայտ է, որ կինոոլորտի գումարները փոշիանում են. «Գումարները օրինական ճանապարհով այնպես են փոշիանում, որ ԱԱԾ-ն չի կարողանում գտնել»:
«Կինոյի ոլորտին «քութիկ» բյուջե է տրամադրվում… Մի քանի տարի պետությունը պետք է աջակցություն ցուցաբերի, որպեսզի աշխարհում մեր տեղն ունենանք»,- նշեց պրոդյուսերը: Նրա դիտարկմամբ՝ 3 միլիոնանոց շուկան շուկա չէ կինոյի համար, չնայած դրան՝ բոլոր պրոդուկտները ներքին շուկայի համար են արտադրվում, մինչդեռ պետք է արտադրվեն ֆիլմեր, որոնց թիրախը պետք է լինի Եվրոպական փառատոններում հաղթանակ տանելը:
Արմեն Գրիգորյանը ներկայացրեց իր դիտարկումները և այն քայլերի հաջորդականությունը, որոնք իրականացնելով, իր կարծիքով, հնարավոր է ոլորտում մեծ հաջողությունների հասնել: Նրա խոսքով՝ ամենակարևորը տեսլական ունենալն է և աշխարհում մեր տեղը գտնել կարողանալը:
Մանրամասն տեսանյութում: