Տևական ժամանակ փորձաքննության փուլում գտնվող Ամուլսարի շահագործմանը վերաբերող եզրակացությունն այսօր հրապարակվեց: Ի դեպ՝ մինչ այդ շրջանառվող տեղեկությունների համաձայն՝ այդ որոշումը լինելու է դրական, և կառավարությունը համաձայնություն է տալու Ամուլսարի շահագործմանը՝ միջազգային որոշակի նորմերի խստագույնս պահպանման պայմանով: Որոշումը, կարելի է ասել, հրապարակվեց հենց այդ տրամաբանությամբ:
Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ի հետ քննարկմանը մասնակցեցին լրագրող բնապահպան Արման Սուլեյմանյանը, «Քաղաքացու որոշում» կուսակցության գործադիր մարմնի անդամ Միքայել Նահապետյանը և ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր, տնտեսագետ Հայկ Գևորգյանը:
Արման Սուլեյմանյանի գնահատմամբ՝ Ամուլսարի վերաբերյալ որոշումը բնապահպանական չէ, այլ քաղաքական է. «Կառավարությունը պետք է որոշի, թե ըստ էության, սահմանադրական որ իրավունքն է ավելի կարևոր. այն մարդկանց իրավունքը, որոնք ուզում են առողջ միջավայրում ապրել, թե՞ այն մարդկանց իրավունքը, որոնք ուզում են գործարարությամբ զբաղվել, գումար վաստակել և հարկեր վճարել… Խնդիրը քաղաքական է, գործադիրը պետք է որոշի՝ արդյոք տասը տարվա գործունեությունը և 489 միլիոնն առավել է, քան Ջերմուկ հանգստյան գոտին, առողջ ապրելակերպը, սարերը, ձորերը, որոնց արժեքը ոչ ոք չի հաշվարկել»:
Միքայել Նահապետյանի դիտարկմամբ նույնպես խնդիրը քաղաքական է. «Սա քաղաքական հարց է: Ես կարդացել եմ եզրակացությունը, քննիչի հարցերին ի պատասխան խոսվում է այնպիսի ռիսկերի մասին, որ եթե ես լինեի պետության ղեկավար, թույլ չէի տա շահագործել հանքը, բայց Քննչական կոմիտեն կարդում է և ասում՝ կարելի է շահագործել»: Մ. Նահապետյանի դիտարկմամբ՝ հանքարդյունաբերական համալիրի շահագործումն այդպիսի տարածքում, բացի բնապահպանական խնդիրներ առաջացնելուց, նաև նշանակում է տնտեսական մոդելի ամբողջական փոփոխում:
Հայկ Գևորգյանի խոսքով՝ խնդիրը ծագել է 10 տարի առաջ, այն եղել է բնապահպանական, հարցը քաղաքականցվել է մեկ տարի առաջ, երբ որ բնակիչների կողմից փակվեցին հանքի ճանապարհները, և թույլ չտրվեց, որ «Լիդիանը» շարունակի աշխատանքները: «Ես մեծ հույսեր ունեի, որ կլինի բացասական եզրակացություն, որը մեզ համար փաստաթղթային հիմք է»,- նշեց պատգամավորը: Խնդրը դիտարկելով տնտեսական տեսանկյունից՝ Հայկ Գևորգյանը նշեց. «Եթե հանքը փակվի, չափազանց մեծ է հավանականությունը, որ Լոնդոնի արբիտրաժում կպարտվենք և այդ դեպքում պարտավորվելու ենք վճարել առնվազն 700-750 մլն դոլար: Մենք պատրա՞ստ ենք դրան»: Արման Սուլեյմանյանը հակադարձեց՝ ընդգծելով, որ հանքի շահագործումից տասը տարի հետո աղտոտված ջրերը մաքրելու համար շատ ավելի մեծ գումարներ ու ժամանակ կպահանջվի:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
