Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանը հայտարարել է, որ Թուրքիան ռազմական գործողություն կսկսի Սիրիայի հյուսիսում՝ Եփրատից արևելք, և այդ մասին տեղեկացրել է Ռուսաստանին ու Միացյալ Նահանգներին: Տեղեկությունների համաձայն՝ Թուրքիան արդեն ծանր զրահատեխնիկա է տեղակայել Սիրիայի հետ սահմանին: Թուրքիայի նպատակն է Սիրիայի հյուսիսում անվտանգության գոտի ստեղծել և միայնակ վերահսկել այն, ինչին դեմ է հատկապես Վաշինգտոնը: Նախկինոմ էրդողանը բազմիցս հայտարարել է Եփրատից արևելք ռազմական գործողություն սկսելու մտադրության մասին, բայց ինչ-ինչ պատճառներով այդ գործողությունները չեն մեկնարկել: Ինչո՞վ է պայմանավորված էրդողանի սպառնալիքը, և որքանո՞վ է այն իրատեսական: Այս և մի շարք հարցերի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ը զրուցել է թուրքագետ Հայկ Գաբրիելյանի և «Օրբելի» կենտրոնի տարածաշրջանային հարցերով փորձագետ Կարեն Վերանյանի հետ:
«Թուրքիայից սպասելի է ցանկացած քայլ: Վերջին մի քանի տարիների կտրվածքով, եթե իրականանա այս գործողությունը, կլինի երրորդ նման ռազմական գործողությունը սիրիական քաղաքացիական պատերազմի մեկնարկից ի վեր… Այստեղ խնդիրը միայն անտանգության գոտի ստեղծելու գաղափարը չէ: Էրդողանի այն հայտարարությունը, որ կարող է ռազմական գործողություն իրականացնել Սիրիայում, մի քանի նպատակ ունի. քրդերի հարցն է, Թուրքիայի սահմանային անվտանգությունը, անվտանգության գոտի ստեղծելու խնդիրը, այսօր անվտանգության գոտի է ստեղծում, վաղը չէ մյուս օրը կարող է տարածքային պահանջներ ներկայացնել Սիրիային, ինչու ոչ՝ նաև Իրաքին, կա Բաշար Ալ-Ասադի ռեժիմը չպահպանելու խնդիրը, ինչպես նաև Վաշինգտոն-Անկարա փոխհարաբերություններում առկա հակասաությունները»,- ասաց Վերանյանը:
Գաբրիելյանի դիտարկմամբ՝ Թուրքիան ծրագրել էր Սիրիայում անվտանգության գոտի ստեղծել սիրիական համակարտության մեկնարկից ամիսներ անց: «Ինչու հենց հիմա արդիականացավ այս հարցը, ինչու թուրքական կողմը կրկին օրակարգ բերեց այս հարցը: Բացառապես կապում եմ Ռուսաստանից Ս-400 համակարգերի գնման գործարքի հետ: Թուրքիան, փաստորեն, օրակարգ է բերում մեկ այլ թեմա՝ փորձելով մեղմել ամերիկյան հակազդեցությունը: Այլ կերպ ասած, ինձ թվում է՝ Էրդողանը փորձում է կրկնօրինակել Վլադիմիր Պուտինի մարտավարությունը, երբ Ղրիմի հայտնի դեպքերին հաջորդեցին Դոնբասի դեպքերը, որոնք որոշ առումով մոռացության մատնեցին Ղրիմի դեպքերը, ապա սկսվեց Ռուսաստանի ռազմական միջամտությունը Սիրիայում, որը որոշակի ստվեր գցեց ուկրաինական դեպքերի վրա»:
Առավել մանրամասն՝ տեսանյութում:
