Այսօր լրատվամիջոցներում քննարկվում է ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի՝ «Գոլոս Արմենիի» թերթին տված հերթական հարցազրույցը: Բացի նրանից, որ Քոչարյանը այլևս չի թաքցնում ընդդիմություն դառնալու իր քաղաքական հավակնությունը, նա նաև նշում է ներքաղաքական ակտիվության ժամկետներ: «Աշնանն ընդդիմադիր դաշտում գործընկերության համախմբումն ու ձևավորումը կավարտվի, և քաղաքական պայքարը կստանա համակարգային և մասշտաբային բնույթ»,- ասել է Ռ. Քոչարյանը:
Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ի հետ քննարկմանը մասնակցեցին վերլուծաբան Գառնիկ Գևորգյանը, քաղաքագետներ Հայկ Մարտիրոսյանը և Արմեն Հովհաննիսյանը:
«Քոչարյանը պահում է նախահարձակ լինելու կամ հարձակողական լինելու ինտենսիվ գիծը: Մոբիլիզացվել են լրատվամիջոցները, անգամ արդեն վավերագրական ֆիլմ է նկարահանվում՝ հերոսացնելով Քոչարյանին, հսկայական աշխատանք է կատարվում: Չգիտեմ իշխանույթյունը դեպի ուր է նայում, բայց եթե կարծում են, որ միայն Քոչարյանին բանտարկելով կամ մեկ-երկու մեղադրանք առաջադրելով խնդիր են լուծելու, խոր մոլորության մեջ են,- նշեց Հայկ Մարտիրոսյանը:- Քոչարյանն արդեն ճանապարահային քարտեզ է ներկայացնում և շատ ավելի վճռական է տրամադրված, քան նրանք, ովքեր փորձում են նրան պատժել: Պետք է լուրջ վերաբերվել, չընկնել իշխանապաշտների ազդեցությունների տակ և մտածել, որ ամեն ինչ լավ է, և որևէ բան չի կարող մեծն վարչապետին սպառնալիք հանդիսնալ: Կան դասավորություններ և իրավիճակներ, որոնք հնարավոր են, և Քոչարյանը փորձում է այդ հնարավորը իրականություն դարձնել»:
Քաղաքագետի կարծիքով՝ իշխանությունը պետք է շատ կտրուկ միջոցառումներ ձեռնարկեր անմիջապես հետհեղափոխական շրջանում. «Մեղադրանքներ առաջադրեր երեք նախագահներին, հասներ նրան, որ դատավորները երեքին էլ բանտարկեին, կեղծ խաղեր չխաղային դատական համակարգի հետ: Եվ իրենք սկսեին կուտակված խնդիրները լուծել, մինչդեռ ոչինչ չի արվել»:
Գառնիկ Գևորգյանը նույնպես ընդգծեց, որ Ռոբերտ Քոչարյանը իշխանությանը մարտահրավեր է նետել, և նրա նետած ձեռնոցին պետք է լուրջ վերաբերվել. «Քաղաքականությունը Քոչարյանի համար դարձել է վերջին փրկօղակը: Հիմա նա երկու խնդիր է լուծում՝ նվազագույնը ազատության մեջ հայտնվելն է, առավելագույը՝ ֆորսմաժորային իրավիճակների միջոցով իշխանության գալը: Փաստորեն Քոչարյանը ձեռնոց է նետում ոչ միայն իշխանությանը, այլ նաև հասարակությանը և պետությանը»:
Արմեն Հովհաննիսյանի դիտարկմամբ՝ Քոչարյանը և նրա կողմնակիցներն ունեն մի յուրօրինակ առանձնահատկություն. «Քաղաքականության մեջ նրանք ընտրվող չեն, միշտ Քոչարյանի իշխանության գալուն կամ մնալուն նախորդել են բռնություններն ու սպանությունները, ֆորսմաժորային ծանր հանգամանքները: Քոչարյանը և իր շրջապատը ուզում են ստեղծել այնպիսի հանգամանքներ, որոնք կստեղծեն ֆորսմաժորային իրավիճակ, և հույս ունեն, որ այդ իրավիճակում կարող են գալ իշխանության»:
Հայկ Մարտիրոսյանի խոսքով՝ իշխանության սխալը տեղի ունեցավ նրանում, որ իշխանությունը երբ եկավ, անմիջապես դատական համակարգը չմաքրեց. « Դատական համակարգի վրա գցեց և՛ ազատություն, և՛ Քոչարյանի գործը, և շատ վստահ էր, որ դատական համակարգը պետք է գնա ժողովրդի կամքով: Եվ առաջին սաբոտաժն արեց հենց իշխանությունն ինքն իր դեմ և ժողովրդի շահերի դեմ, երբ ցույց տվեց ապիկարությունը Քոչարյանի գործը վարելու հարցում»:
«Այն, որ Քոչարյանը ԱԱԾ մեկուսարանից հարցազրույցներ է տալիս և հանդես է գալիս այդպիսի պլաններով, սա ուղղակի ֆարս է, ամոթ է իշխանության համար»,- ընդգծեց Հայկ Մարտիրոսյանը:
Գառնիկ Գևորգյանը հավելեց, որ իշխանությունն անընդհատ հաղթաթղթեր է տալիս դիմացի կողմին, իսկ դիմացի կողմը, տիրապետելով քարոզչական մանիպուլյատիվ շատ հզոր ռեսուրսների, օգտագործում է դրանք իշխանության դեմ. «Ըստ էության՝ քոչարյանիզմը սնուցվում է իշխանության փնթիությամբ, ապաշնորհությամբ և ոչ կոմպետենտությամբ: Քոչարյանը մեկուսարանը դարձրել է քաղաքականություն թելադրող հարթակ»:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
