«Ազատություն» ռադիոկայանին տված հարցազրույցում անդրադառնալով Սահմանադրական դատարանի շուրջ ստեղծված իրավիճակին՝ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը փաստացի վերահաստատեց ՍԴ նախագահ Հրայր Թովմասյանի հրաժարականի քաղաքական խնդիրը, սակայն դրան հասնելու ճանապարհի կամ քայլերի մասին բարձրաձայնում չեղավ: Խոսքն իհարկե ներկայիս կետից հետո անհրաժեշտ քայլերի մասին է:
ՍԴ դատավոր Վահե Գրիգորյանը, որի միջոցով իշխանությունը փաստացի բարձրաձայնեց, ձևակերպեց կամ, այսպես ասած, հարուցեց խնդիրը, իր հայտնի նամակում առաջարկել էր հանգուցալուծման երեք ճանապարհ: Իշխանությունը գնալու է դրանցից մեկո՞վ, թե՞ դիտարկվում է չորրորդ ճանապարհի տարբերակ: Թե՞ առայժմ գործելու է տակտիկական լռության տարբերակը, որը ներկայումս ակնհայտորեն կիրառում է իշխանությունը:
Բանն այն է, որ ստեղծված իրավիճակը ներառում է քաղաքական ավելի լայն ու խոր շերտեր, քան զուտ դատական համակարգի և ՍԴ հարցերը: Ըստ այդմ՝ պետք չէ բացառել, որ հանգուցալուծման տարբերակի ընտրությունն էլ կախված է հարակից, ներառվող այլ՝ ոչ պակաս կարևոր հարցերում առկա իրավիճակի և դրանցից բխող անհրաժեշտությունների հետ:
Սահմանադրական դատարանը չի համապատասխանում 2019-ի Հայաստանին, և պետք է 2019-ի Հայաստանն ունենա 2019-ի Սահմանադրական դատարան՝ հայտարարեց Նիկոլ Փաշինյանը՝ փաստացի սահմանելով հանգուցալուծման թեկուզ պայմանական ժամկետ՝ մինչև 2019-ի տարեվերջ, այսինքն՝ 5 ամիս: Թե այդ հնգամսյա ժամկետի որ հատվածում է լինելու լուծումը՝ դա է արդեն հարցը: Համենայնդեպս՝ առայժմ, որովհետև կարող ենք նաև չբացառել, որ Հայաստանի և Սահմանադրական դատարանի «ներդաշնակեցման» հարցը տեղափոխվի 2020 թվական: Իհարկե, այստեղ կա Ռոբերտ Քոչարյանի հարցի քննության տարբերակը, որի ժամկետ ՍԴ-ն նշանակել է օգոստոսի 20-ը: Այդ հանգամանքը հուշում է, որ ՍԴ փոփոխությունը պետք է լինի առնվազն մինչև օգոստոսի 20-ը:
Մյուս կողմից, սակայն, արդյոք իշխանությունը չունի՞ այլ գործիքակազմ, որը կկանխի Ռոբերտ Քոչարյանի հարցում ՍԴ իր համար անցանկալի որոշումը, եթե ունի այդպիսի խնդիր: Թերևս ունի, և այդ իմաստով հատկանշական էր ՀՔԾ տեղեկությունը, որ տարածվեց Նիկոլ Փաշինյանի հարցազրույցից առաջ՝ Ռոբերտ Քոչարյանի գործի դատավոր Դավիթ Գրիգորյանի աշխատասենյակում խուզարկության մասին, որի ընթացքում առգրավվել է նրա համակարգիչը: Գրիգորյանն այն դատավորն է, որն էլ ուղարկել է երկրորդ նախագահի գործը ՍԴ: Այդ իմաստով Գրիգորյանի շուրջ զարգացումը անկասկած որոշակի ազդակ է նաև ՍԴ ուղղությամբ, և հետևաբար պետք է ենթադրել, որ մինչև օգոստոսի 20-ը ՍԴ կազմի կամ նախագահի փոփոխության հասնելը գուցե դիտարկվող կամ հնարավոր, սակայն իշխանության համար առայժմ իմպերատիվ պահանջ չէ:
Սկզբունքորեն պետք է արձանագրել թերևս այն, որ երկրորդ նախագահի գործն այդ իմաստով զուտ բովանդակային ներքին նշանակության տեսանկյունից չափազանց փոքր կետ է այն շրջանակի համեմատ, որում տեղավորված է թե՛ այդ գործը, թե՛ դատական համակարգի և ՍԴ պրոցեսը: Այդ իմաստով ՍԴ հանգուցալուծման հարցը շատ ավելի խորքային ու համակարգային նշանակություն ունի, չնայած տեղեկատվական հնչեղության իմաստով ածանցվել է Ռոբերտ Քոչարյանի գործին:
Նիկոլ Փաշինյանը կարծես թե չի շտապում շուտ խաղարկել ՍԴ խաղաքարտը՝ սպասելով լայն իմաստով ամենահարմար պահի առավելագույն քաղաքական արդյունք արձանագրելու համար:
