Մամուլում տեղեկություն է հրապարակվել, որ Սերժ Սարգսյանը Բադեն-Բադենում մի քանի օր անցկացնելուց հետո մեկնել է Հունաստան, որտեղ արդեն կհանգստանա թոռնիկների հետ: Բադեն-Բադենում Սարգսյանը եղել է մենակ, բայց փաստորեն եղել են ականատեսներ, որոնք պատմել են, որ նա բավական բարձր տրամադրությամբ էր և կարծես թե հարմարվել է հետիշխանական իրավիճակին ու առօրյային:
Սերժ Սարգսյանը Բադեն-Բադեն մեկնելուց առաջ ՀՀԿ-ականներին տարել էր ուխտագնացության՝ Հայոց արքաների դամբարան, հետո խնջույք էին արել, ՀՀԿ-ականները պարում էին, սելֆի անում կուսակցապետի հետ: Տեղեկություն հայտնվեց մամուլում, որ Սարգսյանը երկու կարևոր կենաց է ասել, կենաց-մաղթանք: Մեկը վերաբերել է Արցախին, որ զգոն լինեն և աչքը վրան պահեն, և մյուսը՝ Ռոբերտ Քոչարյանին, որ աջակցելու են, որքան կարող են:
Բայց կարծես թե ավելի մոտ է տպավորությունը, որ ՀՀԿ-ն Ռոբերտ Քոչարյանին խանգարում կամ ավելի շուտ նյարդայնացնում է՝ որքան կարող է: Համենայնդեպս, երկրորդ նախագահի կալանատանը գտնվելու ֆոնին ՀՀԿ ուխտագնացությունն ու խնջույքները, իսկ դրանից ավելի էլ Սերժ Սարգսյանի արտագնա հանգիստը բարոյահոգեբանական իմաստով բավականին հակոտնյա է այն վիճակին, որում գտնվում է Ռոբերտ Քոչարյանը: Իսկ եթե հաշվի առնենք նաև այն, որ այդ վիճակում երկրորդ նախագահը հայտնվել է այն պատճառով, որ Սերժ Սարգսյանն ու ՀՀԿ-ն չեն կարողացել պահել իշխանությունը, իսկ այդ մասին Ռոբերտ Քոչարյանը ինքն է ակնարկել իր մի քանի հարցազրույցներում, ապա ակնառու է դառնում, որ Սերժ Սարգսյանն ու ՀՀԿ-ն ավելի շատ զբաղված են երկրորդ նախագահին նյարդայնացնելու, քան աջակցելու գործով:
Միևնույն ժամանակ նրանց վարքագիծն էլ թերևս պետք է որ հասկանալի լինի երկրորդ նախագահի համար, որն ինքն էլ նախորդ տասը տարիներին էր զբաղված Սերժ Սարգսյանին ու ՀՀԿ-ին նյարդայնացնելով նրանց բացարձակ իշխանությունը քայքայելու ոչ իշխանական փորձերով: Պարզապես Ռոբերտ Քոչարյանը չէր հաշվարկել այն, որ քայքայումից հետո իշխանությունը կանցնի ոչ թե իրեն կամ դեռևս իր նախագահության ընթացքում ձևավորած երկրորդ բևեռ ԲՀԿ-ին, այլ հեղափոխությանը:
ՀՀԿ-ին ու Սերժ Սարգսյանին տասը տարի, այսպես ասած, մեծ ու փոքր հարվածներով հետևողականորեն թուլացնելով՝ Ռոբերտ Քոչարյանն իր հաշվարկներից բաց էր թողել հեղափոխության հանգամանքը՝ թերևս համոզված, որ չի լինի հեղափոխություն: Կամ՝ երկրորդ նախագահը սխալ էր հաշվարկել իր հարվածների ազդեցությունը, որոնք փաստորեն իշխող համակարգը թուլացրել էին այնքան՝ իհարկե զուգահեռ նաև Սերժ Սարգսյանի ու ՀՀԿ գործողությունների հետևանքով, որ այդ համակարգը անկարող էր զսպել հեղափոխությունը:
Սերժ Սարգսյանն այժմ երկրորդ նախագահին վերադարձնում է այն, ինչ նրանից «ստացել» է նախորդ տասնամյակում: Խոշոր հաշվով իհարկե դա ևս կարող է աջակցություն լինել Ռոբերտ Քոչարյանին, պարզապես, այսպես ասած, խոհափիլիսոփայական՝ այն իմաստով, որ ի վերջո կա բումերանգի էֆեկտը, և դրա մասին չպետք է մոռանալ քաղաքական մեթոդաբանությունն ու վարքագիծը ընտրելիս:
