«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցը Արտակարգ եւ լիազոր դեսպան, Արցախի ԱԳ նախկին նախարար Արման Մելիքյանն է։
-Պարոն Մելիքյան, օրեր առաջ կայացավ Հայաստանի եւ Ադրբեջանի ԱԳն նախարարների հանդիպումը: Ըստ Ձեզ, ի՞նչ ակնկալիքներ կարող են լինել այդ հանդիպումից հետո:
-Քանի որ բանակցությունների բովանդակային մասի հետ կապված հայ բանակցողները սեփական մոտեցումներում վերանայումներ չեն կատարել, իսկ ձևաչափին վերաբերվող իրենց առաջարկություններն էլ չեն ընդունվել, ապա և դրական ակնկալիքներ ունենալու համար հիմքեր առայժմ չկան: Ակնհայտ է, որ ադրբեջանական կողմը հետևողականորեն շարունակելու է քաղաքական ճնշում գործադրել պաշտոնական Երևանի վրա և այդ ճնշման դրսևորումներից մեկն էլ այն էր, որ Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Մամեդյարովը հայտարարեց, որ ԱԳ նախարարների վաշինգտոնյան հանդիպման ընթացքում կոնկրետ խոսակցություն է գնացել հակամարտության գոտում խաղաղապահների տեղակայման մասին: Հայաստանի արտգործնախարարության պատասխան հայտարարությունը միայն նոր մտավախություններ ու կասկածներ առաջացրեց: Խաղաղապահների մուտքը կազդարարի Արցախի տարածքի աստիճանական հանձնման գործողության մեկնարկը և, զուգահեռաբար, նաև անխուսափելիորեն՝ տեղի հայկական ուժերի զինաթափումը: Խաղաղապահների մուտքը կարող է արդարացվել ճակատային գծում հակամարտ զորքերի միջև բախումները կանխելու վեհ նպատակով:
-Հայաստանի արտաքին գործերի նախարար Զոհրաբ Մնացականյանը հայտարարել է, որ «Դուշանբեն պետք է դառնա «Դուշանբե պլյուս»։ Նախարարն այս հայտարարությունն արել է՝ անդրադառնալով 2018թ․ սեպտեմբերին Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի և Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի՝ Դուշանբեում ձեռք բերած պայմանավորվածությանը, որից հետո լարվածությունը շփման գծում նվազել էր։ Որքանո՞վ է հնարավոր նման զարգացումը:
-Քանի որ, դատելով ամեն ինչից, գործը գուցե իրոք հասել է հակամարտության գոտում խաղաղապահների տեղակայման հետ կապված հարցերի առարկայական քննարկմանը, իսկ ադրբեջանական կողմն էլ ապրիլյան պատերազմից հետո շրջանառության մեջ է դրել «տարածքներ խաղաղության դիմաց» բանաձևը գործարկելու պահանջը, ապա «Դուշանբե +» ասածը հնարավոր է հասկանալ բացառապես այդ բանաձևի տրամաբանության շրջանակներում: Այսինքն, ադրբեջանական կողմը պատրաստ է չդիմել ագրեսիվ գործողությունների, եթե մենք սկսենք հայկական զինուժի դուրսբերումը Արցախից և համաձայնվենք տեղի հայ բնակչության զինաթափմանը: Խաղաղապահների տեղակայման մասին առարկայական բանակցությունների մեկնարկը պաշտոնական Բաքվի կողմից կարող է դիտարկվել որպես տարածքների հանձնման գործընթացի բաղկացուցիչ մաս:
– Ադրբեջանի նախագահը նշել է, որ «մենք պատերազմի պայմաններում ենք ապրում, և այն դեռ չի ավարտվել: Մենք ամեն վայրկյան պատրաստ ենք ազատել գրավյալ տարածքները»: Որքանո՞վ է սա բանակցություններին լրացուցիչ դրական լիցք տալիս, և ի՞նչ վտանգներ է պարունակում Ալիեւի հայտարարությունը:
-Քաղաքական իմաստով Իլհամ Ալիևի վերը մեջբերված խոսքերը լիովին համապատասխանում են այս պահին բանակցային գործընթացում կարծես թե տեղի ունեցող զարգացումներին և կոչված են առավել ազդեցիկ դարձնելու ադրբեջանական կողմի պահանջները: Պաշտոնական Բաքուն ասում է՝ կհանձնեք տարածքները կամավոր կերպով՝ կունենաք խաղաղություն, հակառակ դեպքում մենք պատրաստ ենք և կարող ենք ձեզ ուժով ծնկի բերել: Մի խոսքով՝ համարում են, որ մեզ լավություն են անում:
Սա, ինչ խոսք, մեր բանակցային դիրքի թուլության ուղիղ հետևանքն է:
