«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Սյունիքի նախկին մարզպետ Սուրիկ Խաչատրյանի նախկին խորհրդական, պահեստազորի գնդապետ Վոլոդիա Հովհաննիսյանը:
–Պարոն Հովհաննիսյան, հեղափոխությունից մեկ տարի է անցել: Այս ամիսների ընթացքում հաճախ այս կամ այն մարզից, համայնքից բողոքի ակցիաների ժամանակ կարծիք է հնչում, որ հեղափոխությունը իրենց մարզ կամ համայնք չի հասել: Այս տեսանկյունից ի՞նչ պատկեր է Սյունիքում:
– Գիտեք, իմ կարծիքով՝ հեղափոխությունը ոչ միայն մարզեր չի հասել, այլև Երևանում էլ այն չկա: Այն հեղափոխությունը, որը կատարեց մեր ժողովուրդը, պարզապես ուզուրպացվեց մեկ մարդու, մի քանի երիտասարդների կողմից, և այն հիմա ոչ թե ծառայում է մեր ժողովրդի, երկրի բարեկեցությանը, այլ նպաստում է նրան, որ մեր ԱԺ նախագահի ֆինանսական միջոցները 3000 անգամ աճեն, նպաստում է նրան, որ Նիկոլ Փաշինյանի կինը 1.5 միլիարդ փող ունենա իր հիմնադրամի հաշվին, նպաստում է նրան, որ իշխանության մեջ եղող երիտասարդներն ավելի արագ հարստանան: Իսկ ինչ վերաբերում է մարզերին, ապա բացարձակ աշխատանք չի կատարվում, գյուղատնտեսությունը թողնված է գյուղացիների ուսերին, արդյունաբերություն չկա, որոշ մարդիկ միայն իրենց բիզնեսն են պահում, ճանապարհաշինություն չկա: Ոչ մի քայլ, գործողություն չի կատարվում: Տեղական իշխանություն, մարզային իշխանություն այսօր չկա: Սյունեցին մարզային իշխանություն չի տեսնում, իսկ համայնքապետները, ճիշտ է, փորձում են ինչ-որ բան անել իրենց համայնքի համար, բայց նրանց ֆինանսական միջոցները բավարար չեն:
–Ուզում եք ասել, որ մարզում մարզպետ Հունան Պողոսյանից դժգոհություններ կա՞ն։
-Ես չէի ասի, որ Հունան Պողոսյանից դժգոհություններ կան, քանի որ այսօր սյունեցին փոփոխությունների, օգնության սպասում է ոչ թե Հունան Պողոսյանից, այլ կենտրոնական իշխանությունից: Ժողովուրդը գիտի, որ մարզպետը չի տիրապետում ֆինանսական ռեսուրսների, համայնքային բյուջեն տնօրինում են համայնքները: Ժողովրդին օգնողը կենտրոնական իշխանությունը պետք է լինի: Հիմա, քանի որ վերջին տարում ՀՀ-ից դուրս է եկել երկու միլիարդ դրամ, ներդրումները կրճատվել են 80-82 տոկոսով: Այս պարագայում մարզպետը Հունան Պողոսյանը չլինի, Հիսուս Քրիստոսը լինի, դրանից բան չի փոխվում: Իսկ Հունան Պողոսյանին ես ճանաչում եմ և մեծագույն հարգանք ունեմ նրա նկատմամբ:
–Պարոն Հովհաննիսյան, վերջերս հայտնի դարձավ, որ Սուրիկ Խաչատրյանը սնանկ է ճանաչվել դատարանի կողմից, օրերս էլ քրեական գործ է հարուցվել նրա նկատմամբ ձեր նշած ներդրումային ծրագրերին խոչընդոտելու մասով: Դուք տևական ժամանակ մտերիմ էիք իր հետ, կարո՞ղ եք ասել՝ այդ սնանկությունը ինչպես է ստացվել, և ինչի մասին է քրեական գործը:
-Ես կապ չունեմ Սուրիկ Խաչատրյանի հետ և ոչինչ չեմ կարող ասել, բացատրել դրանց հետ կապված:
-Արտերկրո՞ւմ է Սուրիկ Խաչատրյանը:
-Ես չեմ կարող հաստատել կամ հերքել այդ լուրը:
–Բայց Սուրիկ Խաչատրյանի սնանկությունը Ձեզ համար տրամաբանակա՞ն Է: Նա ժամանակին ահռելի ունեցվածքի էր տիրապետում:
-Նման հարցերը տվեք սնանկության կառավարչին: Ես չեմ կարող խոսել մի բանի մասին, որից տեղյակ չեմ:
–Պարոն Հովհաննիսյան, երբ Սուրիկ Խաչատրյանը մարզպետ էր, շատ էր խոսվում, որ մարզում վախի մթնոլորտ էր տիրում, գործարարները հրաժարվում էին մարզում ներդրումներ կատարել: Այդ մասով մարզում փոփոխություն նկատո՞ւմ եք, և դա որքանո՞վ է ազդել մարզի տնտեսական աշխուժության վրա:
-Սյունիքում այդպիսի մթնոլորտ չի եղել: Սուրիկ Խաչատրյանը երբեք վախի մթնոլորտ չի տարածել, դա միֆ էր, որը մեծ տարածում էր գտել: Սուրիկ Խաչատրյանը ոչ միայն լավ մարզպետ էր, այլև սրտացավ սյունեցի, նրա օրոք Սյունիքը ծաղկում էր, օգնում էր անխտիր բոլորին: Եվ այսօր նույն Սյունիքի մարզում Սուրիկ Խաչատրյանի հանդեպ հարգանքն ու հեղինակությունն առավել քան մեծ է:
Բացի դրանից՝ Սուրիկ Խաչատրյանն արդեն երեք տարի է՝ մարզպետ չէ, և մենք այդպես էլ տնտեսական բում չտեսանք մարզում, ոչ մի նոր ներդրող չեկավ: Հակառակը, Սուրիկ Խաչատրյանի պաշտոնանկությունից հետո ներդրումները մարզում կտրուկ նվազեցին, և տնտեսական ակտիվությունը մեռավ մարզում, և առ այսօր էլ նույն վիճակն է:
–Հետհեղափոխական իրավիճակում դա նորմա՞լ չեք համարում:
-Նախ՝ ՀՀ-ում չի եղել հեղափոխություն, եղել է ժողովրդի պարտադրանքով իշխանափոխություն: Ժողովուրդը ցանկանում էր ազատվել այն իշխանությունից, դրա համար էլ ընտրեց փողոցի ճանապարհը: Կատարվածը քաղաքացիական անհնազանդություն էր, որի արդյունքում իշխանության եկած ուժն ընկավ թաթարական հարկահանության հետևից, բոլորի մեջ տեսավ թշնամի և սպառնալիքներով ու հոխորտալով բոլորին հեռացրեց:
–Բայց Դուք չե՞ք ընդունում, որ նախկին իշխանությունները թալանել էին երկիրը, և դա պետք էր հետ վերադարձնել:
-Այն, որ նախկին իշխանությունները թալանել էին երկիրը, դա բոլորս գիտենք, և դա պարսավելի է, և եթե այս իշխանությունը մի փոքր ունենար ժողովրդավարական զարգացման միտում, պետք է փորձեր այդ թալանված գումարները հետ վերադարձնել օրինական ճանապարհով: Մինչդեռ, հիմա հայտնի մեթոդ է ընտրված՝ գործարարը, թալանչին մի 30 միլիոն է տալիս Աննա Հակոբյանի հիմնադրամին և միանգամից դառնում է օրինական գործարար: Ես անգամ ամուլում կարդացի, որ նա Միհրան Պողոսյանից փող է ուզել, չեն տվել ու քրեական գործ են հարուցել նրա նկատմամբ։
–Միհրան Պողոսյանի նկատմամբ քրեական գործ է հարուցված օֆշորային սկանդալի պատճառով, այլ ոչ թե Աննա Հակոբյանի հիմնադրամից գումար չտալու:
-Ես ասացի, որ մամուլից եմ կարդացել, և ինձ համար հասկանալի չէ, թե դա որքանով է հեղափոխական ազնվության շրջանակներում տեղավորվում: Կրկնում եմ, ամեն ինչ պետք է անել օրենքի շրջանակներում, թալանվածը պետք է վերադարձնել օրենքով, այլ ոչ թե պատերին ծեփելով, հիստերիկ մեթոդներով ու անհիմն քրեական գործերով: Բայց օրինական պայքարի փոխարեն Նիկոլ Փաշինյանի շրջապատն այսօր զբաղված է հարստանալով: Այսօր նրանք արդեն ամենակոռումպացված մարդիկ են, 150 հազար դոլարանոց մեքենաներ են քշում, դրամական միջոցները կրկնապատկում են: Աննան միլիարդավոր դոլարների է տիրապետում և ոչ մեկին հաշվետվություն չի ներկայացնում:
–Այդ հիմնադրամի միջոցները ծախսվում են քաղցկեղով հիվանդ երեխաների բուժման համար: Անընդունելի չե՞ք համարում այդ թեման շահարկելը:
-Քաղցկեղով հիվանդ երեխաները բուժվում են պետական պատվերի շրջանակներում, այդ մասին հայտարարել է առողջապահության նախարարը: Ցավալի է, որ ներկա իշխանությունն ավելի սարսափելի գործելաոճ է ընտրել և ավելի կոռումպացված է, քան նախկինները: Նախկինները գոնե հաշվետու էին հասարակության առաջ:
–Իսկապե՞ս, օրինակ՝ Սուրիկ Խաչատրյանը այդպես էլ հանրությանը հաշվետու չեղավ, թե ինչպես էր այդ միլիոնները դիզել, ինչպես էր հաջողվել քաղաքի բարձունքում 5 միլիոն դոլարը գերազանցող առանձնատուն կառուցել:
-Ես այդ հարցին չեմ կարող պատասխանել, բայց կարող եմ ասել, որ նախկինում մարդիկ պատասխանում էին հարցերի, միջոցներ էին ձեռնարկում դրա դեմ: Իսկ հեղափոխական պաշտոնյաները հիմա դա չեն անում: