Հայաստանում Ռուսաստանի դեսպան Կոպիրկինն ամենևին էլ պատահական չի հանդիպել ՍԴ նախագահ Հրայր Թովմասյանի հետ՝ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանին տեսակցելուց օրեր անց։ Արտառոցն այն է, որ Մոսկվան այս պարագայում գործում է բացահայտ՝ դեսպանի մակարդակով, չթաքնվելով իր ազդեցության ոլորտում գործող հայաստանյան գործիչների կամ Մոսկվայից ժամանած էմիսարների թիկունքում։
Անկախ այն հանգամանքից՝ Քոչարյանի գործն առի՞թ է, թե՞ հիմնական պատճառ, այն օգտագործելով՝ Մոսկվան էսկալացնում է ներքաղաքական կյանքը Հայաստանում։
Ուշագրավ է, որ Ռուսաստանի դեսպանի հետ Հրայր Թովմասյանի հանդիպումից ընդամենը մեկ օր հետո հետաքրքիր իրադարձություն է տեղի ունեցել։
Սահմանադրական դատարանի աշխատակարգային նիստում այսօր որոշում է կայացվել վարույթ ընդունել Քրեական դատավարության օրենսգրքի 135-րդ հոդվածի 2-րդ մասի (Խափանման միջոց կիրառելու հիմքերը) և 35-րդ հոդվածի (Քրեական գործի վարույթը կամ քրեական հետապնդումը բացառող հանգամանքներ), ինչպես նաև Քրեական օրենսգրքի 300.1-րդ հոդվածի (Սահմանադրական կարգը տապալելը) սահմանադրականությունը քննելու Հայաստանի երկրորդ նախագահ, Մարտի 1-ի գործով առանցքային մեղադրյալ Ռոբերտ Քոչարյանի դիմումը: Գործի դատաքննությունը նշանակվել է օգոստոսի 29-ին:
Անշուշտ, այս երկու իրադարձությունների միջև կապն ակնհայտ է, ու այս դեպքում Մոսկվան ջանում է օգնել Քոչարյանին քրեական պատասխանատվությունից ազատվելու հարցում, կամ այս գործն օգտագործել Հայաստանում ներքաղաքական կամ իրավական ճգնաժամ առաջացնելու համար։
ՍԴ այսօրվա որոշումն ուշագրավ է այն համատեքստում, որ Հրայր Թովմասյանն ու մյուսներն, ըստ էության, որոշել են արձագանքել հեղափոխության թիմի քայլերին՝ հասկացնելով, որ չեն կապիտուլացվելու։
Հենց գործող ՍԴ-ն «կապիտուլացնելու» մասին էր Վահե Գրիգորյանի երեկվա հայտարարությունը, ինչին հետևում է Հրայր Թովմասյանի կտրուկ արձագանքը՝ Ռուսաստանի դեսպանի հետ հանդիպելուց հետո։
Ստեղծվել է բավականին հետաքրքիր վիճակ։
Ըստ էության՝ ՍԴ այս կազմը փորձելու է հասնել նրան, որ Ռոբերտ Քոչարյանը ոչ միայն ազատության մեջ մնա, այլ նաև ապահովագրված լինի քրեական հետապնդումից։ ՍԴ-ն Քոչարյանի դիմումը բավարարելու իրավական հիմքեր չունի, քանի որ, միևնույն է, այն, որ Ռոբերտ Քոչարյանը տապալել է սահմանադրական կարգը, ապացուցվում է նրա գործողություններով․ 2008-ին երկրորդ նախագահն իրավունք չուներ արտակարգ դրություն հայտարարել և Զինված ուժերը կիրառել: Մյուս կողմից՝ հասկանալի է, որ ՍԴ ներկայիս կազմը՝ թեկուզև ինքնապաշտպանության բնազդից ելնելով, դիրքավորվելու է հակահեղափոխության ճամբարում ու քաղաքական որոշում է կայացնելու, մանավանդ որ, ըստ ամենայնի, Ռուսաստանի դեսպանը հենց այդպիսի ուղերձ է փոխանցել Թովմասյանին։
Այս իմաստով՝ օգոստոսի 29-ը շրջադարձային հանգրվան է․ մինչև այդ օրը Հայաստանի իշխանությունները պետք է կարողանան «կապիտուլացնել» ՍԴ ներկայիս կազմին՝ Բարձրագույն դատարանը ռուսական «հիբրիդային պատերազմի» դավադիր ծրագրից դուրս բերելու կամ, առնվազն, հայ-ռուսական հարաբերությունները Քոչարյանի գործոնից «բեռնաթափելու» համար։ Հակառակ պարագայում՝ Քոչարյանի գործով պայմանավորված լոկալ ճգնաժամը կարող է մեծացնել իր ծավալը՝ վերաճելով քաղաքական, սահմանադրական ճգնաժամի։