ՀՅԴ-ն հայտարարել է մայիսի 23-ին կազմակերպվող հանրահավաքի մասին: ՀՅԴ քաղաքական դիրքավորումներում թերևս որևէ ինտրիգային բան չկա վաղուց, բացառությամբ երևի թե այն հանգամանքի, թե նոր իրավիճակում խորհրդարանից դուրս մնացած կուսակցությունն ինչպիսի դիրքորոշում է ունենալու Ռոբերտ Քոչարյանի քաղաքական գործունեության հարցում:
Այդ հարցը հատկապես ինտրիգային է դարձրել երկու հանգամանք: Մեկն այն, որ Հաղթանակի տոնին ընդառաջ ՀՅԴ-ն Արցախում կազմակերպեց Հայաստան-Արցախ թեմայով խորհրդաժողով, որի մասնակիցների գերակշռող մասը քոչարյանական ոչ ֆորմալ թիմի կամ թևի ներկայացուցիչներ էին: Ավելին, կազմից բացի այդպիսին էին նաև շեշտադրումները, որ հնչում էին ելույթների գերակշռող մասում: Այդ խորհրդաժողովը հատկապես հետաքրքիր էր այն իրադարձությունների համապատկերում, որ ծավալվեցին Հաղթանակի տոնի շուրջ ներքաղաքական հոսքերում, արդեն բավական հայտնի իրադարձությունների շարքով, որոնք հանգեցրին մի կողմից Ռոբերտ Քոչարյանի ազատության, մյուս կողմից՝ դրանով իսկ անցումային արդարադատության և հեղափոխության նոր փուլի կատալիզացիայի, որ արտացոլվեց Նիկոլ Փաշինյանի հայտնի ելույթում:
Երկրորդ հանգամանքը, որ առաջ է բերում ՀՅԴ քաղաքական դիրքավորման հետ կապված գոնե առայժմ թերևս միակ ինտրիգը, Ռոբերտ Քոչարյանի հարցազրույցն է «Ռոյթերզ» գործակալությանը, որում նա խոսել է նոր ու հզոր ընդդիմադիր ուժի ձևավորման մասին, որը, երկրորդ նախագահի հավաստիացմամբ, մարտահրավեր է նետելու նոր իշխանությանը: Քոչարյանը հայտարարել էր, որ ինքն էլ կմիանա այդ ուժին: Դա հայտարարություն է, որ հենց ինքն է ստեղծում այդ ուժը, պարզապես դեռ հայտնի չէ ձևաչափը: Որովհետև, խոշոր հաշվով, թերևս միայն Ռոբերտ Քոչարյանի ստեղծած ուժը կկամենա նրա աջակցությունը և այն էլ՝ ուղիղ մասնակցության տարբերակով, անկախ մասնակցային կարգավիճակից:
Բանն այն է, որ Ռոբերտ Քոչարյանի գործոնը քաղաքականապես ոչ շահեկան է հանրային կապիտալ կուտակելու տեսանկյունից, հետևաբար միայն իր ստեղծած ուժը կընդունի երկրորդ նախագահին որպես աջակցող կամ մասնակից ուղիղ գործոն: Այստեղ էլ, բնականաբար, առաջանում է հարց, թե որտեղ կլինի ՀՅԴ-ն, երբ Ռոբերտ Քոչարյանը լինի արդեն ավելի առաջնային քաղաքական կարգավիճակում: Դաշնակցությունը կկազմի՞ նոր ուժի առանցքը, թե՞ կդառնա դրա մաս: Որովհետև հակառակ դեպքում հարց է, թե ինչ դիրքավորում է ունենալու այդ ուժի նկատմամբ, քանի որ մեծ է հավանականությունը, որ երկրորդ նախագահն իր քաղաքական այդ ծրագիրը կյանքի կոչելու դեպքում մյուս ուժերի հանդեպ վարելու է, այսպես ասած, «վերջնագրային» քաղաքականություն՝ կա՛մ նրա հետ, կա՛մ նրա դեմ: Ըստ այդմ՝ Դաշնակցության առաջ կանգնելու է այդ հարցը. կա՛մ Ռոբերտ Քոչարյանի հետ, կա՛մ Քոչարյանի դեմ:
