«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է Մարտի 1-ի զոհերից Տիգրան Խաչատրյանի մայրը՝ Բրյուսելում բնակվող Ալլա Հովհաննիսյանը։
– Տիկին Հովհաննիսյան, մեկնարկել է Մարտի 1-ի գործով դատավարությունը։ Այս օրերին մամուլի միջոցով հետևելով իրադարձություններին՝ ի՞նչ տպավորություն ունեք։
– Դատավարությունից մեծ ակնկալիքներ ունեմ, ավելին՝ ես նաև սպասում եմ, որ Սերժ Սարգսյանը պետք է պատասխանատվության ենթարկվի։ Համոզված եմ, որ Քոչարյանը երկար տարիներ անցկացնելու է բանտում, որովհետև շատ հանցագործություններ է արել։ Կոնկրետ Մարտի 1-ի մասով հստակ է՝ առաջին պատասխանատուն նա է։
Պարզապես զայրացած եմ իր այդ կողմնակիցների վրա, չնայած նրանք ծախվել են, տեսնում եմ դեմքեր, որոնք այլ ակցիաների ևս մասնակցում էին։ Պարզ երևում է, թե ինչի համար են եկել։ Առաջին օրը շատ բարկացած էի ոստիկանների անգործության վրա, երեկ նայեցի տեսանյութը, կարծես արդեն ակտիվություն են ցուցաբերում ու թույլ չեն տալիս, որ բախումներ լինեն։ Հուսով եմ, որ դատական պրոցեսը նորմալ կանցնի։
– Այսինքն՝ հույս ունեք, որ դատարանն արդար որոշո՞ւմ կկայացնի։
– Համոզված եմ, որ դատարանն արդար որոշում կկայացնի, ու Քոչարյանը պատասխանատվության կենթարկվի։
– Այս օրերին շատերն են նշում, որ կոնկրետ սպանությունների մասով հստակություն չկա, այսինքն՝ հիմա մեղադրվում են ստեղծված իրավիճակի պատասխանատուները, իսկ բուն սպանությունների հեղինակների մասին ոչինչ հայտնի չէ։
– Երբ ասում են, թե ովքե՞ր են սպանությունների հեղինակները՝ դա ինձ ընդհանրապես չի հետաքրքրում։ Ճիշտ է՝ նա էլ պետք է պատասխանատվության ենթարկվի, բայց ես չեմ մոռանա, երբ 2008-ի մարտի 1-ին Քոչարյանը բերանը ծռելով հեռուստատեսությամբ ելույթ էր ունենում ու ասում, որ ցուցարարները անկարգություն են արել և այլն։ Առաջին պատասխանատուն նա է՝ նա է հրաման տվել ժողովրդի վրա կրակելու, ու առաջինը ինքը պետք է պատասխանատվության ենթարկվի։ Իհարկե, միայն Քոչարյանին դատապարտելը ինձ համար շատ քիչ է, պետք է վերևից ներքև բոլորը պատասխան տան։ Բայց եթե նա հրաման չտար, չուզենար՝ ոչ մի զոհ չէր լինի։
– Քոչարյանի որդին՝ Լևոն Քոչարյանը, պատրաստակամություն է հայտնել հանդիպելու Սարգիս Քլոյանի հետ և ներկայացնելու իր իսկ ճշմարտությունն այս հարցով։ Ինչպե՞ս եք վերաբերվում իր այս նախաձեռնությանը։
– Ես տեղյակ չեմ, թե Լևոնն ինչ է ասել, բայց ես մի բան կասեմ՝ շատ ուշացած է, կարող էին 11 տարի առաջ անել։ Իմ երեխային հետ չէին բերի, բայց ես երբեք չեմ մոռանա, թե ինչ հանդիսավորությամբ նրանք գնացին Համլետ Թադևոսյանի թաղմանը (Մարտի 1-ի զոհերից է՝ ոստիկանության սպա- խմբ.) և ինչ ձևով էին աղ լցնում մեր վերքի վրա։ 11 տարի է անցել, ես ինչ-որ տեղ կընդունեի, եթե դա կատարվեր 2008-ին, հիմա անգամ այդ մասին չեմ ուզում լսել. դա շոու է։