Մայիսի 12-ին լրանում է Բիշքեկում ստորագրված զինադադարի պայմանագրի 25-րդ տարին: Սա այն եզակի եռակողմ փաստաթղթերից է, որի տակ ստորագրել է նաև ԼՂՀ-ն՝ իբրև հակամարտության կողմ: 25 տարի անց, սակայն, Արցախյան հիմնախնդիրը մնում է չլուծված, և տեսանելի ապագայում խաղաղ լուծման հավանականությունը խիստ ցածր է գնահատվում: Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում քաղաքագետ Ստեփան Սաֆարյանը նշեց. «25 տարի առաջ եղել ենք պատերազմի վերջին փուլում, տեսականորեն թվացել է, թե դրանից հետո բացվելու է հակամարտության խաղաղ կարգավորման հեռանկարը, բայց այժմ հակամարտության խաղաղ կարգավորումից հեռու ենք այնքան, որքան հեռու էինք 25 տարի առաջ: 25 տարի առաջ կար հույս, որ եթե երկու կողմերը հրադադարի ռեժիմ են հաստատում և պարտավորվում են Մինսկի խմբի շրջանակներում գտնել լուծում, իսկ այսօր այդ հեռանկարն էլ չկա:
Ս. Սաֆարյանի դիտարկմամբ՝ Ալիևի հռետորաբանությունը տեղ չի թողնում փոխզիջումային տարբերակի համար: Քաղաքագետի խոսքով՝ չափազանց մեծ աշխատանք կա անելու, որպեսզի երկու երկների հասարակությունները մոտենան խաղաղությանը, և ղեկավարները կարողանան բանակցելու խիզախություն ունենալ և բանակցված լուծում տալ խնդրին:
Երևանի մամուլի ակումբի նախագահ Բորիս Նավասարդյանի դիտարկմամբ՝ 25 տարի առաջ բավականին մեծ էր միջազգային կառույցների դերն ու հեղինակությունը, և միջնորդի դեր իրականացնելով՝ կարող էին շատ բանի հասնել՝ ընդհուպ մինչև խաղաղության պարտադրման մեխանիզմներ կիրառել: «Այսօր ակնհայտ է, որ ի վերջո հարցը լուծելու են Բաքուն ու Երևանը, և անհրաժեշտ է, որ երկու կողմերն էլ համոզվեն, որ պատերազմով հարցը լուծելու շանսեր չկան: Կարծում եմ՝ հենց այս ուղղությամբ է Հայաստանի կողմից քաղաքականություն իրականացվում: Հայաստանն այժմ ակնհայտորեն ցույց է տվել, որ պատրաստ է ցանկացած զարգացման, և երբ դրանում կհամոզվի նաև Ադրբեջանը, այդ դեպքում հնարավոր կլինի մտածել խաղաղ կարգավորման մասին»,- նշեց Բ. Նավասարդյանը:
Մանրամասն՝ տեսանյութում:
