Երեկ հայտնի դարձավ, որ ՀՀ սպորտի նախարարությունը դադարեցրել է բռնցքամարտի ֆեդերացիայի ֆինանսավորումը: Հայկական բռնցքամարտի շուրջ ստեղծված իրավիճակն օր-օրի ավելի է սրվում, իսկ հանգուցալուծման ճանապարհն այդպես էլ չի նշմարվում: Հայաստանի բռնցքամարտի ֆեդերացիայի նախագահ Արթուր Գևորգյանը երեկ հանդես էր եկել հայտարարությամբ, մասնավորապես ասելով «Հայաստանի օլիմպիական կոմիտեն և սպորտի նախարարությունը վերջնականապես հաստատեցին այն իրողությունը, որ ծառայում են մեկ անձի շահերին և նրա քմահաճույքների կատարմանը: Այսպես, ՀՀ սպորտի նախարարությունից ստանում եմ գրություն, որով ասվում է, որ ՀՀ սպորտի և երիտասարդության հարցերի նախարարը 01.04.2019 թվականին կասեցրել է նախարարության և ֆեդերացիայի միջև կնքված պայմանագրով ֆեդերացիայի ֆինանսավորումը՝ մինչև ֆեդերացիայի օրինական հիմքերի ապահովումը:
Բռնցքամարտի ֆեդերացիան, որպես օլիմպիական մարզաձև, ֆինանսավորվել է պետական բյուջեից: Այս տարի ևս կնքվել է համապատասխան պայմանագիր, սակայն մեկ անձի կամակատար սպորտի նախարարությունն իր ապօրինի որոշմամբ դադարեցրել է ֆինանսավորումը, այն էլ այն ժամանակ, որ բռնցքամարտն իր զարգացման լավագույն ժամանակներն է ապրում:Նման ակնհայտ ապօրինություն և ակնհայտ ոչ իրավաչափ վարչարարություն չենք հանդուրժելու և դիմելու ենք ՀՀ վարչապետին, ակնկալելով ինստիտուցիոնալ տեսքի բերել նախարարությանը: ՀՀ բռնցքամարտի ֆեդերացիան պահանջել է տրամադրել կայացված որոշման ընդունման հիմքում ընկած վարչական վարույթի նյութերը։Հանրությանը մշտապես տեղեկացնելու ենք իրավասու մարմինների բոլոր ապօրինությունների մասին»:
Ըստ ՀՀ սպորտի նախարարության և ՀԱՕԿ-ի Հայաստանի բռնցքամարտի ֆեդերացիայի ղեկավարությունը լեգիտիմ չէ և այս կառույցի գործունեությունը որակվում է ապօրինի: Բռնցքամարտի միջազգային ֆեդերացիան էլ AIBA էլ անդրադառնալով խնդրին հորդորել էր 3 ամսվա ընթացքում անցկացնել ՀՀ բռնցքամարտի ֆեդերացիայի նախագահի նոր ընտրություններ: Արթուր Գևորգյանն իր հերթին հայտարարել էր, որ պատրաստ է նոր ընտրություններին միայն թե AIBA-ից պաշտոնապես ստանա հիմնավորումներ այդ առթիվ: Դրանք մինչ օրս չեն ներկայացվել: Այսինքն այս պահին Հայաստանի բռնցքամարտի ֆեդերացիայի գործունեությունը միանգամայն օրինական է: Մեր բռնցքամարտիկները տպավորիչ ելույթներով աչքի են ընկնում հեղինակավոր մրցաշարերում: Մոտ մեկ ամիս առաջ մեր բռնցքամարտիկները Վլադիկավկազում տեղի ունեցած 18-22 տարեկանների Եվրոպայի առաջնությունում 5 մեդալ նվաճեցին: Օրեր առաջ էլ Գերմանիայում տեղի ունեցած աշխարհի գավաթակրի խաղարկությունում Անուշ Գրիգորյանը նվաճեց ոսկե, իսկ Արթուր Հովհաննիսյանը՝ արծաթե մեդալ: Ակնհայտ է, որ եթե բռնցքամարտի միջազգային ֆեդերացիան ՀԲՖ-ի գործունեության օրինականության մեջ խնդիրներ տեսներ, ապա մեր բռնցքամարտիկները ոչ մի կերպ չէին մասնակցի պաշտոնական մրցաշարերին: Հայաստանի բռնցքամարտի ֆեդերացիան անկախ կառույց է և կարող է ենթարկվել թերևս AIBA-ին: Այն որ ՀԱՕԿ-ը կամ սպորտի նախարարությունը չեն ընդունում ՀԲՖ-ի ղեկավարությանը բավարար չէ որպեսզի տեղի ունենան նոր ընտրություններ: ՀՀ սպորտի նախարարությունն իր վերջին որոշմամբ ուղղակի «յուղ լցրեց կրակի» վրա: Իրավիճակն այնպիսին է, որ այն կարող է լիցքաթափել թերևս ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը:
Այսօր պետական մակարդակով դավադիր քայլեր են արվում բռնցքամարտի դեմ: Ոմանք ուզում են իրենց ձեռք տակ առնել նաև այս մարզաձևը: Ու այս ամենն արվում է Օլիմպիական խաղերի շեմին: Փաստորեն թե սպորտի նախարարության և թե ՀԱՕԿ-ի համար ներքին ամբիցիաներնը շատ ավելի կարևոր են մեր մռնցքամարտի հաջողություններից: Ինչի մասին է խոսքը երբ ՀԱՕԿ-ի կրկին անգամ նույնիսկ չի անդրադարձել հայ բռնցքամարտիկների աշխարհի գավաթի խաղարկությունում ունեցած նվաճումների մասին: Ժամանակը ցույց տվեց, որ իսկապես խնդիրը կարող է լուծում ստանալ միայն իշխանության միջամտության դեպքում: Իսկ երբ պետական կառույցը դիմում է մեղմ ասած անհասկանալի և ոչ կառուցողական քայլերի, ապա անհրաժեշտ է, որ միջամտի պետության առաջնորդը: Անհրաժեշտ է, որպեսզի պայմաններ ստեղծվեն բռնցքամարտի ֆեդերացիայի բնականոն աշխատանքի համար, քանի դեռ AIBA-ի կողմից նոր ընտրություններ կազմակերպելու վերաբերյալ պաշտոնապես հիմնավորումներ չեն ներկայացվել: Բռնցքամարտը մեր երկրի հենակետային մարզաձևերից է, որը մասսայականություն վայելելուց բացի շարունակում է մնալ հասարակության ուշադրության կենտրոնում:
Նույնիսկ լարված այս ժամանակաշրջանում մեր բռնցքամարտիկները շարունակում են բարձր արդյունքներ գրանցել, ինչը նշանակում է, որ հայկական բռնցքամարտն իսկապես մեծ պոտենցիալ ունի: Հասկանալ է պետք, որ փողից զրկելը, կամ այլ սանկցիաներ կիրառելը երբեք չի նպաստի խնդրի կարգավորմանը: Ստեղծված իրացիճակից առաջին հերթին տուժում են բռնցքամարտիկները, որոնցից շատերը ինչ-ինչ պատճառներով հնարավորություն չունեն մասնակցելու միջազգային մրցումներին:
