«Ազատություն» ռադիոկայանի հաղորդմամբ՝ գաղտնազերծվել է WikiLeaks-յան հերթական փաստաթուղթը։ Այս անգամ խոսքը գնում է 2008 թվականի դեկտեմբերին Թուրքիայի փոխարտգործնախարար Էրթուղրուլ Ափաքանի՝ Վաշինգթոն կատարած այցի մասին:
Այդ փաստաթղթում բավական մանրամասնորեն ներկայացված է Ափաքանի և ԱՄՆ փոխպետքարտուղար Դենիել Ֆրիդի բանակցությունների ընթացքը, որում քննարկման հիմնական թեմաներից մեկը հանդիսացել է ղարաբաղյան կարգավորման հարցը:
Դրանում նշված է. «2008 թվականին Անկարան և Վաշինգթոնը լուրջ հույսեր էին փայփայում, որ կարճ ժամանակահատվածում հնարավոր կլինի գտնել ղարաբաղյան հիմնախնդրի լուծման բանալին։
Պետդեպարտամենտի աշխատակիցները 2008 թվականի դեկտեմբերին
նշել են. «Վաշինգթոնում կայացած հանդիպման ժամանակ թուրք դիվանագետներն ընդգծում էին, որ Հայաստանի և Ադրբեջանի արտգործնախարարները, ինչպես նաև Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևն իրենց հավաստիացրել են, թե բանակցությունները բավական հաջող ընթացք ունեն, և առկա են խնդրի լուծման բավական լավ հնարավորությունները»։
Ֆրիդի և Ափաքանի հանդիպմանը ներկա՝ ԵԱՀԿ-ի Մինսկի խմբի տվյալ ժամանակվա ամերիկացի համանախագահ Մեթյու Բրայզան կողմերին տեղեկացրել է. «Սերժ Սարգսյանն ավելի մեծ ռիսկի է գնում՝ գործընթացն առաջ տանելով, և հարկ է նկատել, որ Իլհամ Ալիևը բավական բարձր է գնահատում նրա այդ փոխգործակցությունը»:
Փաստաթղթղում նշված է, որ թուրք-ամերիկյան բանակցությունների մի զգալի հատվածը նվիրված է եղել Հայաստանի նախագահի անձի և գործունեության քննարկմանը:
Պետդեպարտամենտի հաշվետվության մեջ նշված է. «Թուրքիայի փոխարտգործնախարարը նշեց, որ Իլհամ Ալիևը բավական բարձր է գնահատում Սերժ Սարգսյանի կառուցողական դիրքորոշումը և ընդհանուր առմամբ բավական դրական կարծիք ունի նրա մասին»:
Ուշագրավ է, որ Թուրքիայի արտաքին գործերի փոխնախարարը ցյուրիխյան արձանագրությունների ստորագրումից ընդամենը 10 ամիս առաջ նշել էր. «Մենք ուղղակի կապ չենք տեսնում ադրբեջանա-հայկական և թուրք-հայկական խնդիրների միջև: Այնուհանդերձ, կարծում ենք, որ Հայաստանի և Թուրքիայի հարաբերություններում հնարավոր առաջընթացը կարող է դրական ազդեցություն ունենալ նաև Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև ընթացող բանակցությունների վրա»:
Ափաքանը մեկ անգամ ևս կրկնել էր, որ երկու խնդիրները փոխկապակցված չեն, և պաշտոնական Անկարան դրանցով զբաղվելու է առանձին-առանձին:
Ամերիկացիները, իրենց հերթին, հույս էին հայտնել, թե թուրքական կողմը օգտակար դերակատարություն կունենա՝ մասնավորապես, դրդելով Ալիևին ավարտուն տեսքի բերել կարգավորման համաձայնագիրը:
Փաստաթղթում նշված է, որ ընդհանուր առմամբ, թե՛ Անկարայում, թե՛ Վաշինգթոնում որպես համաձայնագրի ստորագրման հնարավոր ժամկետ՝ բանակցության մասնակիցները նշում էին 2009 թվականի կեսերը։
