«Հրապարակ» թերթը գրում է. «Դանիել Իոաննիսյանին հարցրինք, թե ինչպես է վերաբերվում «Ռեստարտի» վերջին քայլին։ «Աղբաման նետելու փո՞րձը, ես այն համարում եմ ոչ այնքան հաջողված»: Ի՞նչ պետք է անեին, որ հաջողված լիներ։ «Չէ, չէ. ես նկատի ունեմ բռնության գործադրումը․ բռնության գործադրումը ես չեմ ողջունում»: Իսկ ի՞նչն եք ողջունում։
«Ես իրենց ամեն արածը ողջունում եմ, բացի բռնությունից, անգամ եթե բռնությունն արվում է մի մարդու նկատմամբ, ով տարիներ շարունակ արդարացրել է ոստիկանության ապօրինությունները, միևնույն է` չեմ ողջունում»: Բոլոր դեպքերում, մարդու, մեդիաիրավունքների պաշտպանության հարցերում էլ «առաջվանը» չեք։
«Մեր մոտեցումները վերաբերում են ոչ թե անձի, այլ պետության մոտեցումներին. պետությունն իր ֆունկցիաները լիովին կատարում է»: Դուք «անձերին» «դաուններ» եք անվանում: «Ես դրա համար ներողություն եմ խնդրել»: Բա իրավապաշտպանն իրավունք ունի՞ նման բան ասելու։
«Սխալվեցի, լավ` պատին դեմ տվեք, գնդակահարեք ինձ»: Չենք անի, մեծահոգի ենք, բայց տեսակետ կա, որ իշխանություններում սորոսականների` «սորոսական Դանիի» և իշխանական ոչ սորոսականների միջև անզիջում պայքար է ընթանում։ «Ես համաձայն չեմ այդ մոտեցման հետ. օրինակ` ԵՊՀ-ն սորոսակա՞ն է, ոստիկանությունը սորոսակա՞ն է, ժամանակին իրենք էլ են Սորոսից գումար ստացել»: Իսկ Դուք սորոսակա՞ն եք: «Ձևակերպեք` ի՞նչ ասել է սորոսական, և ես կասեմ` ե՞մ, թե՞ ոչ»:
Դե, ըստ տարածված կարծիքի, «Սորոսի փողերն են ուտում, քանդում են երկիրը»: «Ես չեմ համարում, որ քանդում եմ երկիրը, ես համարում եմ, որ այսքան ժամանակ, ինչ մենք քանդել ենք, դա մարդու ոտնահարումների ծավալն է, ժողովրդին խաբելու ծավալն է, ստախոսների ոտքերն են` փոխաբերական իմաստով»:
Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում:
