Հայաստանում իրականացված թավշյա հեղափոխությունից մոտ 10 ամիս անց նոր իշխանությունների գործունեությունը ոչ բոլորն են միանշանակ դրական գնահատում։ Մասնագետների կարծիքով՝ հասարակության սպասումները ժողովրդական իշխանություններից մեծ են, և քանի որ այդ սպասումները միանգամից և շատ արագ ճանապարհով հնարավոր չէ բավարարել, անխուսափելի է իշխող թիմի վարկանիշի անկումը։ Քաղաքագետները հաճախ են մատնանշում նաև այն հանգամանքը, որ զարգացման լուրջ հայեցակարգ իշխանությունները չեն ներկայացնում հասարակությանը, նրանց օրակարգում միայն օպերատիվ հարցեր են։
Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ը զրուցեց «GALLUP International association»-ի հայաստանյան ներկայացուցչության տնօրեն Արամ Նավասարդյանի հետ։
– Պարոն Նավասարդյան, կարծում եք՝ կա՞ այս փուլում նոր իշխանությունների վարկանիշի անկում, դա ինչո՞վ կպայմանավորեք։
– Քանի որ առայժմ հստակ, շոշափելի արդյունքներ չկան, բնակչության մի մասը, չտեսնելով արագ փոփոխություններ, հակված է իր կարծիքն իշխանությունների հետ կապված փոխել։ Դա ոչ միայն Փաշինյանի կառավարության ֆենոմենն է, այլև բնորոշ է բոլոր կառավարություններին։ Մարդիկ սպասում են շատ արագ դրական փոփոխությունների, բայց դրանք արագ չեն լինում, հետևաբար որոշ չափով հնարավոր է՝ վարկանիշի անկում լինի։ Կոնկրետ տվյալների մասին ոչինչ ասել չեմ կարող, որովհետև այս պահին մենք չունենք հետազոտություն, նախատեսում ենք այն իրականացնել մեկ ամսից։ Երբ լինեն կոնկրետ արդյունքներ, մենք այդ մասին ավելի առարկայական կխոսենք։
– Կարծում եք՝ վարկանիշի անկումը կապված է միայն արագ փոփոխություններ ուզելո՞ւ, թե՞ նաև այն հանգամանքի հետ, որ չի ներկայացվում պետության զարգացման հստակ տեսլական։
– Ընտրությունների ժամանակ ներկայացված ծրագիրը կարելի է դիտարկել որպես հայեցակարգ։ Պետք է նաև նշել, որ բոլոր ուժերի հայեցակարգերն ու ծրագրերը խոցելի և թերի էին, դա կապված էր ընտրությունների արագ կազմակերպման հետ։
Հիշում եք՝ շատ հաճախ հնչում էին լոզունգներ՝ այ, հիմա թալանչիներին կբռնենք, գումարները հետ կվերցնենք։ Ու որոշ մարդկանց մոտ տպավորություն կար, որ վաղը կբռնեն, իսկ մյուս օրը գումարները հավաքագրված կլինեն, կբաժանեն իրենց, ու իրենք կսկսեն լավ ապրել։ Որոշ մարդկանց մեջ հիասթափությունները նաև դրանից են, ու մենք տեսնում ենք բողոքի ակցիաներ կառավարության, քաղաքապետարանի դեմ։ Դա նորմալ է բոլոր երկրների պարագայում, և բացառություն չէ նաև Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությունը։ Հետհեղափոխական էյֆորիան կամաց-կամաց նվազում է, և սպասումները՝ «հա դե, հեսա լավ կլինի» բնույթի, զիջում են ռացիոնալ մտածելակերպին։ Ժողովուրդը սկսում է համեմատել նախկին և ներկա իշխանությունների աշխատելաոճը ու արդյունքները։ Ասել, որ արդյունքներ ընդհանրապես չկան՝ ճիշտ չէ, որոշակի դրական փոփոխություններ կան, և որոշ զանգվածի մոտ դրական ֆոնը պահպանվում է։ Բայց դա բավարար չէ, մարդիկ սպասում են կոնկրետ ծրագրերի իրականացման։ Մինչև հիմա մենք տեսնում ենք, որ կան մի քանի դրական ազդակներ, բայց կան նաև որոշակի ազդակներ, որոնք Փաշինյանի կառավարության վրա կարող են բացասական ազդեցություն ունենալ։
Փաշինյանի կառավարությունը պետք է ուշադրություն դարձնի՝ եթե իրականում լավ ծրագիր է իրականացնում, վստահ է դրա վրա, ապա չպետք է ընկրկի ու պետք է շարժվի առաջ՝ հաշվի չառնելով բողոքի ակցիաներն ու դժգոհությունները։ Եթե նա վստահ է, որ այդ փոփոխությունները հաշվարկված են և իրականում բերում են դրական իրավիճակի, ապա պետք է իրականացնել։ Եթե դրանք սիտուատիվ են ու ընդամենը որոշ լոզունգներից բխող քայլեր են, դա կարող է բերել ոչ ցանկալի արդյունքների։
– Նման պայմաններում սովորաբար իշխանությունների սխալներից օգտվող ուժեր են ի հայտ գալիս։ Կա՞ն այդպիսի ուժեր։
– Ես կարծում եմ, որ օգտվող ուժեր կան։ Դա նորմալ է և օրինաչափ։ Ընդդիմադիր դաշտում գտնվող ցանկացած ուժ պետք է փորձի կապիտալիզացնել այն հնարավոր սխալները, որ թույլ է տալիս Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությունը։ Դա նորմալ գործընթաց է։
– Խորհրդարանի ներսո՞ւմ գտնվող ուժերին նկատի ունեք, թե՞ արտախորհրդարանական դաշտում։
– Ես կարծում եմ՝ և՛ դրսում, և՛ ներսում։ Արտախորհրդարանական դաշտում կան շատ կարող և փորձառու ուժեր՝ ՀՅԴ-ն, ՀՀԿ-ն, և նաև խորհրդարանական ուժերը՝ ԲՀԿ-ն ու ԼՀԿ-ն, բավականին թրծված ու լուրջ կուսակցություններ են, և կարծում եմ, որ նրանք իշխանությունը թիրախավորելու հնարավորությունը բաց չեն թողնի։
