«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է «Ժողովրդավարական հայրենիք» կուսակցության նախագահ Պետրոս Մակեյանը։
– Պարոն Մակեյան, ի՞նչ կարծիք ունեք Հայաստանում ընթացող ներքաղաքական զարգացումների մասին։ Ձևավորվեց նոր խորհրդարան, կառավարության կազմը գրեթե ամբողջապես հայտնի է, ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք։
– Կազմը հիմնականում նույնն է՝ երիտասարդական. դա իր բոլոր կանխատեսելի ու անկանխատեսելի հետևանքները թողնում է։
– Անկանխատեսելի հետևանքները որո՞նք են։
– Հետևություն անելու խնդիր կա։ Օրինակ՝ պարգևատրումները։ Եթե նույնիսկ օրենքով է՝ լավ չէ։ Հանրապետականները իրենց թալանը օրենքով հարմարեցնում էին, հիմա իրենք էլ օրենքի տառին համապատասխան արել են, բայց բարոյական իմաստով որևէ բացատրություն չունի, հեղափոխական իշխանության համար անընդունելի է։ Երբ քո թիմը ժողովուրդն է, իսկ ժողովրդի մեկ երրորդը հացի խնդիր չի կարողանում լուծել, իսկ մարդիկ միլիոնավոր պարգևատրումներ են ստանում՝ դա անտրամաբանական է։ Ես դա նկատի ունեմ։
– Տեսակետ կա, որ քանի որ խորհրդարանում չկա ուժեղ ընդդիմություն, այդպիսին կարող է ձևավորվել խորհրդարանից դուրս։ Համակարծի՞ ք եք, ո՞ր ուժերը կարող են տանել այդ պայքարը։
– Հիմնական ուժերը բոլորն էլ խորհրդարանից դուրս են մնացել։ Այդ առումով չեմ բացառում, բայց շուտ չի լինի։ Եթե ուշադրություն դարձնում եք՝ այդ գործառույթն իր վրա վերցրել են ԶԼՄ-ները, այդ պատճառով էլ իշխանության դիմադրությունն ու ագրեսիան այդ դաշտին են ուղղված, քաղաքական դաշտը դուրս է մղված՝ հատկապես այն ուժերը, որոնք տարիներ շարունակ եղել են քաղաքականության մեջ։
– Այդ ԶԼՄ-ները հիմնականում Քոչարյանի ազդեցության տակ գտնվողներն են..
– Բնականաբար, փողն իրենց ձեռքերում է։ Ոչ միայն Քոչարյանի, այլև նախկին համակարգի, նրանք, ովքեր եղել են կոալիցիայի մեջ, դուրս եկել՝ հեռուստաընկերություններ բացել։ Նրանք բոլորը աշխատում են հեղափոխության իշխանության դեմ։ Նույն այդ պարգևատրումների հետ կապված՝ ամբողջ թափանիվը շարժեց այդ համակարգը՝ քոչարյանական նախկին իշխանությունների ԶԼՄ-ները։
Այդ ԶԼՄ-ները հիմա ընդդիմության առաջին գծում են, ինչը, ըստ իս, վտանգավոր է, իսկ նրանք, որոնք օբյեկտիվ կարող են ներկայացնել իրավիճակը, ևս դուրս են մղվում։ Իրական քաղաքական դաշտը դուրս է մղվում շարքից։
– Իսկ Քոչարյանն այդ միջոցներով կարողանո՞ւմ է ձևավորել հասարակական տրամադրություններ։
– Նա անձամբ չի անում, իր վարձած մարդիկ են։ Չզարմանաք, որ Քոչարյանին ինչ-որ պահի բաց թողնեն։ Ես տեսնում եմ, որ կամաց-կամաց տրամադրություններ են ստեղծում, նույնիսկ Արցախի քարոզչությունը պատահական չէ։ Եթե, Աստված չանի, էյֆորիան նստի, նրանք շատ արագ գլուխ կբարձրացնեն ու նրա ուղերձը իրականություն կդարձնեն։ Երբ Նիկոլի վարկանիշն ընկնում է՝ իրենք շատ արագ սկսում են գործողությունների ծրագիրը կյանքի կոչել։ Իրենք վախենում են հիմա նման պրոցես սկսել։ Հանկարծ Նիկոլն ասի՝ ժողովուրդը հրապարակ դուրս գա, հիմա դեռ վախենում են։
– Կարծո՞ւմ եք՝ հասարակության հիշողությունն այդքան կա՞րճ է։
– Կյանքը ցույց է տվել, որ բավականին կարճ է, եթե կարճ չլիներ, Սերժ Սարգսյանը ինչո՞ւ պետք է ազատության մեջ լիներ, Քոչարյանից շա՞տ է տարբերվում։ Նույնիսկ եթե դնես մի հարթության մեջ, ավելի վտանգավոր է, քան Քոչարյանը։ Իրենք սիամական զույգ են։
– Բայց հասարակության վերաբերմունքը երկուսի հանդեպ էլ բացասական է։
– Աղվան Հովսեփյանը, Հայկ Հարությունյանը՝ նրանք ինչո՞ւ են ազատության մեջ։ Եթե հասարակության հիշողությունը կարճ չլիներ, Նիկոլը պարտադրված քայլեր կաներ, որ արդարությունը վերականգնվեր։
