«Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցը Արցախի ԱԳ նախկին նախարար Արման Մելիքյանն է։
-Պարոն Մելիքյան, ի՞նչ հիմնական փոփոխություններ բերեց 2018 թվականը։.
-Հայաստանի համար 2018 թվականը շրջադարձային էր մայիսին տեղի ունեցած իշխանափոխությամբ ու նաև իշխող քաղաքական դասի սերնդափոխությամբ: Այժմ մեր խորհրդարանում ու կառավարությունում տեղեր են զբաղեցնում մարդիկ, որոնք հիմնականում անմիջական կապ չեն ունեցել Արցախյան պատերազմի և դրա արդյունքում առաջացած տարածաշրջանային անվտանգության համակարգի ձևավորման գործընթացի հետ: Կարելի ասել, այսպիսով Հայաստանի քաղաքական պատմության նոր էջ է բացվել:
– Նոր տարին արտաքին քաղաքական ի՞նչ մարտահրավերներով ենք սկսում։
-Մենք կարիք ունենք համակարգային վերանայման ենթարկել սեփական մոտեցումները արցախա-ադրբեջանական հակամարտության խաղաղ կարգավորման բանակցային գործընթացի շրջանակներում ու նաև դրան համապատասխան ընտրենք տնտեսական զարգացման առավել արդյունավետ ռազմավարությունը: Միաժամանակ անհրաժեշտ կլինի չեզոքացնել այն սպառնալիքները, որոնք, հավանաբար, կծագեն մեր հարևան տարածաշրջաններում իրավիճակի հնարավոր ապակայունացման արդյունքում:
–Եթե նախկինում ՌԴ-ի հետ ունեինք փաստացի վասալային հարաբերություններ, այսօր, նոր իշխանությունների գործոնով պայմանավորված, ավելի շատ խորը կասկածանքների հարաբերություններ են։ Ի՞նչ է պետք անել հարաբերությունները կարգավորելու ուղղությամբ։
-Ես կարծում եմ, որ Հայաստանում տեղի ունեցած իշխանափոխությունից հետո երկկողմ հարաբերություններում ծայր առած անորոշության ժամանակահատվածն իր ավարտին է մոտենում: Առավելապես հակված եմ այն տեսակետին, որ այդ հարաբերությունները դինամիկ զարգացման հեռանկար ունեն և ամեն դեպքում դուրս են գալու վերջին տարիներին բոլորի համար տեսանելի դարձած լճացման ու փոխադարձ անվստահության խորացման վիճակից:
–Հայաստանում ունենք մի իրավիճակ, երբ իշխանությունը կատարյալ լեգիտիմ է։ Ի՞նչն է խանգարում կարգավորելու ներքին եւ արտաքին խնդիրները։
– Չխորանալով մանրամասն պարզաբանումների մեջ, ասեմ միայն, որ Հայաստանում տեղի ունեցած ներքին զարգացումների ընթացքը հանգեցնում է նոր իշխանության լեգիտիմության գնահատման երկվության: Նոր իշխանությունն իրավական տեսանկյունից դարձավ իր նախորդի ուղիղ ժառանգորդը, չսահմանազատվեց նրա կողմից ընդունված օրենսդրական ակտերից, չվիճարկեց նրա լեգիտիմությունն ու այժմ հավասարապես արդարացի կլինի ասել, որ այն նույնչափ լեգիտիմ է, որքան իր նախորդը, ինչը նույնը կլինի, եթե ասենք, որ այն իր նախորդի պես լեգիտիմ չէ: Այս երկվությունը կարող է հաղթահարվել միայն նոր իշխանության՝ հնից սահմանազատվելուն ուղղված շատ որոշակի քայլերի նախաձեռնման միջոցով: Դա նաև առկա ներքին ու արտաքին խնդիրներն արդյունավետորեն լուծելու համար կարևոր նախադրյալներ կստեղծի:
– Ի՞նչ զարգացումներ կարելի է ակնկալել նոր տարվանից արցախյան հակամարտության կարգավորման ուղղությամբ։
-Կարծում եմ, որ ադրբեջանական կողմը բազմապատկելու է իր ջանքերը Երևան-Բաքու բանակցային երկկողմ ձևաչափն անխախտ պահելու ուղղությամբ և ամեն կերպ կձգտի Հայաստանի նոր իշխանությունների վզին փաթաթել «տարածքներ շփման գծում ավելի խաղաղ իրավիճակի դիմաց» բանաձևի հիմքով բանակցությունները շարունակելու պահանջը: Եթե պաշտոնական Երևանը սեփական շահերն ապահովող նոր բանակցային պլատֆորմ չգործարկի, ապա մեր նկատմամբ գործադրվող տարաբնույթ ճնշումները կարող են աստիճանաբար սաստկանալ: