Երկխոսության թեմայով պատասխանելով ընդդիմությանը` Սերժ Սարգսյանն իրականում բավական հետաքրքրական մեսիջ հղեց նաև իշխանական համակարգին, կամ ավելի կոնկրետ` սրեց ներիշխանական ինտրիգը կապված առաջիկա ընտրությունների հետ: Ընդդիմությանը Սերժ Սարգսյանը հորդորեց Հովիկ Աբրահամյանի հետ խոսել, եթե հետաքրքրվում են զուտ ընտրական հեռանկարներով, իսկ սոցիալ-տնտեսական հարցերով խոսել Տիգրան Սարգսյանի հետ: Երրորդ հասցեատերը Կարեն Կարապետյանն էր` Սերժ Սարգսյանի աշխատակազմի ղեկավարը: Այսպիսով, Սերժ Սարգսյանն, ըստ էության, իշխանական բուրգին փորձեց, այսպես ասած, հաղորդել որոշակի դասավորության հետ կապված մեսիջ:
Ըստ այդմ` ընտրական պրոցեսի պատասխանատուն լինելու է Հովիկ Աբրահամյանը: Այսինքն` սա նշանակում է, որ իշխանության դիրքերի համար նա է լինելու պատասխանատու, ձախողումներն ու հաջողությունները նրան են վերագրվելու: Այս առումով կարելի է ենթադրել, որ Սերժ Սարգսյանը Հովիկ Աբրահամյանին է տեսնում ՀՀԿ ցուցակի առաջին համար: Համենայնդեպս, այն պարագայում, երբ ընտրական գործընթացի պատասխանատուն Հովիկ Աբրահամյանն է, ՀՀԿ ցուցակի որևէ այլ համար, այդ թվում` Տիգրան Սարգսյանը, դառնում է պարզապես ձևական, դրածո, ոչինչ չորոշող ֆիգուր` դեկոր: Ինչ վերաբերում է Տիգրան Սարգսյանին, ապա Սերժ Սարգսյանը համակարգին հավանաբար ակնարկեց, որ նրան թողնելու է առնվազն մինչև ընտրություններ:
Դա նաև հասարակությանն ու քաղաքական դաշտին ուղղված մեսիջ էր: Նաև այդպիսով Սերժ Սարգսյանը փորձեց որոշակի բալանս ապահովել Հովիկ Աբրահամյանի և Տիգրան Սարգսյանի միջև` ցույց տալով, որ իր քաղաքական համակարգի հարցում նա վստահում է Հովիկին, իսկ ահա տնտեսական քաղաքականությունն ու սոցիալական հարցերը վստահում է Տիգրանին: Իսկ Կարեն Կարապետյանը` Տաշիրի Սամոյի եղբայրը, ըստ երևույթին Սերժ Սարգսյանի, այսպես ասած, «ոսկե պահեստն» է հռչակվում, երբ կարող է, ասենք, փոխարինել թե՛ Հովիկին, թե՛ Տիգրանին:
Ահա, մոտավորապես այս կոնֆիգուրացիայով է Սերժ Սարգսյանը դիմավորում առաջիկա ընտրական պրոցեսները, և սա ոչ միայն ընդդիմությանը տրված հասցեներ էին, այլ նաև իշխանական համակարգին ուղղված մեսիջներ, որպեսզի հստակ լինի համակարգի համար, թե ով որտեղ է և ինչ անելիք ունի: Պետք է, թերևս, նկատել, որ Սերժ Սարգսյանի տված այդ դասավորությունը, մեղմ ասած, չի համապատասխանում նրա տված բարեփոխումների վերաբերյալ հավաստիացումներին, որոնց մի մասն էլ ամենայն հավանականությամբ վաղը կփորձի տալ ԵԽԽՎ նստաշրջանում իր ելույթի ընթացքում: