Թուրքական Zaman թերթում հրապարակվել է սյունակագիր, վերլուծաբան Ֆիքրեթ Էրթանի «Իրան-Հայաստան և Կազանի գագաթնաժողով» խորագրով հոդվածը, որում ասվում է.
«Մեր հարևաններ Իրանի և Հայաստանի փոխհարարբերությունները գտնվում են բարձր մակարդակի վրա, որոնք առավել բարձր մակարդակի հասցնելու համար իրականացվում են մի շարք երկկողմանի այցեր։
Այդ պլանում ամենավերջին օրինակը այս ամսվա սկզբին Իրանի նախագահ Մահմուդ Ահմադինեժադի հայկական այցն է, որը, սակայն, վերջին պահին չեղյալ հայտարարվեց։ Դա մամուլում տարատեսակ կարծիքների ու հրապարակումների տեղիք տվեց։
Ոմանք դա կապեցին Իրանի ներքաղաքական զարգացումների հետ, ոմանք էլ ղարաբաղյան հիմնախնդրի հետ. այնուամենայնիվ, հայտնի չէ, թե այդ տեսակետերից որ մեկն է ճիշտ։ Նշվում է, որ Իրանն անհանգստացած է այս ամսվա վերջին Թաթարստանի մայրաքաղաք Կազանում կայանալիք Հայաստանի, Ադրբեջանի ու Ռուսաստանի նախագահների եռակողմ հանդիպումից։
Իրանը դեմ է հանդես գալիս Ղարաբաղում ստատուս-քվոյի փոփոխմանը՝ վախենալով, որ ղարաբաղյան հիմնախնդրի լուծման պարագայում Ղարաբաղում ու նրան հարակից շրջաններում կարող են հայտնվել ԱՄՆ-ի կամ ՆԱՏՕ-ի խաղաղապահ ուժերը։ Իրանը չի ցանկանում արևմտյան ուժերին տեսնել տարածաշրջանում։ Բացի այդ, նա ցանկանում է հակամարտող կողմերի միջև անձամբ հանդես գալ միջնորդական առաքելությամբ։
Հունիսի 25-ի Կազանի հանդիպումը որակվում է որպես ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման վերջին հնարավորություն։ Անգամ Ալիևն է այդպես կարծում։ Գագաթնաժողովում հիմնական դերը վերապահված է Ռուսաստանի նախագահ Դմիտրի Մեդվեդևին, որը ջանքեր է գործադրելու, որպեսզի կողմերը համաձայնության գան 5 տարի առաջ քննարկված հիմնարար սկզբունքների շուրջ։ ԱՄՆ-ը և Ֆրանսիան նույնպես աջակցում են դրան։
Այժմ շատ դժվար է ասել, թե արդյո՞ք դա տեղի կունենա։ Հնարավոր է, որ Կազանի հանդիպումը հանդիսանա ղարաբաղյան հակամարտության խաղաղ կարգավորման վերջին հնարավորությունն ու վերջին հույսը։ Ինչ վերաբերում է Թուրքիային, ապա նա պարտավոր է հետևել Կազանի շուրջ իրադարձությունների ընթացքին»։