Al Arabiya կայքը հրապարակել է ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորմանն առնչվող «Ֆրանս պրես» գործակալության՝ «Աճում են ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հույսերն ու մտավախությունները» խորագրով հոդվածը, որում ասվում է.
«Հունիսի 25-ին Կազանում կայանալիք Հայաստանի, Ադրբեջանի ու Ռուսաստանի նախագահների հանդիպումից առաջ ավելացել են ղարաբաղյան հակամարտության խաղաղ կարգավորման հույսերը, թեև վերլուծաբանները չեն բացառում պատերազմի վերսկսման հնարավորությունը։
17 տարի առաջ կնքված զինադադարից հետո բանակցություններն արդյունք չեն տվել, և Բաքուն սպառնում է ուժային ճանապարհով լուծել հարցը։ Հայաստանն էլ խոստանում է համարժեք գործողություններ կիրառել։
Կառնեգիի հիմնադրամի Կովկասի հարցերով փորձագետ Թոմաս դե Վաալը ղարաբաղյան հակամարտությունը չի համարում «սառեցված»՝ գտնելով, որ այդ ռազմաշունչ հռետորիկայի մակարդակը կարող է հանգեցնել պատերազմի վերսկսմանը, քանի որ ինչ-որ պահին խոսքը կարող է դառնալ գործ։
Տարեսկզբին Միջազգային ճգնաժամային խումբը (ՄՃԽ), անդրադարձ կատարելով Ադրբեջանի նավթային ու գազային եկամուտների մեծ հոսքին ու տենդագին սպառազինմանը, զգուշացրեց, որ այդ ամենը կարող է հանգեցնել ռազմական գործողությունների վերսկսմանը։
ՄՃԽ-ի կովկասյան նախագծի տնօրեն Լոուրենս Շիթսը կարծում է, որ պատերազմի վերսկսումը վտանգի տակ կդնի հակամարտության գոտուց ոչ հեռու ընկած խողովակաշարերը, որոնցով ադրբեջանական նավթն ու գազը հոսում են Եվրոպա։ Բացի այդ, դրանում կարող են ներգրավել նաև Թուրքիան, ով Ղարաբաղի հարցում աջակցում է Ադրբեջանին, և Ռուսաստանը, ով ռազմաբազա ունի Հայաստանում։
ԱՄՆ-ի, Ֆրանսիայի ու Ռուսաստանի նախագահների դովիլյան հայտարարությունը ճնշում էր հակամարտող կողմերի վրա՝ հակամարտության խաղաղ կարգավորման ուղղությամբ վճռական քայլեր ձեռնարկելու համար։
Սակայն Շիթսը կարծում է, որ հակամարտող կողմերի շատ թշնամական հայտարարությունները ոչ մի հույս չեն տալիս՝ հորիզոնում որևէ բեկում նշմարելու համար. «Անգամ եթե փաստաթուղթը ստորագրվի, ապա խաղաղության համաձայնագրի կնքման ճանապարհին դեռ կլինեն մեծ խոչընդոտներ»։
Ադրբեջանը պնդում է, որ Ղարաբաղը լայն ինքնավարությամբ մնա իր ինքնիշխան տարածքում, իսկ Հայաստանը հայտարարում է, որ Ղարաբաղը երբեք չպետք է վերադառնա Բաքվի վերահսկողության տակ։ Ղարաբաղի իշխանություններն էլ հայտարարում են, որ իրենք նույնպես պետք է մասնակցեն բանակցային գործընթացին, ինչն անընդունելի է Բաքվի համար։
Ռազմավարական և ազգային հետազոտությունների հայկական կենտրոնի տնօրեն Մանվել Սարգսյանը հայտարարեց, որ Հայաստանում ոչ ոք չի կարծում, որ Ղարաբաղը կարող է հայտնվել Ադրբեջանի ձեռքում։ Իսկ Ադրբեջանի ԱԳՆ-ի խոսնակ Էլխան Պոլուխովն իր հերթին հայտարարեց, որ Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը չի կարող քննարկման առարկա հանդիսանալ։
1990-ական թվականներից ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի միջնորդությամբ բանակցություններում որևէ էական առաջընթաց չի գրանցվել։ Աշխարհի և ոչ մի երկիր, այդ թվում նաև Հայաստանը, չի ճանաչել Ղարաբաղի անկախությունը։
Թոմաս դե Վաալը կարծում է, որ հիմնարար սկզբունքների համաձայնեցումը լուրջ քայլ կդառնա խաղաղության համաձայնագրի ճանապարհին, սակայն միևնույն ժամանակ ընդգծում է, որ այդ փաստաթղթի ստորագրումը դեռևս չի նշանակի հակամարտության ավարտ»։
