Թուրքական Radikal թերթի փոխանցմամբ, նախընտրական շրջանում Թուրքիայի վարչապետ Էրդողանին բավական զայրացրած բրիտանական The Economist պարբերականն այս անգամ նշել է, թե որ դեպքում Էրդողանը կարող է կանգնել Թուրքիայի Հանրապետության հիմնադիր Մուսթաֆա Քեմալ Աթաթուրքի կողքին։
Հիշեցնենք, որ հունիսի 12-ին Թուրքիայում տեղի ունեցած խորհրդարանական ընտրությունների նախօրեին բրիտանական պարբերականը թուրք ընտրողներին կոչ էր արել ընտրություններում իրենց քվեն տալ երկրի գլխավոր ընդդիմադիր ուժ «Ժողովրդա-հանրապետական» կուսակցությանը (ԺՀԿ)։
Այս անգամ բրիտանական պարբերականը գրում է. «Էրդողանի կուսակցությունը երրորդ անգամ անընդմեջ հաղթեց խորհրդարանական ընտրություններում՝ ամեն անգամ բարելավելով սեփական ցուցանիշը։ Սակայն նրան չհաջողվեց խորհրդարանում ստանալ բացարձակ մեծամասնություն՝ 2/3-ը (367 մանդատ)։
Այժմ Էրդողանը պետք է հրաժարվի ֆրանսիականի նման նախագահական համակարգին անցում կատարելուց և ընդունի նոր Սահմանադրություն։ Առավել կենտրոնացված ուժեղ նախագահական համակարգը վատ գաղափար է Թուրքիայի համար և հնարավոր է՝ այն անընդունելի լինի մնացած բոլոր կուսակցությունների համար։
Էրդողանը պետք է լուծի ամենակարևոր խնդիրը՝ «քրդական հարցը»։ Վերջինս հանդիսանում է Թուրքիայի ամենալուրջ հարցը, ուր բնակվում են 15 միլիոն քրդեր։
Էրդողանը 4-րդ անգամ չի կարող առաջադրվել որպես պատգամավորական թեկնածու, դրա համար էլ նրա հայացքը գամվել է նախագահության վրա։ Նա հիմնականում մտածում է պատմության մեջ հետք թողնելու մասին։ Եթե նրան հաջողվի ընդունել ազատական Սահմանադրություն և լուծել «քրդական հարցը», ապա նա կարող է տեղ զբաղեցնել Աթաթուրքի և այլ նշանավոր թուրքերի կողքին»։
Հիշեցնենք, որ արդեն իսկ Թուրքիայում սկսել են համեմատել Էրդողանին ու Աթաթուրքին՝ նկատի ունենալով Թուրքիայի համար նրանց փրկիչ դերը:
Նշվում է, որ 2002 թվականին Էրդողանի գլխավորած ԱԶԿ իշխանության գալուց առաջ՝ 2001 թվականին, Թուրքիան գտնվում էր շատ ծանր վիճակում: Դա, մասնավորապես, վերաբերում է տնտեսությանը: Մինչդեռ այժմ Թուրքիայի տնտեսությունը Եվրոպայի ամենաարագ զարգացող տնտեսությունն է (ինչի համար էլ Թուրքիային անվանում են «Եվրոպայի Չինաստան»): 2001 թվականն էլ համեմատում են Օսմանյան կայսրության անկման ժամանակաշրջանի հետ, երբ Քեմալ Աթաթուրքին հաջողվեց Օսմանյան կայսրության մոխիրներից բարձրացնել ներկայիս Թուրքիայի Հանրապետությունը:
