Պաշտոնական Բաքուն կրկին խոսել է Ադրբեջանում ապրիլին կայանալիք նախագահական ընտրություններից հետո Ղարաբաղի հարցի շուրջ բանակցությունների ակտիվացման մասին: Ադրբեջանի արտաքին գործերի նախարար Էլմար Մամեդյարովը մարտի 5-ին՝ Մարոկկոյի արտաքին գործերի նախարարի հետ համատեղ ասուլիսի ժամանակ, ասել է, թե Ադրբեջանում կայանալիք ընտրություններից հետո ղարաբաղյան կարգավորմանն ուղղված բանակցությունները կակտիվանան:
«Կողմերը որոշել են (Ադրբեջանում կայանալիք) նախագահական ընտրություններից հետո քննարկումներն ավելի եռանդուն կերպով շարունակել: Երբ երկու պետություններում նոր կառավարություններ ձևավորվեն, մենք ինտենսիվ կերպով կշարունակենք բանակցությունները»,- հայտարարել է Մամեդյարովը:
Բաքվի երեսպաշտությունը
ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների վերջին այցի ժամանակ նման միտք էր հայտնել նաև Ադրբեջանի արտգործնախարարության մամուլի խոսնակ Հիքմեթ Հաջիևը՝ ասելով, թե եռանախագահների հետ տեղի ունեցած քննարկման ընթացքում պայմանավորվածություն է ձեռք բերվել շարունակելու «ինտենսիվ բանակցությունները Հայաստանում և Ադրբեջանում կայանալիք նախագահական ընտրություններից հետո»: Մինչդեռ պաշտոնական Երևանը բոլորովին այլ կերպ է մեկնաբանում համանախագահների հետ հանդիպումներն ու ձեռքբերված պայմանավորվածությունները: Փետրվարի 8-ին Երևանում կայացած հանդիպման ընթացքում Հայաստանի արտգործնախարար Էդվարդ Նալբանդյանը եռանախագահների ուշադրությունն էր հրավիրել այն փաստի վրա, որ ի տարբերություն համանախագահների ու Հայաստանի՝ Բաքուն այդպես էլ մինչ օրս որևէ հայտարարություն չի արել հունվարին Կրակովում ձեռքբերված համաձայնության վերաբերյալ: Ստացվում է, որ Բաքուն չի խոսում շփման գծում դիտորդների թվի ավելացման և ավելի լայն իմաստով՝ Վիեննայի, Սանկտ Պետերբուրգի և Ժնևի գագաթնաժողովների ընթացքում ձեռքբերված պայմանավորվածությունների կատարման մասին, բայց բանակցությունների ակտիվացման եռանդուն կողմնակից է:
Ադրբեջանի արտաքին քաղաքականությունը դեգրադացվում է
Մեկնաբանելով Մամեդյարովի հայտարարությունը՝ Մերձավոր Արևելքի և Կովկասի հարցերի փորձագետ Ստանիսլավ Տարասովը բացատրում է, որ Ադրբեջանում, որտեղ նախագահական ընտրությունների նախօրեին ընթանում է դաժան քաղաքական, ներկլանային պայքար, Ղարաբաղի հարցի վերաբերյալ ձևավորվել է երկու քաղաքական գիծ: Առաջին մոտեցման կողմնակիցները կարծում են, որ հիմնախնդիրը պիտի լուծվի ուժային, ռազմական ճանապարհով, իսկ երկրորդը՝ դիվանագիտական ճանապարհով, բանակցությունների միջոցով: Հենց այս երկրորդ թևի տեսակետն է հնչեցրել արտգործնախարար Մամեդյարովը:
«Երբ Ալիևը խոսում էր Երևանի տարածքները վերադարձնելու մասին, նա խաղում էր նախիջևանյան կլանի օգտին, որը վճռական գործողություններ է պահանջում Ալիևի կողմից: Մյուս կողմից՝ Մամեդյարովը փաստացի անհամաձայնություն հայտնեց Ալիևին, քանի որ պարզ է, որ նախագահի կոշտ հայտարարությունները արգելափակում են բանակցային գործընթացը: Մամեդյարովն ասաց, թե դրանք հենց այնպես, ներքին սպառման համար արված հայտարարություններ են, և իրենք չեն հրաժարվում ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ձևաչափից: Սրանք շատ պարզունակ մանյովրներ են: Կոմբինացիան կարվում է սպիտակ թելերով: Ընդհանրապես Ադրբեջանի արտաքին քաղաքականությունը սկսում է դեգրադացվել, և տվյալ դեպքում նախաձեռնությունը Երևանի կողմն է, որովհետև նա կարող է ստիպել Մինսկի խմբին կոշտ արձագանքել: Այնուամենայնիվ, Մամեդյարովը հաղորդում է, որ բանակցությունները վերսկսվելու են: Իհարկե, ավելի լավ է բանակցել, քան պատերազմել», – «Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում նշեց Տարասովը:
Հի՞ն, թե՞ նոր Սարգսյանը կհանդիպի Ալիևի հետ
Փորձագետին այս համատեքստում հետաքրքրում է այն հարցը, թե ինչպե՞ս կընթանան բանակցությունները Երևանի և Բաքվի միջև, և ո՞վ կբանակցի հայկական կողմից: Տարասովը չի բացառում, որ Ալիևի հետ կհանդիպի Հայաստանի նորընտիր նախագահ Արմեն Սարգսյանը:
«Հայաստանում տեղի է ունենում իշխանության փոխակերպում: Ընտրվել է նոր նախագահ, ու թեև իշխանության լծակները լինելու են վարչապետի ձեռքում, ես չեմ բացառում, որ խորհրդարանը և վարչապետը կարող են բանակցություններում իրենց լիազորությունների մի մասը հանձնել նոր նախագահին: Իսկ եթե դա տեղի ունենա, և նոր Սարգսյանը հանդիպի Ալիևի հետ, թարմ դեմքի հայտնվելը կարող է որոշ տեղաշարժ առաջացնել գործընթացում: Բայց սա տեսական դատողություն է: Սերժ Սարգսյանը գիտի բանակցային գործընթացի բոլոր նրբերանգներն ու մանրամասները: Ղարաբաղյան խնդրի մեջ ներգրավվելն անմիջապես հնարավոր չէ: Չեմ կարծում, թե նոր Սարգսյանը անմիջապես կսկսի բանակցել, բայց Երևանը հնարավորություն է ստանում որոշակի պահերին մանևրելու: Նա կարող է մի Սարգսյանին փոխարինել մյուսով, որպեսզի ինչ-որ հարցեր լուծի: Սրանք սովորական դիվանագիտական հնարքներ են: Իսկ ընդհանրապես սա ցույց է տալիս, որ տեսանելի ապագայում չարժե ակնկալել ռազմական լուրջ բախում շփման գծում, որը կանխատեսում էին ամերիկյան հատուկ ծառայությունները և քաղաքական գործիչները», – մեկնաբանեց Ստանիսլավ Տարասովը:
