Կասկած չկա, որ Վիեննայի տնտեսական միջազգային ֆորումին մասնակցած Տիգրան Սարգսյանն այնտեղ պարզապես իր նախընտրական արշավի մի դրվագ է անցկացնում, անշուշտ՝ Սերժ Սարգսյանի իմացությամբ:
Սերժ Սարգսյանը թերևս քաջ գիտակցում է, որ որքան էլ վարչապետը փորձում է երկրում էականորեն և շահեկանորեն տարբերվել իշխանության այսպես ասած «իրական դեմքից»՝ քրեական հեղինակություններ, մականունավոր անգրագետ կամ կիսագրագետ գործիչներ, զոռբաներ, պատեհապաշտներ և այլն, միևնույն է՝ հասարակությանը դա այնքան էլ հավատ չի ներշնչում, քանի որ ի վերջո Տիգրան Սարգսյանի կառավարության տնտեսական քաղաքականության հետևանքով է, որ երկրում այսօր զգալիորեն խաթարվել է բիզնես միջավայրը: Բավական է անգամ այն փաստը, որ շատ շատերի համար ներկայիս բիզնես միջավայրի համեմատ Ռոբերտ Քոչարյանի տնտեսական քաղաքականությունը թվում է «հայկական տնտեսական հրաշք»:
Եթե Տիգրան Սարգսյանի քաղաքականությունը վատն է թվում անգամ Ռոբերտ Քոչարյանի քաղաքականության համեմատ, ապա կարելի է պատկերացնել, թե այն իրականում որքան հեռու է հասարակական շահը և ակնկալիքները բավարարելուց: Միգուցե Սարգսյանն ուզում է անել լավը, բայց ստացվում է ինչպես միշտ: Չենք բացառում: Բայց միևնույն է, արդյունքում ստացվում է, որ հասարակության համար վարչապետի շահեկանորեն այլ իմիջը հավաստիություն չի ներշնչում և ընդամենը հուշում է, որ այդ իմիջի տակ Սերժ Սարգսյանը փորձում է հմտորեն առաջ տանել կլանա-օլիգարխիկ կամ քրեաօլիգարխիկ համակարգի շահը: Այդ իսկ պատճառով էլ Սերժ Սարգսյանին թերևս մնում է Տիգրան Սարգսյանին գործուղել միջազգային ֆորումներ և փորձել արտերկրի կառույցներոնրան լեգիտիմություն ապահովել առաջիկա ընտրարշավի համար: Եվ հերթական հանգրվանը երևի թե հենց Վիեննայի տնտեսական ֆորումն էր, որի ընթացքում Տիգրան Սարգսյանի արած մի հայտարարությունն ինքնին վկայում է նրա մասնակցության նախընտրական բնույթը:
Խոսքը Ղարաբաղի վերաբերյալ հայտարարությունն էր, երբ Տիգրան Սարգսյանը ասաց, թե Հայաստանը պատրաստ է ստորագրել Հիմնական սկզբունքները: Այսինքն, Տիգրան Սարգսյանը հավաստել է, որ ինքը շարժվում է Սերժ Սարգսյանի քաղաքականությանը միանգամայն ներդաշնակ և այստեղ «արտասահմանը» մտահոգվելու խնդիր չունի: Սակայն է՛լ ավելի ցնցող է ինտելեկտուալ և բարեփոխիչ իմիջի ներքո հանդես եկող վարչապետի մեկ այլ միտք: Նա հայտարարել է, որ տրանսազգային կորպորացիաների համար երկրներում մտահոգիչը ոչ թե կոռուպցիան է, այլ պետության ապագայի քաղաքական կանխատեսելիությունը:
Ի՞նչ է ստացվում: Ստացվում է՝ վարչապետը փաստացի փորձ է անում լեգիտիմացնել կոռուպցիան: Մի՞թե այդ իրողությունը տեղավորվում է նրա իմիջի շրջանակում: Եվ ի՞նչ է նշանակում կոռումպացված, բայց կանխատեսելի ապագայով պետություն: Դա նշանակում է պետություն, որտեղ իշխանությունը երաշխավորում է իր վերարտադրությունը բոլոր այն տրանսազգային կորպորացիաներին, ովքեր իր հետ «գործ են բռնում»: Տիգրան Սարգսյանը փաստորեն նրանց ասում է՝ դուք մի նայեք, որ մենք կոռումպացված ենք, դա ձեզ չի վերաբերում, դուք եկեք, ներդրումներ արեք Հայաստանում, և մենք խոստանում ենք, որ ձեր ներդրումները կպաշտպանենք միշտ: Այլ կերպ ասած՝ Տիգրան Սարգսյանն ըստ էության ընտրություն կեղծելու հայտ է ներկայացնում Վիեննայի տնտեսական համաժողովում: