Իշխանության և ընդդիմության միջև երկխոսության, դրանից սպասվող ակնկալիքների, նաև վերջինիս՝ իշխանության կողմից հնարավոր տապալման մասին թերթը զրուցել է հայտնի դերասան և ռեժիսոր Աշոտ Ադամյանի հետ, ով իր խոսքում ասել է. «Երկխոսության համար, բնականաբար, կան կանոններ: Կանոն ասածը նշանակում է երկխոսել հստակ, կոնկրետ ինչ-որ կողմի հետ: Իշխանության դաշտում ասում են, թե մենք երկխոսում ենք, արտահերթ ընտրությունների կարիք չկա ու փորձում են տպավորություն ստեղծել, թե մեր երկրում, մեծ հաշվով, ամեն ինչ նորմալ է ու իսկապես իշխանափոխության պահանջ չկա: Բայց, ներողություն, երկխոսության հարցն առաջացել է, որովհետև երկրի վիճակն օրհասական է: Եթե այս գիտակցությունը իշխանությունը չունի, երկխոսությունը կմնա ընդամենը երևակայական դաշտում»: Անդրադառնալով հանրության շրջանում երկխոսության նկատմամբ առաջացած վեաբերմունքին, դերասանն ասել է. «Ես որքան հասցնում եմ շփվել մարդկանց հետ, ընդ որում, իշխանական դաշտից այնքան բողոքներ եմ լսում՝ կապված այս հրավիճակի հետ: Այսինքն երկխոսությունը, որպես այդպիսին արտահերթ ընտրությունների գնալու մեթոդն է. այս պահանջը օդում կախված է, և մարդկանց հակվածությունը դեպի երկխոսություն, բնական է. ինքներս մեր թշնամին չենք: Քաղաքական երկխոսություն ասածը հասունացած է և, իհարկե, մեծ շրջանակներում կարծես թե դրական է ընկալվում»:
Խոսելով իշխանության՝ երկխոսության տապալմանն ուղղված վերջին քայլերի մասին՝ Ա. Ադամյանը նշել է. « Իշխանությունն իրեն պահում է այնպես, կարծես ամեն ինչ շատ լավ է, կան որոշակի, չնչին թերություններ, որոնք մինչև հերթական ընտրություններ կարելի է մի կերպ յոլա տանել: Ո՛չ, այդպես չէ: Օրհասական պահ է: Իսկապես մենք բոլոր իմաստներով՝ և՛ ներքին քաղաքական, և՛ արտաքին քաղաքական, գտնվում ենք այն վիճակում, որ ունենք արմատական փոփոխությունների պահանջ, որովհետև այն, ինչ կատարվում է պետական ինֆրաստրուկտուրաներում, բոլոր ուղղություններով՝ սկսած արվեստից մինչև արդյունաբերություն, արտադրություն, սպասարկման ոլորտ և այլն, պարզապես վախենալու տպավորություն է թողնում: Ես հասկանում եմ, որ իշխանության ցանկությունն է տապալել, ինչքան հնարավոր է՝ լղոզել, ինչքան հնարավոր է՝ բանի տեղ չդնել այս առաջարկը, այսինքն, խույս տալ երկխոսությունից: Սա շատ հասկանալի է: Իհարկե, նրանք կողմ են հերթական ընտրություններին, որովհետև հերթական ընտրությունները կատարվում են նույն սցենարով, ինչ մենք տեսնում ենք՝ անարդար կեղծվում են նույն որակով, նույն ռեսուրսների օգտագործմամբ։ Սա, բնականաբար, ձեռնտու է իշխանությանը, և նրանց ցանկությունը սա է: Իշխանությունը ցանկություն ունի տապալել երկխոսությունը, բայց, կարծում եմ, չեն խուսափելու և այնուամենայնիվ, գնալու են երկխոսության»:
Հարցին, թե ինչ ընթացք կստանան քաղաքական զարգացումները երկխոսության տապալման արդյունքում, դերասանը պատասխանել է. «Եթե հակառակորդը քայլ չի կատարում, այստեղ որոշիչ ուժը դառնում է այլևս ժողովուրդը, որը կարող է գնալ բոլորովին այլ լուծման, և այդ լուծումը կարող է չբխել ոչ մեկի շահից: Այսինքն, զարգացումները կարող են գնալ արաբական երկրների սցենարով: Ոչ ոք չի կարող այդ դեպքում պատասխանատվություն կրել ժողովրդի ցասման և կամքի արտահայտման համար: Նման արկածախնդիր իրավիճակների գնալու իրավունք, ես կարծում եմ, ոչ ոք չունի, ներառյալ իշխող ադմինիստրացիան: Այսինքն, որքան շուտ իրենք գնան երկխոսության, այնքան ավելի լավ կլինի երկրի ու պետականության համար բոլոր ուղղություններով՝ և ներքին, և արտաքին. ներառյալ ղարաբաղյան մեզ համար կարևորագույն խնդիրը, հարցերը կլուծվեն անցնցում: Վերջապես շուստրիները. քցողները թեև մեր հայրենակիցներն են, բայց դա չի նշանակում, որ պետք է տրնգի պարեն ժողովրդի վրա։ Արյուն ոչ ոք չի ուզում։ Մենք տեսել ենք Մարտի 1, հոկտեմբերի 27։ Դա սև բիծ է մեր երկրի լեգիտիմության, դեմոկրատական լինել-չլինելու վրա»։
