«Ելք» դաշինքի առաջնորդներից Արամ Սարգսյանը վստահ է, որ իշխող կուսակցությունը ցանկանում է պառակտել ընդդիմադիր ուժը, որպեսզի «Ելք»-ը չկարողանա պայքարել 2018 թվականից հետո վարչապետի պաշտոնը ստանձնելու՝ Սերժ Սարգսյանի ծրագրի դեմ:
Ընդ որում, Արամ Սարգսյանի կարծիքով՝ այս նպատակին հասնելու համար Սերժ Սարգսյանը մի «տակտիկա է բանեցնում», որին մասնակցում են Հայաստանի թե՛ քաղաքական, թե՛ վերլուծական դաշտը և թե՛ որոշ ընդդիմադիրներ: Նրա խոսքով՝ երբ Սերժ Սարգսյանը 2018-ից հետո ստանձնի վարչապետի պաշտոնը, «ակնհայտ է, որ դա հիասթափության ալիք է բարձրացնելու»: «Ու ո՞վ է դրա դեմ բողոքելու՝ «Սասնա ծռերը» բանտում են, մնում է «Ելք» դաշինքը: Պետք է «Ելք» դաշինքը պառակտել, այնպես, ինչպես ՀԱԿ-ը պառակտեցին: Միանշանակ, համոզված եմ, և դա նույնիսկ բարձրաձայնվել է Հանրապետական կուսակցության խմբակցության ղեկավարի՝ Վահրամ Բաղդասարյանի կողմից»,- ասել է Արամ Սարգսյանը:
Օրերս անդրադարձել էինք Արամ Սարգսյանի հարցազրույցին, որտեղ ցավով նշել էինք, որ ԵՏՄ-ից դուրս գալու, այսինքն՝ Հայաստանի ապագաղութացման հարցում նաև և հատկապես Արամ Զ. Սարգսյանի պատճառով «Ելք»-ում կոնսենսուս չկա:: Արամ Սարգսյանը հրապարակավ զորակցել էր Էդմոն Մարուքյանի առաջարկին, ապա շաբաթներ հետո հրապարակավ հրաժարվել էր զորակցությունից։ Այդ ամենը գրել էինք ցավով ու ափսոսանքով, ինչը վերագրվել էր Սերժ Սարգսյանի պատվեր կատարելուն: Այսօր նույնը կրկնել է Արամ Սարգսյանը:
Չասենք՝ ծիծաղելի է, բայց զավեշտի հասնող ողբերգություն է, երբ փաստերի շարադրումը, դրա հիման վրա վերլուծությունը կարող է համարվել պատվեր: Սերժ Սարգսյանը կամ իշխանության որևէ ներկայացուցիչ չի հանդգնի մեզ անգամ խորհուրդ տալ, էլ չասած՝ պատվերի մասին: Լավ, մարդկանց ո՞նց բացատրես, որ, իրենց իսկ ձևակերպմամբ, վերլուծական դաշտը քաղաքական գործընթացի սուբյեկտ չէ, ու մեր գրել-չգրելու արդյունքում չէ, որ Սերժ Սարգսյանը պահում է իշխանությունը, այլ այլընտրանքի բացակայության, որն ընտրողներին ստիպում է ընտրություններից միակ «քյարը» համարել վերցված տասը հազար դրամը: Քանի տասը հազար դրամ՝ այնքան անվստահություն ընդդիմությանը, քանի փող վերցնող՝ այնքան «դեմ» քվեարկություն ընդդիմությանը:
Հազարավոր ընտրողներ քվե են տվել «Ելք» դաշինքին և իրենց քվեն բովանդակություն է ունեցել՝ ունենալ Հայաստան, որը ձերբազատված է ռուսական օկուպացիայից և քրեաօլիգարխիայի ազդեցությունից: Անկեղծորեն հասկանում ենք, որ խորհրդարանական ընտրություններից հետո հաստատվաղ ստատուս քվոն թույլ չի տալիս, որ մինչև հաջորդ տարվա ապրիլ «Ելք»-ը կարողանա լուծել համակարգից ազատվելու խնդիր, սակայն չեմ հասկանում, որ դաշինքի հիմնական խնդիրն է դառնում վարչապետի պաշտոնը ստանձնելու՝ Սերժ Սարգսյանի ծրագրի դեմ պայքարը:
Եթե քրեաօլիգարխիան չի հեռանում, ի՞նչ տարբերություն, թե ով է նրա ղեկավարը, կամ ավելի ճիշտ չէ՞, որ ներկայիս ստատուս քվոյի պայմաններում հենց Սարգսյանը շարունակի ղեկավարել երկիրը՝ դրա համար կրելով քաղաքական պատասխանատվություն, թե՞ ավելի լավ է «գազավիկ» Կարեն Կարապետյանը դառնա քավության նոխազ, իսկ Սարգսյանը ստվերում վայելի «գենսեկի» իշխանության փառքը:
Կամ՝ ո՞վ է «Ելք»-ին խնդրել խուրդվել Սարգսյան-Կարապետյան դիմակայության մեջ՝ Սարգսյա՞նը, Կարապետյա՞նը: Համոզված ենք՝ ո՛չ մեկը, ո՛չ մյուսը, որովհետև այսօր «Ելք»-ը՝ միավորված, թե պառակտված, մեկ կուսակցություն, թե դաշինք, որևէ մեկին՝ բացի իր ընտրողներից, պետք չէ: Ուրիշի կռվին անկոչ մասնակցությունը հղի է ոտնատակ մնալու հեռանկարով, իսկ դա քաղաքական լեզվով՝ հենց պառակտումն է: Դրա համար Սերժի ցանկություն, պատվեր, վերլուծական դաշտ, ֆլան-ֆստան հաստատ պետք չեն:
Այսօրվա քաղաքական համակարգը «Հոկտեմբերի 27»-ի կոնսենսուսի հետևանք է: Ու այդ կոնսենսուսը ձևավորել են ռուսները: Թե՞ հիմա էլ կասեք, որ Սերժ Սարգսյանի պատվերն ենք կատարում: Դե, քանդեք այդ կոնսենսուսը, որի «կնքահայրը» Մոսկվայում է, իսկ Երևանում ընդամենը դրածոներ են: Դե համարձակ դուրս եկեք «Հոկտեմբերի 27»-ի կոնսենսուսից՝ մանավանդ Ռուսաստանը նոր ոճիր կազմակերպելու ռեսուրս չունի:
Պաշտոնապես, դաշինքով հայտարարեք, որ խորհրդարանում սկսում եք ԵՏՄ-ից Հայաստանի հեռանալու գործընթաց, այդ օրակարգով նախաձեռնեք հզոր շարժում խորհրդարանի պատերից դուրս: Երկիրը կազատեք թե՛ ռուսական կայսրությունից, թե՛ քրեաօլիգարխիայից, մենք էլ՝ ձեզ զինվոր: Իսկ եթե չեք անելու, Սերժ Սարգսյանի «ականջները» փնտրեք մոտակայքում՝ ինչ-որ տեղ, բայց ոչ մեր վերլուծականների հետևում:
